Bregu Perëndimor është fronti i tretë i luftës – Është lufta e bastisjes

Trupi i Wisan Kashanit është i mbuluar nga një flamur jeshil.

Rreth tij, përpara se kufoma të çohet drejt xhamisë disa qindra metra larg shtëpisë së nënës së tij, të gjitha gratë e Beir al Basha, një komunitet disa kilometra larg Jeninit.

Pikërisht aty trupat izraelite bastisën mëngjesin e djeshëm për të gjetur Wisanin, të kërkuarin.

Gratë qajnë rreth trupit, dhe burrat jashtë në pritje thonë të gjithë me zë të ulët se dikush bashkëpunoi me armikun, se Wisan fshihej dhe se vetëm dje shkoi te nëna e tij, të cilën nuk e kishte parë për disa kohë për t’i thënë lamtumirë.

Gjysmë ore pas mbërritjes së tij natën, forcat izraelite e vranë dhe arrestuan vëllain e tij Ahmad, 17 vjeç, i cili u kthye në shtëpi dy muaj më parë nga burgu.

Ai ishte një nga të burgosurit palestinezë të liruar gjatë negociatave të fundit midis Hamasit dhe Izraelit në fund të nëntorit.

Wisan Kashan ishte 24 vjeç, 7 prej të cilave i kaloi pa pushim në burgjet izraelite. Ai ishte pjesë e brigadave al Qassam, krahut të armatosur të Hamasit.

Në të njëjtën kohë që u vra Wisan Kashan, një tjetër bastisje po zhvillohej në Jenin.

Në orën 03:00 të mëngjesit zhurma e buldozerëve ushtarakë zgjoi qytetin. Pasuan dy orë të shtëna.

Një skenar që përsëritet në mënyrë identike, por gjithnjë e më shpesh dhe me intensitet më të madh që nga fillimi i luftës.

Fillimisht zhurma e dronëve, duke paralajmëruar se kampi do të shpallet “zonë e mbyllur ushtarake”, më pas bastisja e ushtrisë izraelite, ardhja e ushtarëve të shoqëruar nga buldozerët ushtarakë D9 duke shkatërruar rrugë, kanalizime dhe shtëpi.

Po ashtu valë masive paraburgimesh, shpesh pa akuza, të cilat kanë futur mijëra njerëz në burgjet izraelite.

Mbrëmë u shkatërrua rrethrrotullimi kryesor i qytetit, një impiant ujërash të zeza.

Më pas snajperët zunë pozicione në shtëpitë që bastisën, duke bllokuar hyrjen edhe në spitale.

Mbrëmë bastisja ishte e shkurtër, koha e mjaftueshme për të arrestuar 15 persona. Mes tyre, thonë banorët e qytetit, shumë fëmijë.

Bregu Perëndimor është fronti i tretë i luftës, pas frontit të luftës në Gaza, pas kufirit verior me Libanin. Është lufta e bastisjes.

Për Izraelin, inkursionet janë strategjia për të zhdukur grupet e armatosura dhe për të parandaluar sulme të tjera, për palestinezët.

Veçanërisht ata më të moshuarit, të fundit në radhë në funeralet që shikojnë të tashmen duke kujtuar të kaluarën, është strategjia që do të çojë pikërisht në efektin e kundërt duke radikalizuar më shumë, duke nxitur më shumë spiralen e dhunës në përgjigje të dhunës.

Më shumë shtypje është e barabartë me më shumë militantizëm.

Numri i bastisjeve dhe viktimave e thotë këtë dhe natyra e grupeve të armatosura në Bregun Perëndimor e thotë këtë: të decentralizuar, të organizuar keq dhe me, në radhët e tyre, dhjetëra fëmijë të gjallëruar nga zhgënjimi i një jete pa alternativa.

Kështu ishin edhe shumë nga luftëtarët në funeralin e Wisan Kashanit, duke përdorur armët e tyre me një shfaqje që tradhtonte pak familjaritetin.

Ata e shohin pushtimin si shkakun e mjerimit të tyre, por e tyre, para se të jetë një betejë për çlirim, është militantizmi i atyre që nuk kanë asgjë për të humbur.

Për zyrtarët izraelitë, bastisjet dhe ndalimet janë thelbësore për të zhdukur rrjetet që planifikojnë sulme kundër civilëve, për të rritur nivelin e aktivitetit ushtarak për të dërguar një mesazh te grupet e armatosura.

Por represioni po rrit një militantizëm të çorganizuar dhe të trajnuar dobët.

Që kur Izraeli nisi përgjigjen e tij ndaj sulmit vdekjeprurës të Hamasit më 7 tetor, 359 palestinezë, duke përfshirë 90 fëmijë, janë vrarë në të gjithë Bregun Perëndimor, duke përfshirë Jerusalemin Lindor, sipas UNRWA, agjencia e OKB-së për refugjatët palestinezë.

“Është e vështirë të vazhdosh me jetët e humbura, duke pasur parasysh se sa e përhapur është bërë dhuna. Numri i palestinezëve të vrarë në Bregun Perëndimor vitin e kaluar u trefishua në krahasim me vitin 2022”.

