Rama sqaron për ‘La Stampa’ emisionin e Rai-t, goditjen për Melonin dhe përfshirjen e të vëllait në dokumentar

Kryeministri shqiptar, Edi Rama, ka folur sërish për mediat italiane, këtë herë për La Stampa, ku ka sqaruar rishtazi çështjen e një serie të emisionit Report, transmetuar të dielën një Rai 3, ku zyrtarë të lartë qeveritarë shqiptarë përfliteshin për implikime me botën e krimit dhe akte korruptive.

Më konkretisht, përflitet figura e Engjëll Agaçit, Sekretarit të Përgjithshëm të Këshillit të Ministrave, i cili më pas edhe e ka paditur për shpifje emisionin.

Por, sipas Ramës, çështja s’ka të bëjë me Shqipërinë, pasi Rai e ka me kryeministren italiane, Giorgia Meloni.

Po ashtu, ka përshkruar edhe telefonatën me drejtorin e Rai, pas transmetimit të emisionit.

Kështu shkruan artikulli i La Stampa:

“Nëse kam diçka për të sqaruar, e bëj personalisht. Nuk është krim, apo jo?”.

Kryeministri i Shqipërisë Edi Rama i përgjigjet akuzave për ndërhyrje në Rai, pas raportit të Raportit që flet për vendin e tij në një mënyrë që ai e cilëson si “shpifës”.

Dukej si një rrugë e qartë, ajo e qendrave të emigrantëve që Italia i kërkoi Shqipërisë të ndërtonte. Lavdërime nga jashtë, nga Gjermania dhe nga Komisioni Evropian.

Me gjithë kritikat dhe apelet (nga pala shqiptare), askush deri më tani nuk ka arritur të sulmojë paktin e hekurt Rama-Meloni. Tani që punimet kanë nisur, megjithatë, vonesat, kostot e tepruara (gati 800 milionë sipas përllogaritjeve) dhe shifrat që nuk mblidhen, kanë filluar ta tronditin kështjellën.

Kryeministër na sqaro: çfarë të zemëroi më shumë për shërbimin e Report, aq sa e cilësove edhe si një “episod të neveritshëm” në rrjetet sociale? A nuk raportoi thjesht faktet, duke ekspozuar edhe dokumente?

“Ishte një raport i njëanshëm dhe mund të ishte aty, sepse të qenit i njëanshëm nuk është krim, mund të jetë pjesë e lojës. Megjithatë, të sulmosh me baltë është një gjë krejt tjetër, gjë që e bën lojën perverse. Në kohën që jetojmë, kjo lojë bëhet gjithnjë e më e shpeshtë dhe gjysmë të vërtetat – që janë edhe gënjeshtrat më të mëdha – bëhen gjithnjë e më shumë të vërteta alternative. Megjithatë, nuk do ta kisha përdorur fjalën “e neveritshme” nëse nuk do të kisha, karta në dorë, dëshmi të keqbesimit dhe natyrës së rreme të atij shërbimi”.

Sipas jush, a është normale që kryeministri i një shteti të thërrasë një drejtues televizioni publik nga një shtet tjetër për t’u ankuar për diçka që e shqetëson dhe nuk i ka pëlqyer? A nuk ju duket si presion dhe kontroll?

“Çfarë doja dhe a mund të kontrolloja pasi të ishte transmetuar shërbimi? Dhe kush tha që jam ankuar? A është krim të flasim me njëri-tjetrin kur ka gjëra për të sqaruar? Me kë mund të sqarohesha, nëse jo me Drejtorin e Shërbimit Publik të një vendi tjetër, pasi vendi im u sulmua pa u marrë në pyetje? Apo ndoshta më duhej të pranoja gënjeshtra të frikshme, sikur të refuzonim t’i përgjigjeshim gazetarit? Nuk jam ankuar, nuk ankohem kurrë. Regjisorit i tregova vetëm një të vërtetë të dokumentuar dhe të deformuar nga programet në rrjetin e tij”.

Ne e dimë mirë marrëdhënien e tij personale dhe besimi me kryeministrin Meloni. Ju telefonuat përpara se të dëgjoni Corsini, apo për t’u konsultuar për rastin e Raportit?

“Jo”.

Kë tjetër keni dëgjuar në Itali, përveç Corsinit?

“Unë thjesht pyeta miqtë nëse mund të më gjenin kontaktin e tij dhe i dërgova një kërkesë për një telefonatë. Të nesërmen biseduam”.

Le të flasim për kontratën Itali-Shqipëri: pronësia e qendrave të emigrantëve që do të ndërtohen në Shëngjin dhe Gjadër do të jetë shqiptare, Italia e ka kredinë për përdorim vetëm për 5 vjet. Nëse Tirana ose Roma do të ndryshonin qeverinë, kontrata mund të prishej. Ju fitoni dy struktura të përfunduara duke rizhvilluar zonat e braktisura. Ndoshta edhe një mini-aeroport i rinovuar. A nuk mendoni se është një marrëveshje në të cilën Italia ka shumë për të humbur dhe pak për të fituar?

“Ah po, ndoshta do të ndërtohet edhe një bazë e hapësirës ajrore”.

Ndjesë, por ish-baza ushtarake e Gjaderit ka një pistë ajrore që tani është në gjendje të keqe. Ju jeni ata që folët për riatdhesimet. Nuk do të ketë aeroport? Nëse po, na jep disa lajme.

“E vërteta është se kjo është një marrëveshje që kemi bërë sepse Italia na e ka kërkuar. Nuk na takon ne të llogarisim kostot. Marrëveshja është e qartë dhe gjithçka tjetër për Shqipërinë është baltë”.

