Në Kiev, bukë dhe kokteje molotov, zinxhiri njerëzor i rezistencës

Tani ia vlen të përshkruhet më mirë kjo dëshirë e vendosur ukrainase për rezistencë kundër pushtimit ushtarak rus. Sepse nuk ka dyshim se jo vetëm të rinjtë më nacionalistë, por mbi të gjitha njerëzit e thjeshtë të të gjitha moshave dhe klasave shoqërore luftojnë, mobilizohen sa të munden për të mbështetur si ushtarë ata që kundërshtojnë ushtrinë ruse.

Gratë dhe fëmijët ikin, por të tjerët mbeten dhe ata që e ndjejnë nisen vullnetarë me pushkë në dorë, shumë të tjerë i mbështesin duke gatuar ushqimet e tyre në bodrumet e restoranteve apo shtëpitë e tyre, duke organizuar pako me batanije dhe thasë gjumi për ata që flenë në llogore, duke mbledhur rroba të trasha për të qenë ngrohtë, për të përgatitur koktejë molotov, apo edhe thjesht për të  ofruar strehim për familjet e atyre që hynë në betejë, duke garantuar mbrojtje dhe strehë për më të dobëtit.

Nga tatuazhet tek molotovët

“Është koha për solidaritet militant. Nuk ishim mësuar më. Frika obsesive e Covid-it dhe privilegjet egoiste të pasurisë në pasurinë e shoqërisë konsumatore na kishin bërë të harrojmë gjestet e thjeshta të ndihmës reciproke”, thotë Alona Prominez, 53 vjeçe, e cila deri pak ditë më parë ishte e punësuar në një fabrikë të madhe letre dhe tani ajo është përgjegjëse për organizimin e paketave ushqimore.

Jo shumë larg saj, Daria Chuba, një eksperte e tatuazheve tridhjetë vjeçare, është strukur për orë e orë të tëra në dritën e zbehtë të një kasolleje për të paketuar kokteje molotov prej tre ditësh. Ata që janë përgjegjës ndalojnë çdo video apo fotografim, por ajo me kënaqësi tregon artin e saj në futjen e një të tretës së vajit mineral në shishe bashkë me benzinën dhe siguresat e gjata, që janë pjesa më e ndërlikuar.

“Kjo përfshin shkrirjen e qeseve me toptha polistireni në aceton, pasta ngjitëse që rezulton të formohet në formën e një fitili të gjatë që del nga shishja. Rusët do të digjen për vdekje nga armët tona të bëra vetë”, shpjegon ajo e gëzuar. Midis vullnetarëve ka ende një entuziazëm aktiv që ndihmon për të kapërcyer frikën dhe forcon unitetin e grupit.

“Duke mbetur vetëm, ne bëhemi pre e maktheve tona më të këqija, por të gjithë së bashku për një qëllim të përbashkët, ne bëhemi një forcë e pamposhtur. Putin-i do ta paguajë shtrenjtë, vitet që i kanë mbetur për të jetuar nuk do të mjaftojnë që ai të pendohet për gabimet e tij”, thotë Valery, 33-vjeçari pronar i lokalit Mates, ku kuzhinierët dhe kamarierët u shërbejnë atyre darkën falas atyre që ruajnë postblloqet.

“Fqinjët vazhdimisht na dërgojnë ushqim për t’ua dhënë ushtarëve tanë. Ka momente që as nuk dimë më ku ta vendosim”, shpjegon ai.

Janë rrëfime që kujtojnë ato të popullatave evropiane nën bombardimet e Luftës së Dytë Botërore. Vëllime të panumërta u shkruan për solidaritetin midis londinezëve nën bombat e Hitlerit. Fenomene shumë të ngjashme ndodhën gjithashtu në Stalingradin e rrethuar nga Vermahti dhe gjatë muajve të parë të vitit 1945, në Berlinin nën kontrollin e divizioneve të Stalinit.

Lorenzo Cremonesi është korrespondent i të përditëshmes italiane “Corriere della Sera”

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.