Plani “i dështuar” i Infantinos: Kupa e Botës 2030 në Itali, Arabi dhe Egjipt

Më 9 shtator 2020 Palazzo Chigi priti një samit të pazakontë.

Së bashku me Giuseppe Conte, kreun e qeverisë, ishin të pranishëm edhe presidenti i FIFA-s, Gianni Infantino dhe ai i FIGC-së, Gabriele Gravina.

Siç raportonte gazeta Domani, ajo që supozohej të ishte një takim për të diskutuar “Planin Marshall të futbollit”, u bë një propozim për një kandidaturë të përbashkët mes Italisë dhe Arabisë Saudite për të pritur Kupën e Botës 2030.

Një perspektivë që Infantino dukej se i pëlqente shumë.

Jemi në pranverën e vitit 2020 kur nisin takimet mes federatave të futbollit italian dhe saudit, qëllimi i të cilave ishte krijimi i programeve të partneritetit teknik, që kanë të bëjnë edhe me botën e arbitrimit dhe futbollin e femrave.

Megjithatë, tashmë gjatë atyre kontakteve të para, ideja për të synuar organizimin e përbashkët të Kupës së Botës 2030 u shfaq në mesin e sauditëve.

Pa marrë parasysh rëndësinë e FIGC-së si Federatë, ekziston një arsye shumë specifike pas lëvizjes arabe: Italia apo jo, sauditët kishin nevojë për të paktën një partner jo-aziatik nëse duan të synojnë të organizojnë Kupën e Botës 2030.

Arsyeja diktohet nga rregulloret e FIFA-s, të cilat pengojnë organizimin e fazës finale të Kupës së Botës në një kontinent nëse nuk kanë kaluar të paktën dy edicione që nga hera e fundit që ai kontinent ishte mikpritës.

Dhe duke qenë se pas dy vitesh Azia do të mirëpriste edicionin e vitit 2022, të organizuar nga Qatar-i, perspektiva për të parë Kupën e Botës në shtëpi të shtyhet për të paktën në vitin 2034 për sauditët.

Kjo është e papranueshme për ta, sepse ata kanë vënë në dukje vitin 2030 si një pikë kthese në historinë e vendit të tyre.

Sjellja në shtëpi e Kupës së Botës do të nënkuptonte gjithashtu akreditimin e vetes si një fuqi ekonomike dhe kulturore e madhështisë absolute.

Megjithatë, projekti i kandidaturës saudite u zbeh pak më pak se dy javë më parë.

Ishte konfirmuar sistemi i ndarë në disa kontinente, i cili parashikonte përfshirjen e një vendi afrikan (Egjipti) dhe një evropian (Greqia, që do të zëvendësonte Italinë).

Pikërisht skema e propozuar në FIGC pas kontakteve të para në të cilat u fol për partneritet për zhvillim teknik.

Ky partneritet u hodh në letër më 27 tetor 2020 nga Gabriele Gravina dhe homologu i tij saudit, Yasser Al-Misehal.

Më pak se dy muaj pas takimit në Palazzo Chigi, perspektiva e një Botërori tripalësh Arabia Saudite-Egjipt-Itali është këmbëngulëse.

Përsëri në prill 2021, një delegacion saudit do të jetë i ftuar në selinë e FIGC për të paraqitur një video jozyrtare të kandidaturës (një top i nisur nga Meka që kërcen nga Luxor dhe rrëshqet mbi Koloseum).

Vula e FIFA-s është mjaft e pranishme – Infantinos i pëlqen shumë ideja – por projekti i kandidaturës trepalëshe refuzohet pothuajse menjëherë nga FIGC.

Italia po mendon për Kampionatin Evropian 2032 dhe mbështet Spanjën dhe Portugalinë, sepse dy vendet iberike janë në krye të një oferte të pranuar nga UEFA dhe të bekuar nga presidenti i saj Aleksander Ceferin.

Duke iu rikthyer arsyeve të turpshme të FIGC-së, janë edhe problemet serioze diplomatike me Egjiptin, të cilat arritën kufirin maksimal të tensionit me shpërthimin e çështjes Regeni.

Të gjitha arsyet e shkëlqyera për të mos negociuar me sauditët për Kupën e Botës 2030.

Në kohën e propozimit, Giuseppe Conte do të nënvizonte nevojën për të respektuar autonominë e FIGC dhe vendimet e saj, si dhe vendosjen e një kushti që Infantino të marrë parasysh kandidimi me sauditët: Princi i kurorës Mohammed bin Salman duhej të merrte rolin e ndërmjetësit për dosjet e ndjeshme midis Romës dhe Kajros.

Pas kundërpropozimit të Contes, praktikisht përfundon me kaq, pavarësisht se sauditët ende nuk dorëzohen për muaj të tërë, aq sa prodhojnë atë video jozyrtare për kandidaturën.

Dhe kur më në fund e kuptojnë se Italia nuk do të jetë kurrë partnere, ata vënë bast që Greqia të sigurojë palën evropiane. Deri para dy javësh, kur erdhi ndalesa e papritur.

Marrë dhe përshtatur nga “Calcio e Finanza” për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.