Thyerja që u hap në inteligjencën izraelite nga përmbytja në Aqsa

Më 6 tetor të vitit 1973, ushtritë arabe nisën Luftën e Yom Kipur-it, duke e kapur Izraelin në befasi, i paralajmëruar nga inteligjenca vetëm në minutën e fundit.

Hamasi e humbi datën e përvjetorit për një ditë, ndoshta sepse donte të vepronte të shtunën, ditën kur armiku pushon. Por surpriza ishte aty, shkruan botimi italian “Corriere della Sera”.

Ka elementë të ndryshëm të ofensivës së fraksionit palestinez. Ai planifikoi me kujdes operacionin duke studiuar rutinën e sigurisë përgjatë kufirit të Gaza-s: zbulimin e nevojshëm për të identifikuar pikat e dobëta të postave, ndonjë gabim, sjelljen e ushtarëve.

Nuk i kemi ende të gjithë elementët, por numri i lartë i të infiltruarve do të thotë se shkelja ishte e rëndësishme, pa qenë në gjendje ushtria ta kundërshtonte atë në mënyrë efektive. Rezervuari i djegur është dëshmi e kësaj.

Bastisja u mbulua nga një përmbytje zjarri, me zjarr masiv raketash dhe mortajash. Guerilët kanë një arsenal të madh që i lejon ata të arrijnë Tel Aviv dhe më gjerë.

Armët e prodhuara në vend falë ndihmës teknologjike iraniane, përvojës së “teknikëve” të tyre dhe kërkimeve të gjera.

Së bashku me këto janë edhe municionet e marra ndër vite nga Teherani.

Bombardimi shërbeu për të destabilizuar, për të krijuar panik, për të shtyrë civilët në strehimore dhe për të përfshirë punëtorët e shpëtimit.

Lëvizja e tretë është më e thella dhe më serioze. Militantët e Brigadave Ezzedine al Qassam hynë në territorin izraelit me automjete, videot i tregojnë ata në rrugët e Sderot-it.

Të lirë për të bredhur, për të qëlluar mbi kalimtarët, për të ruajtur kryqëzimet. Përsëri ata sigurisht kryen inspektime, vlerësuan rrugët e hyrjes dhe stacionet e policisë.

Një situatë që të kthen në të kaluarën, një sfidë e rëndë për një pajisje të fuqishme.

Videot tregojnë gjithashtu një terrorist të mundshëm në bordin e një avioni të motorizuar, një metodë që nuk është aspak e re.

Tashmë në vitet 1980, fedajinët eksperimentuan me këto mjete dhe më pas pati një episod simbolik, kur një anëtar i Frontit Xhibril hyri në një bazë në Izraelin verior me një avion të thjeshtë, duke vrarë disa ushtarë. Aksioni që i parapriu shpërthimit të intifadës së parë.

Pas planit është dora e Mohammed Deif, kreut të krahut të armatosur të Hamasit. I lindur në vitin 1960 në Khan Younis, i rritur nën hijen e Yaya Ayyash, i njohur si inxhinieri, njeriu që përgatiti falangat e kamikazëve, ai u bë një figurë e rëndësishme por e pakapshme.

Pasi i shpëtoi vdekjes në vitin 2014, ai miratoi rregulla të rrepta sjelljeje, i mbrojtur nga një rreth sigurie dhe i kujdesshëm për të mos zbuluar as fytyrën e tij.

Ka vetëm një foto të vjetër të tij. Duke mbetur në hije, ai krijoi njësi të ndryshme speciale, zhvilloi “raketat”, intensifikoi stërvitjen dhe priti momentin e duhur për të nisur goditjen.

Sekuenca dramatike e luftës më në fund ngre pyetje në lidhje me aparatin e sigurisë së Jerusalem-it.

Shërbimet e brendshme – Shin Bet – dhe ushtria nuk kapën shenja të stuhisë që po afrohej?

Shkalla e sulmit shkaktoi mobilizim të gjerë nga ana e Hamasit dhe Xhihadit, ndaj do të jetë e nevojshme të kuptohet se si ishte e mundur që kundërshtari të kalonte jo vetëm nën gardhe, por edhe nën radarin e inteligjencës së ekspertëve.

Marrë dhe përshtatur nga “Corriere della Sera” për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.