Tunizi: Arrestohet lideri i partisë opozitare Rached Ghannouchi

Autoritetet tuniziane arrestuan të hënën liderin e lëvizjes islamo-konservatore Ennahdha, Rached Ghannouchi, një nga kundërshtarët kryesorë të presidentit Kais Saied, i akuzuar për lëvizje autoritare, tha partia e tij.

Ghannouchi, 81 vjeç, i cili drejtoi Parlamentin e shpërbërë në korrik të vitit 2021 nga Saied, është kundërshtari më i spikatur që është arrestuar nga ky grusht shteti.

Kryeopozitari u arrestua nga policia në shtëpinë e tij në Tunis, tha Ennahdha në një deklaratë, duke denoncuar “këtë zhvillim jashtëzakonisht serioz” dhe duke bërë thirrje për “lirimin e menjëhershëm” të tij.

Zëvendës presidenti i Ennahdha-s, Mondher Lounissi tha në një konferencë për shtyp se Ghannouchi ishte dërguar në një kazermë policie për t’u marrë në pyetje dhe se avokatët e tij nuk ishin lejuar të merrnin pjesë.

Që nga fillimi i shkurtit, autoritetet kanë burgosur më shumë se njëzet kundërshtarë dhe personalitete, duke përfshirë ish-ministra, biznesmenë dhe pronarin e radiostacionit më të dëgjuar në vend, Mosaïque FM.

Këto arrestime, të denoncuara nga OJQ-të vendase dhe ndërkombëtare, kishin në shënjestër figurat kryesore politike të Frontit të Shpëtimit Kombëtar (FSN), koalicioni kryesor i opozitës, anëtar i të cilit është Ennahdha.

Presidenti Saied, i cili ka marrë kompetencat e plota që nga grushti i shtetit të korrikut 2021, i quajti të arrestuarit “terroristë”, duke thënë se ata ishin të përfshirë në një “komplot kundër sigurisë së shtetit”.

“Arrestimi i liderit të partisë më të rëndësishme politike në vend dhe i cili ka treguar gjithmonë lidhjen e tij me veprimet paqësore politike, shënon një fazë të re në krizë”, ka reaguar të hënën në mbrëmje për AFP presidenti i FSN-së, Ahmed Najib Chebbi. “Kjo është hakmarrje e verbër ndaj kundërshtarëve”.

Pas grushtit të shtetit të tij, Saied bëri një rishikim të Kushtetutës për të krijuar një sistem ultra-presidencialist në kurriz të Parlamentit, i cili nuk ka më asnjë fuqi reale, ndryshe nga Kuvendi i shpërbërë i dominuar nga Ennahdha.

Një kundërshtar kryesor nën regjimet e Habib Bourguiba dhe Zine El Abidine Ben Ali, kthimi në vendin e Ghannouchi pas njëzet vjet mërgimi të kaluar në Londër, pas rënies së diktatorit në 2011, u festua nga mijëra njerëz.

Por shkëlqimi i tij është zbehur gradualisht që nga revolucioni, kundërshtarët e tij e akuzojnë atë si një manovrim pragmatik i gatshëm të bëjë gjithçka për të qëndruar në pushtet.

Duke mos arritur të mbledhë një shumicë absolute, ai gjithmonë ka arritur të sigurojë që Ennahdha të jetë thelbësore në koalicione të ndryshme që nga revolucioni.

Edhe nëse kjo do të thotë të bësh aleanca të panatyrshme me partinë liberale Qalb Tounes të biznesmenit Nabil Karoui, ose me ish-presidentin Beji Caid Essebsi, duke argumentuar nevojën për një “konsensus” të nevojshëm për tranzicionin demokratik.

Në fillim të karrierës së tij, ai fillimisht u frymëzua nga Vëllazëria Myslimane Egjiptiane, përpara se të pretendonte modelin islamik turk të Rexhep Tajip Erdogan.

Më pas ai e ktheu Ennahdha-n në një lëvizje civile, që supozohej që nga viti 2016 t’i kushtohej vetëm politikës, dhe që atëherë është shfaqur si një “demokrat mysliman” që mbron vlerat konservatore pa dogmatizëm.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.