Ekspozita e Trienales së Arkitekturës në Lisbonës, merr për bazë trupin e sëmurë kronik të njeriut. Fokusi i tyre është tek lëngjet, mobilieri dhe hapjet, si në trupa ashtu edhe në ndërtesa, të eksploruara nga arkitektë dhe artistë nga viti 1822 deri në vitin 1983.
Kjo ekspozitë, riviziton koleksionet e arkitekturës së Platformës së Ardhshme të Arkitekturës prezantohet në Pallat, që rezulton nga thirrja e hapur e vitit 2021.
Bazuar në idenë e paraqitur nga Anna Ulrikke Andersen dhe përzgjedhjen dhe koleksionin e saj të objekteve të ekspozitës në formate të ndryshme.
Firma e arkitekturës “L’Atelier Senzu” krijoi dizajnin e ekspozitës për Kushtet Kronike: Trupi dhe Ndërtimi, shkruan Trienaldelisboa.
L’Atelier Senzu është një firmë arkitekturore me bazë në Paris e themeluar në vitin 2015 nga Wandrille Marchais dhe David Dottelonde. Studio eksploron fusha të ndryshme të krijimit për të imagjinuar përgjigje unike ndaj klimës dhe sfidave shoqërore.
E gjithë perspektiva e pacientit të kapur në fotografitë e fundit dhe filmat origjinalë për të rishikuar një përzgjedhje vizatimesh dhe fotografish nga koleksionet kryesore evropiane.
Derisa jetojmë më gjatë, më shumë njerëz do të jetojnë me sëmundje kronike. E thënë nga një rrëfim personal i sëmundjes kronike reumatizmale, kuratori i kësaj ekspozite pyet: si reagojnë trupat tanë ndaj ndërtesave?
Ekspozita thekson se plani në të cilin gjenden është i pamjaftueshëm dhe duhet të zhvillohet më tej. Nga A deri në X, pra hapi i parë: A për Arkitekturën, dhe hapi i dytë në X, e ardhmja e panjohur.
Duke treguar mënyrën se si sëmundjet kronike ndikojnë në përvojën tonë të peizazheve, ndërtesave dhe infrastrukturës. Si mund të konfigurojmë një alfabet të ri për të na ndihmuar me të nesërmen e re?
Anna Ulrikke Andersen është një historiane arkitekturore dhe regjisore norvegjeze, aktualisht një studiuese postdoktorale në Universitetin e Oksfordit. Ajo ka doktoruar në Shkollën e Arkitekturës Bartlett.
Mes vitit 2018 dhe 2019 ajo ishte anëtare në Qendrën e Studimit të Filmit në Harvard, ku filloi të eksploronte filmimin, skulpturën dhe shkrimin e esesë si metoda për të hetuar arkitekturën e përjetuar nga njerëzit që jetojnë me sëmundje kronike.
Në vitin 2021 ajo ishte përfituese e Grantit prestigjioz të Punës për Artistët e Rinj nga Këshilli Norvegjez i Arteve. Libri i saj i parë, Christian Norberg-Schulz: An Architectural History through the Essay Film, do të botohet nga Bloomsbury Publishing në vitin 2022.
Zyra “L’Atelier Senzu”, fitoi konkursin ndërkombëtar për transformimin e Dhomës së Noterëve, me vendndodhje Place du Châtelet në Paris, dhe së fundmi përfundoi Galerie Perrotin të re në të njëjtin qytet.
Përgjatë vitit 2021, L’Atelier Senzu fitoi çmimin “Albums des Jeunes Architects et Paysagistes (AJAP)”, një çmim dyvjeçar nga Ministria e Kulturës.
Ato u ndanë edhe nga “Akademia e Arteve të Bukura” e cila çdo vit jep pesë çmime secili për artistë të rinj në disiplinat e pikturës, skulpturës, arkitekturës, gravurës dhe kompozicionit muzikor.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