Nuk na jeni përgjigjur si duhet. A na e konfirmoni, siç thonë burimet shqiptare, se tashmë janë në punë kompani nga vendi juaj, ndërkohë që Italia bën tenderë?

“Nuk e kam as idenë më të vogël dhe nuk ka asgjë në marrëveshje që e detyron palën shqiptare të merret me kostot dhe prokurimet.

Duam të dimë nëse ka apo jo kompani shqiptare që operojnë. Për sa i përket kohës: ju njoftuat hapjen në pranverë, por qendrat nuk do të jenë gati para nëntorit. Kanë filluar vetëm puna paraprake. Pra, këtë vit, Italia po paguan 16.5 milionë, plus ngritjen e fondit të garancisë, pa pasur qendra operative, dhe për rrjedhojë për të pritur një numër shumë më të ulët emigrantësh se sa kulmi i parashikuar për verën?

“Italia nuk na paguan asgjë dhe faturat e parave, numra dimëror apo veror, i përkasin palës italiane. Për ne ka rëndësi vetëm një numër i përcaktuar në marrëveshje: 3 mijë persona me rotacion në qendrën e pritjes, jo një më shumë”.

E gjithë kjo ka një shpatë gjigante të Damokleut: Francesco Becchetti. Ish-pronari i Agon Channel kërkon sekuestrimin e 135 milionëve, të cilat Shqipëria duhet t’i paguajë pas fitimit të arbitrazhit në gjykatën Icsid të Bankës Botërore. Përmbyllja në emër të palëve të treta rrezikon të thajë fondet që Roma është zotuar t’ju paguajë për migrantët. A keni shtuar vërtet nenin 8 në kontratën për qendrat e emigrantëve për të hequr qafe Becchettin?

“Ky zotëri është një kriminel i dënuar me 17 vjet në shkallë të parë nga drejtësia shqiptare për pastrim parash dhe krime të tjera fisnike të këtij lloji. Nuk do të them më fjalë”.

Pyetja ishte tjetër, për kontratën. Keni garanci që neni 8 është në përputhje me ligjin dhe nuk mund të kundërshtohet?

“Nuk jam në dijeni të detajeve teknike dhe ligjore të marrëveshjes, kjo është çështje e ekspertëve juridikë”.

Epo, ju nënshkruat marrëveshjen. A nuk do të ishte më e thjeshtë të respektohej një vendim i gjykatës së Washingtonit, pra të paguhej Becchetti, për të siguruar kontratën me Italinë?

“Përpara se të mendojë për nderimin e këtij dënimi, Shqipëria duhet të humbasë një gjyq që po zhvillohet në Bruksel, ku ata që e marrin rezultatin si të mirëqenë ndoshta do të duhet të mendojnë përsëri”.

Ju akuzoni Report se nuk i ka dhënë zë avokatit Engjëll Agaçi, sekretar i përgjithshëm i Këshillit të Ministrave. Nuk ju vjen turp që Agaçi ishte avokati i disa trafikantëve të drogës?

“Por pse avokatët penalë në Itali jetojnë duke mbrojtur vetëm engjëjt dhe shenjtorët? Apo e keni hequr shtetin e së drejtës, siç bëri Shqipëria nën tiraninë komuniste? Është e pabesueshme se si urrejtja politike mund t’i kthejë edhe gjërat më të dukshme në konflikt”.

Mes të njohurve të Agaçit, Report thotë gjithmonë me dokument, do të ishte edhe vëllai juaj. Ju folët për shpifje. A do ta padisë ai emisionin për këtë? Dhe në bazë të çfarë?

“E pabesueshme. Njëri është sekretar i përgjithshëm i Këshillit të Ministrave, tjetri është drejtori sportiv i një ekipi futbolli. Falë një reportazhi televiziv me gjysmë të vërteta dhe shpifje të importuara nga Shqipëria, më duhet t’u përgjigjem pyetjeve surreale për marrëdhënien e Agaçit dhe vëllait tim, të cilët nuk kanë asnjë arsye për t’u lidhur. Ankesa për shpifje është bërë tashmë në drejtësinë shqiptare pak kohë më parë nga vëllai im”.

Shqipëria juaj ka thënë gjithmonë se dëshiron të anëtarësohet në BE. Por një nga parametrat në vëzhgim është niveli i lartë i korrupsionit. Pse i kërkoi një gjyqtari italian, Francesco Mandoi, të vepronte si konsulent i saj dhe më pas nuk e la të punonte? Këtë e ka deklaruar në TV.

Magjistrati është mik dhe sqaruam mes vete të vërtetën e asaj që tha dhe nuk tha.

E keni parë rastin Scurati? Në Itali, gazetarët e Rai flasin për “kontroll asfiksues” të drejtuesve të lartë të kompanisë, për të kënaqur qeverinë Meloni. Ju thoni se jeni tërhequr në këtë betejë. Duket si një justifikim pak.

“Sigurisht, Shqipëria dhe njerëzit e njollosur janë dëm kolateral i një bombardimi me tapet mbi qeverinë Meloni dhe kryeministren në veçanti. Kam pasur një jetë në të cilën kam qenë afër vdekjes për lirinë e mendimit dhe të shtypit, nuk kam aftësinë të pretendoj se asgjë nuk ka ndodhur kur më duhet të merrem me gjëra dhe beteja të tilla më tërheqin në të. Vendi im që nuk ka asnjë lidhje me arsyen e vërtetë të atij konflikti”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.