Sa më i lartë të jetë numri i civilëve të vrarë në bastisje, aq më shumë njerëz, veçanërisht në mesin e brezave të rinj – konfirmojnë edhe analistët – do të shtyhen për t’u bashkuar me grupet e armatosura.

Një spirale që e çoi nivelin e militantizmit në pikën më të lartë që nga Intifada e dytë, 2000-2005.

Gjysmë kilometër katror për 14 mijë persona të zhvendosur, fëmijë dhe nipër e mbesa të Naqba, katastrofa e shpërnguljes së detyruar në vitin 1948, kampi i refugjatëve Jenin është për palestinezët një bastion i rezistencës kundër pushtimit dhe për izraelitët një strehë e terroristëve të lidhur me Hamasin, Xhihadin Islamik Palestinez dhe grupe të tjera të armatosura.

Në nëntor kampi u rrethua nga trupat izraelite që vranë Muhammad Zubeidi, i përshkruar nga Izraeli si komandanti i kampit të Xhihadit Islamik në Jenin, i përfshirë në “aktivitete të gjera terroriste”, duke përfshirë vrasjen e Meir Tamarit, një shtetas izraelit 31-vjeçar.

Ai u qëllua për vdekje në fund të majit në makinën e tij teksa udhëtonte pranë shtëpisë së tij në vendbanimin Hermesh.

Ushtria izraelite zbaton përkufizimin “terrorist” për të gjitha viktimat e bastisjeve dhe të gjithë të arrestuarit.

Në një nga operacionet e fundit të sigurisë në fund të nëntorit, ushtria izraelite njoftoi vdekjen e katër terroristëve. Dy prej tyre, Adam Samer al Ghouk dhe Basil Suleiman Abu al Wafa, ishin përkatësisht 8 dhe 15 vjeç.

Edhe para sulmit të Hamasit më 7 tetor, forcat izraelite kishin vrarë tashmë 205 palestinezë në Bregun Perëndimor këtë vit, ndërsa kolonët ishin përgjegjës për nëntë vrasje të tjera.

Nga këto vdekje, 52 kanë ndodhur vetëm në Jenin.

Më 19 qershor, forcat izraelite filluan të kryejnë sulme ajrore në Bregun Perëndimor, diçka që nuk kishte ndodhur që nga Intifada e Dytë në fillim të viteve 2000.

Larg nga të qenit një ngjarje e izoluar, këto sulme janë bërë më të shpeshta.

Në korrik, avionët luftarakë izraelitë bombarduan kampin në një operacion ushtarak 48-orësh, duke lëshuar një granatë me gaz lotsjellës brenda dhomës së urgjencës të spitalit Khalil Suleiman, duke penguar lëvizjen e ambulancave dhe aksesin e pacientëve.

Ushtarët ndalojnë ambulancat, i kontrollojnë, punonjësit humanitarë që punojnë në strukturë kanë rrëfyer rastin e një 45-vjeçari me aftësi të kufizuara, i cili u godit në bark gjatë një bastisjeje dhe u deklarua i vdekur në mbërritje për shkak se ambulanca, e bllokuar nga ushtarët, nuk arriti në kohë për ta shpëtuar.

Veprime që janë bërë zakon në të gjitha sulmet e muajve të fundit, kur dhuna është rritur.

Pak metra larg Teatrit të Lirisë, drejtori i të cilit Mustafa Sheta u arrestua gjatë bastisjes së dhjetorit dhe tani ndodhet në paraburgim administrativ, një shtëpi u shkatërrua pjesërisht gjatë bastisjes së fundit.

Një operacion tre-ditor në qytet dhe në kampin e refugjatëve, me qindra ndërtesa të kontrolluara, armë të sekuestruara, dhjetë palestinezë të vrarë dhe 100 të arrestuar.

Mes tyre është edhe djali i Saeda Jaradatit, i cili jeton aty, mes mbetjeve të djegura të dhuratave të dasmës së djalit, të marra natën pasi iu lidhën sytë dhe iu vunë prangat.

Ushtarët pushtuan shtëpinë e tyre, thyen një mur kuzhine për të kaluar në shtëpinë ngjitur, snajperët u pozicionuan në çati dhe i detyruan të prisnin dhjetë orë të mbyllur në një dhomë.

Pastaj ata dolën duke e tërhequr zvarrë djalin e tij, i cili, siç thotë ai, nuk ishte milic, nuk kishte lidhje me asnjë grup të armatosur, thjesht donte të mendonte për martesën e tij, të kishte fëmijë dhe të punonte.

Tani Saeda jeton brenda mureve të rrënuar pjesërisht nga luftimet.

Ai nuk e di se në cilin burg e çuan djalin e tij, as kur do të mund të flasë përsëri me të, as kur do të kthehet.

Bastisjet e këtij intensiteti, të kësaj dhune, për të nuk kanë të bëjnë me sigurinë, por janë “dënim kolektiv”.

“Shkatërrimi i tyre do të thotë ta bësh të pamundur ekzistencën tonë, është një mënyrë tjetër për të na larguar”.

Marrë nga “La Stampa”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com