Universitetet izraelite nuk mund t’u mësojnë hebrenjve amerikanë as gjënë themelore për të drejtat dhe lirinë e njeriut

Një tjetër rekord për hipokrizinë dhe mungesën e vetëdijes: presidentët e universiteteve të Izraelit publikuan një letër duke thënë se janë të shqetësuar nga shfaqjet e dhunës, antisemitizmit dhe ndjenjave anti-izraelite në kampuset në Shtetet e Bashkuara.

Ata kanë marrë përsipër të ndihmojnë hebrenjtë duke thënë se do të pranohen në universitete në Izrael.

Me fjalë të tjera: ejani në Universitetin Ariel.

Në këtë tokë të vjedhur, në zemër të distriktit të aparteidit, ju do të studioni qytetarinë, të drejtat e njeriut dhe lirinë.

Në Ariel, si në çdo universitet izraelit, do të shihni se çfarë është liria dhe barazia.

Këtu do të gjeni edhe strehë për hebrenjtë e persekutuar në Amerikë, në vendin më të sigurt në botë për hebrenjtë: Ariel.

Të nderuar presidentë, njerëzit që jetojnë në shtëpi xhami nuk duhet të gjuajnë gurë.

Nëse keni dashur t’u ofroni strehë akademikëve hebrenj në Shtetet e Bashkuara – nuk keni shumë për të ofruar.

Dita më e stuhishme në kampusin e Columbia University është më e sigurt për hebrenjtë sesa këtu.

Çdo student arab ndihet më pak rehat në universitetet tuaja sesa studentët hebrenj në SHBA.

“Si një student hebre izraelit nuk ndjej asnjë frikë apo kërcënim për sigurinë time personale”, shkroi Noa Orbach, një student në Columbia University.

Izraelit i pëlqen të ekzagjerojë rreziqet që qëndrojnë në pritë për hebrenjtë në botë.

Kjo është e mirë për fabulën e Izraelit.

Pak modesti nuk do t’ju dëmtojë presidentë.

Akademitë tuaja mund ta kenë zili atë që po ndodh tani në kampuset në Shtetet e Bashkuara.

Kështu duket një kampus me ndërgjegjësim qytetar dhe përfshirje politike.

Kështu duket një kampus i gjallë, aktiv dhe rebel, në kontrast me varrezat ideologjike në kampuset e zymta dhe të mërzitshme të Izraelit.

Vërtetë, protesta anti-izraelite u mbush aty-këtu në antisemitizëm dhe dhunë.

Por kur bëhet fjalë për një zgjedhje midis një kampusi indiferent, të ngopur, të përgjumur dhe një kampusi të turbullt, të kujdesshëm, radikal, i dyti është më premtues.

Këtu mund të ëndërroni vetëm për fakultet dhe studentë militantë si në Shtetet e Bashkuara.

Vetëm ata mund të sigurojnë gjeneratën e ardhshme.

Në shkretëtirën e kampuseve izraelite nuk do të rritet asnjë premtim social apo politik.

Studentët në Amerikë po demonstrojnë përfshirje dhe kujdes, edhe nëse protestat e tyre bëhen të trazuara dhe humbasin kontrollin.

Nuk ka asnjë shans që në një universitet izraelit të shpërthejnë demonstrata kundër një lufte në një kontinent të largët.

Në një ditë të mirë këtu do të shpërthejë protesta për koston e shkollimit, apo për kushtet e studentëve rezervistë.

Në një ditë edhe më të mirë, një grusht studentësh palestinezë do të qëndrojnë në portat e universitetit, duke shënuar në heshtje ditën e Nakba-s, me dhjetëra policë të armatosur që i rrethojnë.

Protesta në SHBA duhet të shqetësojë Izraelin.

Një pjesë e saj u kthye në urrejtje kundër Izraelit dhe një thirrje për ta zhdukur atë.

Si gjithmonë, ne duhet të shkojmë në rrënjë të çështjes.

Studentët në Amerikë kanë parë shumë më tepër tmerre të luftës së tmerrshme në Gaza sesa kolegët e tyre të vetëkënaqur izraelitë.

Po të mos kishte qenë lufta, okupimi dhe aparteidi, kjo protestë nuk do të kishte shpërthyer.