Klasa politike ruse po merr një kthesë hakmarrëse

Gjatë javëve të fundit, titujt nga Rusia kanë qenë të zymtë.

Vdekja e liderit të opozitës Alexey Navalny; zgjedhje të manipuluara dhe një këmbëngulje e pamëshirshme e Presidentit Vladimir Putin për të vazhduar luftën e tij kundër Ukrainës.

Tani vjen një tjetër tronditje për sistemin, me vrasjen e tmerrshme të të paktën 139 personave në një sulm terrorist në një sallë koncertesh jashtë Moskës.

Dhe me përgjigjen e saj brutale zyrtare ndaj sulmit, Rusia duket se ka marrë një kthesë edhe më të errët.

Teksa grupi terrorist ISIS ka marrë përgjegjësinë për masakrën, duke publikuar pamjet e tmerrshme të masakrës, Kremlini është turbulluar.

Putini fillimisht insinuoi – në mënyrë të pabesueshme dhe pa prova – se një “dritare” ishte hapur nga Ukraina për terroristët që të arratiseshin përmes vijës së frontit aktiv.

Ai tha se krimi ishte “kryer nga islamikë radikalë”, por përsëri pretendoi se autorët kishin planifikuar të iknin në Ukrainë.

Sakaq, Kievi e ka mohuar me forcë përfshirjen dhe i ka quajtur pretendimet e Kremlinit “absurde”.

Zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov ndërkohë ka hedhur poshtë pyetjet në lidhje me paralajmërimet nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës për rrezikun e sulmeve terroriste në Rusi.

“Inteligjenca nuk i jepet kurrë Kremlinit. Ajo ofrohet përmes kanaleve nga një agjenci e inteligjencës në një agjenci tjetër të inteligjencës. Ky është klasifikuar si informacion i ndjeshëm që nuk zbulohet”.

“Aktualisht nuk ka kontakte me perëndimorët”, shtoi ai.

Putini u ngrit në pushtet me një premtim për t’u ashpërsuar me terroristët: Ish-oficeri i KGB-së ishte relativisht i panjohur kur u zotua në vitin 1999 se do t’i “shkatërronte” separatistët çeçenë.

Ky kërcënim pasoi një seri shpërthimesh me bomba në apartamente në Rusi që morën qindra jetë dhe shkaktuan javë paniku mbarëkombëtar.

Putini do të ndiqte kërcënimin e tij me pushtimin e Çeçenisë së shkëputur, një lëvizje që e çoi atë në pozicionin e drejtuesit të ashpër të Rusisë, një imazh që do ta ndihmonte të siguronte pushtet të padiskutueshëm.

Lufta e dytë në Çeçeni ishte një çështje brutale dhe aktivistët e të drejtave të njeriut dokumentuan shfaqjen e të ashtuquajturave “kampe filtrimi” ku civilët u nënshtroheshin në mënyrë rutinore poshtërimeve, torturave dhe ndonjëherë ekzekutimeve jo-gjyqësore.

Trupat ruse përsëritën praktikën në pjesët e okupuara të Ukrainës.

Sjellja e shëmtuar e forcave ruse të sigurisë si në Çeçeni ashtu edhe në Ukrainë ka mbetur shpesh jashtë opinionit publik, të paktën kur ishte fjala për narrativën e promovuar përmes mediave zyrtare ruse.

Por pas sulmit të së premtes në Crocus City, brutaliteti i shërbimeve ruse të sigurisë u shfaq në ekran lakuriq.

Pamjet video dhe imazhet e palëvizshme që janë shfaqur në mediat sociale ruse duket se tregojnë marrjen në pyetje të dhunshme të disa prej burrave që dyshohet se kanë marrë pjesë në sulmin terrorist.

Një video duket se tregon një nga të dyshuarit, Saidakrami Rachabalizoda, duke u shtyrë me fytyrë përtokë, ndërsa një pjesë e veshit i është prerë nga një hetues.

Kurse një kanal në Telegram pro-Kremlinit publikoi një fotografi që dukej se tregonte goditjen elektrike të një tjetri.

Përgjigja për këtë? Gëzim i hapur nga ana e disa figurave të shquara, të lidhura me Kremlinin.

Margarita Simonyan, kryeredaktore e rrjetit të propagandës shtetërore ruse RT, postoi me miratim një video në rrjetin social rus VK që dukej se tregonte një të dyshuar për sulmin në Crocus City duke u lëkundur ndërsa po merrej në pyetje nga hetuesit.

Dhe në një postim të veçantë në X, Simonyan postoi video të një të dyshuari të prangosur duke u sjellë në gjykatë ndërsa ishte i përkulur nga zyrtarët e sigurisë dhe një video të Rachabalizoda në gjykatë me një vesh të fashuar.

“Nuk ndjej asgjë tjetër veçse kënaqësi”, shkroi ajo mes të tjerash.

Heshtja e Kremlinit për këtë çështje ka qenë e qartë, me Peskov që refuzoi të komentonte kur u pyet për provat e abuzimit të të dyshuarve.

Ai u dërgon një mesazh rusëve të zakonshëm – dhe botës – se forcat ruse të sigurisë shtetërore janë të afta për çdo gjë.

Dmitry Medvedev, ish-presidenti i Rusisë dhe mbajtësi i vendit për Putinin gjatë një sundimi katërvjeçar, ishte dukshëm militant në komentet e tij mbi tragjedinë.

“A duhet të vriten? Patjetër. Dhe kjo do të ndodhë. Por është edhe më e rëndësishme të vriten të gjithë të përfshirët. Të gjithë. Kush pagoi, kush simpatizoi, kush ndihmoi. Të vriten të gjithë”.

Medvedev nuk është më një lojtar kryesor politik, por ai është shfaqur që nga pushtimi i plotë i Ukrainës si një barometër i besueshëm i ndjenjës së ekstremit të djathtë në Rusi.

Dhe kjo lloj ndjesie militante duket se është në rritje.

Rusia nuk ka dënim me vdekje, por në një deklaratë në kanalin shtetëror Rossiya-24, Vladimir Vasiliev, kreu i fraksionit Rusia e Bashkuar në dhomën e ulët të parlamentit, tha se kolegët ligjvënës mund të shqyrtojnë çështjen e ringjalljes së tij.

Ndjenjat e shoqërisë më të gjerë mund të jenë të vështira për t’u vlerësuar, por disponimi i klasës politike të Rusisë është tashmë i qartë.

Është hakmarrëse dhe të gjitha opsionet janë në tryezë.

Marrë nga “CNN”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.