Vrasja e liderit të Hamasit – Saleh al-Arouri – ngjall frikë për luftën

Hijet që shtrihen në Lindjen e Mesme dhe më gjerë, që nga fillimi i luftës Izrael-Gaza, tani janë më të gjata dhe më të errëta me vrasjen e liderit të lartë të Hamasit, Saleh al-Arouri në Liban.

Arouri, një zëvendës udhëheqës politik i Hamasit, u vra në një sulm me dron në Bejrutin jugor.

Ai ishte një figurë kyçe në Brigadat Izzedine al-Qassam, krahu i armatosur i Hamasit dhe një aleat i ngushtë i Ismail Haniyeh, liderit të Hamasit.

Ai kishte qenë në Liban duke vepruar si një lidhje midis grupit të tij dhe Hezbollahut.

Edhe para se të shpërthente lufta e 7 tetorit, udhëheqësi i Hezbollahut libanez, Hassan Nasrallah kishte paralajmëruar se çdo sulm i synuar në tokën libaneze do të shkaktonte një “përgjigje të fuqishme”.

Por Hezbollahu dhe aleatët e tij iranianë e dinë formën e përgjigjes së tyre tani, në vapën e zjarrtë të armiqësive, mund të ndryshojnë formën e kësaj lufte – dhe fatin e Hezbollahut.

Nuk ishte sekret se ishte vetëm çështje kohe përpara se liderët e Hamasit jashtë Gazës të shënjestroheshin.

Izraeli do të “operojë kundër liderëve të Hamasit kudo që të jenë”. Ky ishte paralajmërimi i kryeministrit Benjamin Netanyahu në nëntor.

Muaj më parë, ai përmendi në mënyrë eksplicite Arourin.

Nënkryetari i Hamasit ishte gjithashtu në listën e terrorizmit amerikan me një shpërblim prej 5 milionë dollarësh në kokë që nga viti 2018.

Izraeli zakonisht nuk konfirmon apo mohon vrasjet, por ky konflikt i gjatë është një kronikë e vrasjeve në shënjestër. Është gjithashtu një histori hakmarrjeje.

Izraeli tani do të përgatitet për hakmarrje.

Ka thirrje të qarta nga udhëheqësit e Hamasit dhe aleatët e tyre, nga rrugët e Bregut Perëndimor të pushtuar dhe më gjeë.

Hezbollahu dhe Hamasi do të duhet të bëjnë diçka, dhe kjo do të shihet.

Deklarata e parë e Hezbollahut bëri thirrje për durim.

Përpara këtij momenti, kjo forcë e armatosur ushtarake dhe politike ishte përpjekur të kufizonte angazhimin e saj në një luftë fjalësh, si dhe sulme të kufizuara përgjatë kufirit jugor me Izraelin për të shmangur tërheqjen e Libanit në një tjetër zjarr të kushtueshëm.

Vrasja e një zyrtari të Hamasit, i cili ishte një lidhje kryesore me Hezbollahun dhe Iranin, në një nga bastionet e tij në periferitë jugore të Bejrutit, ka tronditur llogaritë e tij.

Por duhet të peshojë goditjet spektakolare afatshkurtra, kundër lojës shumë më të gjatë.

Mbështetja përgjatë kufirit të paqëndrueshëm jugor të Libanit është e fortë.

Por, në Bejrut dhe më gjerë, kujtimet e luftës shkatërruese të 2006-ës Izrael-Liban janë ende të papërpunuara në një vend që tani po vuan nga krizat e shumta të krijuara prej tij.

Po ashtu nuk është sekret që figura të larta izraelite kanë kohë që po bëjnë presion për të maksimizuar këtë mundësi për të zhdukur kërcënimet e Hezbollahut ndaj komuniteteve veriore.

Deri më tani, armiqësitë në këtë front kanë qenë të qëndrueshme – por të frenuara – ndërsa forcat izraelite janë shtrirë në Gaza dhe Bregun Perëndimor.

Aleati më i vendosur i Izraelit, SHBA, ka paralajmëruar vazhdimisht kundër marrjes së luftës ndaj Hezbollahut, gjë që mund të ketë jehonë të gjerë.

Kjo krizë e re e provokuar nga vrasja e Arourit dhe gjashtë të tjerëve, duke përfshirë dy komandantët ushtarakë të Hamasit, ka ardhur në një kohë të tensionit në rritje në fronte të tjera, duke përfshirë korsitë jetike të anijeve të Detit të Kuq, ku Houthi të mbështetur nga Irani kanë sulmuar anijet që ata thonë se janë lidhur me Izraelin.

Tani ka një kor të zhurmshëm thirrjesh për përmbajtje, nga kryeqytetet perëndimore te politikanët libanezë dhe paqeruajtësit e OKB-së atje, mes shqetësimeve në rritje për një luftë edhe më të gjerë.

Por Izraeli ka qenë kategorik që në fillim.

Qëllimi i luftës është të “shkatërrojë Hamasin” dhe kjo do të thotë të shkosh pas infrastrukturës, udhëheqësve ushtarakë.

Gati tre muaj më vonë, pranon se ka ende një rrugë të gjatë për të bërë.

Shumë armiq izraelitë, si dhe miq, pyesin nëse Hamasi mund të shkatërrohet përmes fuqisë ushtarake dhe një fushate që shkakton një numër marramendës të vdekjeve civile dhe një katastrofë të tmerrshme humanitare që shkakton dhimbje dhe zemërim të thellë.

Organizatorët e mizorive të Hamasit të 7 tetorit në Izraelin jugor, duke përfshirë Yahya Sinwar, ende besohet se fshihen diku në Gaza, pavarësisht nga gjuetia e Izraelit.

Vdekja e Arourit në Liban do të përqendrojë mendjet në Turqi dhe Katar, ku janë të vendosur edhe liderët e Hamasit, duke besuar se janë më të sigurt atje.

Do të rëndojë rëndë, gjithashtu, në mendjet e familjeve izraelite, të dashurit e të cilëve mbahen ende peng diku në Gaza.

Një nga viktimat e para të këtij atentati ka qenë ndalimi i bisedimeve indirekte në Kajro për një tjetër shkëmbim pengjesh për palestinezët e burgosur në burgjet e Izraelit.

Kryeministri Netanyahu vazhdon të këmbëngul se “vetëm presioni do të funksionojë”.

Izraeli tani i ka shtrënguar vidhat edhe më fort.

Marrë nga “BBC”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.