Kinë, bie numri i myslimanëve besnikë të fesë

Tursunjan Mamat, një mysliman praktikues në rajonin Xinjiang të Kinës perëndimore, tha se ai po agjëron për Ramazanin, por vajzat e tij, të moshës 8 dhe 10 vjeç, nuk e bëjnë një gjë të tillë. Aktiviteti fetar duke përfshirë agjërimin nuk lejohet për të miturit, shpjegoi ai.

Ujguri etnik 32-vjeçar përshkruajti se si feja praktikohet sipas rregullave të vendosura nga Partia Komuniste e Kinës.

“Fëmijët e mi e dinë kush është krijuesi ynë i shenjtë, por unë nuk u jap atyre njohuri të hollësishme fetare”, tha ai, duke folur përmes një përkthyesi.

“Pasi të arrijnë 18 vjeç, ata mund të marrin arsim fetar sipas vullnetit të tyre”.

Nën peshën e politikave zyrtare, e ardhmja e Islamit duket e pasigurt në Xinjiang.

Vëzhguesit e jashtëm thonë se shumë xhami janë shkatërruar. Një akuzë që Pekini e mohon dhe vendasit thonë se numri i adhuruesve po fundoset.

Një dekadë më parë, 4 mijë deri në 5 mijë njerëz morën pjesë në lutjet e së premtes në Xhaminë Id Kah në qytetin historik të Rrugës së Mëndafshit, Kashgar.

Tani vetëm 800 deri në 900 marrin pjesë, tha hoxha i xhamisë, Mamat Juma. Ai ia atribuoi rënien një ndryshimi natyror të vlerave, jo politikës qeveritare, duke thënë se brezi i ri dëshiron të kalojë më shumë kohë duke punuar sesa duke u lutur.

Qeveria kineze organizoi një vizitë pesë-ditore në Xinjiang në prill me rreth një duzinë korrespondentësh të huaj, pjesë e një fushate intensive propagandistike për të kundërshtuar akuzat e abuzimit.

Zyrtarët në mënyrë të përsëritur i nxitën gazetarët të rrëfejnë ato që panë, jo ato që Kina i quan gënjeshtra të politikanëve dhe mediave kritike perëndimore.

Pekini thotë se mbron lirinë e fesë dhe qytetarët mund të praktikojnë besimin e tyre për sa kohë që u përmbahen ligjeve dhe rregulloreve.

Sa respektohet feja në Kinë?

Në praktikë, çdo aktivitet fetar duhet të bëhet në përputhje me kufizimet e dukshme në pothuajse çdo ndalesë në Xinjiang – nga një shkollë fillore ku drejtori tha që agjërimi nuk ishte respektuar për shkak të “ndarjes së fesë dhe arsimit”, në një fabrikë të fijeve të pambukut ku punëtorëve u ndalohet të luten në vend, madje edhe në dhomat e tyre.

“Brenda territorit të fabrikës, është e ndaluar. Por ata mund të shkojnë në shtëpi, ose mund të shkojnë në xhami për t’u lutur”, tha Li Qiang, menaxheri i përgjithshëm i Aksu Huafu Textiles Co.

Sipas ligjit, kinezët lejohen të ndjekin Islamin, Budizmin, Taoizmin, Katolicizmin Romak ose Protestantizmin jo-denominues.

Në praktikë, ka kufij. Punëtorët janë të lirë të agjërojnë, tha menaxheri i fabrikës, por atyre u kërkohet të kujdesen për trupat e tyre. Nëse fëmijët agjërojnë, nuk është mirë për rritjen e tyre, tha hoxha i xhamisë Id Kah.

Studiuesit në Institutin Australian të Strategjisë së Politikave (ASPI), një institucion mendimi, thanë në një raport të vitit të kaluar se xhamitë janë shkatërruar ose dëmtuar në atë që ata e quajtën fshirjen e qëllimshme të Ujgurit dhe kulturës Islame.

Ata identifikuan 170 xhami të shkatërruara përmes imazheve satelitore.

Qeveria kineze hedh poshtë kërkimin e ASPI-t, si gënjeshtra të promovuara nga “forcat anti-Kinë”.

Qeveria mohon shkatërrimin e xhamive dhe akuzat për burgosje masive dhe punë të detyruar që kanë acaruar marrëdhëniet e Kinës me qeveritë perëndimore.

Ata thonë se kanë shpenzuar shumë në azhurnimin e xhamive, veshjen e tyre, tualete të ndezura, kompjuterë dhe kondicionerë.

Ujgurët, pakica myslimane në Kinë

Pakica më e madhe etnike e Xinjiang, janë Ujgurët.  Një grup mysliman që përbejnë 10 milionë të popullsisë së rajonit prej 25 milionë njerëzish.

Ata kanë mbajtur barrën e një goditje të qeverisë që pasoi një seri trazirash, bombardimesh dhe thikash.

Gjithsesië për këtë çeshtje Kazakët etnikë dhe të tjerë gjithashtu janë të përfshirë.

Megjithëse Islami jeton, fushata e sinicizimit ka zvogëluar dukshëm rolin e fesë në jetën e përditshme.

Liria e fesë në Kinë përcaktohet si liri për të besuar – ose për të mos besuar.

Xhamia e cila valon një flamur kombëtar kinez mbi hyrjen e saj, është rinovuar, por gjithnjë e më pak njerëz shkojnë.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.