Mbi mur: Udhëtimi i një palestinezi në xhaminë Al-Aksa

Palestinezët e Bregut Perëndimor i drejtohen udhëtimeve të rrezikshme mbi murin ndarës të Izraelit për të arritur në Al-Aksa në Jerusalemin Lindor.

Dita e Ahmedit filloi herët.

Kështu e nisi artikullin agjencia e lajmeve “Al Jazeera”, përcjell Albanian Post.

Nëse do të donte të hynte në xhaminë Al-Aksa për të premten e fundit të Ramazanit, do t’i duhej të priste më shumë se 11 orë gjatë natës dhe më pas të gjente një mundësi për të kapërcyer murin ndarës të Izraelit.

Muri ndan Bregun Perëndimor të pushtuar, ku Ahmedi jeton në kampin e refugjatëve Aqabet Jaber në Jericho, nga Jeruzalemi Lindor i pushtuar.

Por 20-vjeçari Ahmad nuk e konsideron pengesën si të pakapërcyeshme – ai e kishte bërë kërcimin më parë, me sukses.

Për shkak të moshës së tij dhe faktit që ai është një palestinez nga Bregu Perëndimor, Ahmad nuk është në gjendje të hyjë në Jerusalemin Lindor. Ai do të duhej të ishte mbi 50 ose nën 12 vjeç, për të hyrë të premteve në Ramazan pa një leje të vështirë për t’u marrë nga ushtria izraelite.

Gratë e të gjitha moshave gjithashtu lejohen të hyjnë në të njëjtat ditë. Për pjesën tjetër të vitit, ata janë të gjithë të përjashtuar.

Pavarësisht këtyre kufizimeve, Ahmedi dhe miqtë e tij do të përpiqen të hyjnë fshehurazi.

“Shkuarja në Al-Aksa është e ngulitur thellë në zemrat tona – është diçka që nuk mund ta shpjegoj”, tha Ahmad për “Al Jazeera-n”, përcjell Albanian Post.

“Kjo është tokë e shenjtë dhe është e pushtuar. Ne shkojmë të lutemi dhe vetë prezenca e okupimit është një arsye që ne të shkojmë”.

Ahmedi dhe miqtë e tij lanë shtëpitë e tyre në kampin në Bregun Perëndimor të pushtuar lindor pak pas mesnatës të së premtes dhe arritën te muri në orën 1 të mëngjesit.

Ata Ahmedi e kishin planifikuar të ishin në Al-Aksa rreth orës 3 të mëngjesit para namazit të agimit, por ata u përballën me një problem – forcat e policisë kufitare izraelite u vendosën në anën tjetër të murit nga ku po planifikonin të hidheshin.

Izraelitët konfiskuan dy nga shkallët e grupit, sipas Ahmad. Por disa orë më vonë, ata patën një tjetër.

Deri në mëngjes, shumica e të rinjve palestinezë që përpiqeshin të bënin kërcimin kishin hequr dorë dhe ishin kthyer në shtëpi.

Por Ahmedi dhe miqtë e tij të ngushtë kaluan një natë pa gjumë duke pritur dhe hëngrën vaktin e tyre para agimit në një restorant aty pranë, përpara se të fillonin agjërimin e tyre dhe duke pritur për një mundësi.

“Ecni me besim”

Qindra palestinezë kanë kërcyer mbi Murin Ndarës të Izraelit që kur filloi ndërtimi i tij në vitin 2002 gjatë Intifadës së Dytë Palestineze. Muri prej betoni tetë metra i lartë është i veshur me postblloqe ushtarake, kamera vëzhgimi dhe tela me gjemba.

Izraeli ka pohuar se muri është për arsye sigurie dhe se ka reduktuar numrin e sulmeve në Izrael, por 85 për qind e tij bie thellë brenda Bregut Perëndimor të pushtuar dhe anekson me vete pjesë të mëdha të territorit palestinez të pushtuar në vitin 1967, duke përfshirë Jerusalemin Lindor.

Grupet e të drejtave të njeriut e kanë klasifikuar murin e Izraelit dhe ndarjen e Bregut Perëndimor nga Jerusalemi Lindor si një element i kufizimeve të rënda të vendosura në lëvizjen e palestinezëve në territoret e pushtuara.

Për palestinezët si Ahmedi, këto kufizime nënkuptojnë se ata zakonisht nuk janë në gjendje të vizitojnë Al-Aksa, një nga vendet më të shenjta të Islamit dhe një simbol kombëtar palestinez.

Ahmedi ishte 17 vjeç para se të shihte Jerusalemin për herë të parë, në një udhëtim shkollor me leje. Vizitat e tij që nga ajo kohë kanë përfshirë të gjitha detyrimet për të kapërcyer murin.

Por Ahmedi tha se ai kurrë nuk ishte ndaluar. Një mënyrë për t’u përzier: veshja e një gjerdani me zinxhir argjendi në pjesën e jashtme të këmishës, për të cilën ai tha se është moda mes të rinjve palestinezë në Jerusalem.

“Unë gjithashtu përpiqem të kopjoj mënyrën se si flasin jerusalemitët – ata janë njerëz urban”, tha ai mes të qeshura dhe përmendi se ishte e rëndësishme “të ecje me besim”.

“Qyteti i Vjetër është plot me ushtarë – sigurisht, nëse ju shohin të nervozuar, mund t’ju pyesin për ID-në tuaj. Unë eci sikur të jem bir i qytetit”, tha Ahmedi.

“Ndalimi i sigurisë”

Ndërkohë, Ahmad shpjegoi se familja e tij, si mijëra palestinezë të tjerë, kanë atë që njihet si “ndalim sigurie” dhe nuk kanë të drejtë për leje për të hyrë në Jerusalem apo Izrael.

Urdhra të tillë të lëshuar nga ushtria u jepen herë pas here individëve që kanë vuajtur burg ose janë përfshirë në “shkelje sigurie” si dhe anëtarëve të familjes së tyre.

Pavarësisht se nuk mund të udhëtonte legalisht në Izrael, Ahmedi ende ndeshet me forcat izraelite, kur ato bastisin shpesh kampin ku ai jeton dhe arrestojnë të rinj.

Ahmad pohoi gjithashtu se vëllai i tij më i madh u qëllua një herë në kofshë me municion të vërtetë gjatë konfrontimeve me ushtrinë izraelite.

E gjithë kjo do të thotë se, për Ahmedin, ideja për të aplikuar për një leje ushtarake, me një mundësi kaq të ulët suksesi, është e papëlqyeshme.

Por të kërcesh mbi mur nuk është e lehtë. Të mërkurën, për të cilën shumë myslimanë besonin se ishte “Leylat al-Kadr”, nata më e shenjtë e Ramazanit, Gjysmëhëna e Kuqe Palestineze tha se duhej të përballej me disa lëndime si pasojë e njerëzve që hidheshin mbi mur.

Për një kohë, miqtë e Ahmedit që kishin arritur në Al-Aksa nuk kishin dëgjuar për të dhe menduan se ai mund të mos kishte arritur të kalonte.

Por, në mesditë, ai mbërriti, i lumtur dhe i lehtësuar, pasi ia doli mbanë.

“Është një ndjenjë shumë e bukur që kam hyrë pas gjithë asaj përpjekjeje – jam i lumtur dhe ndihem i kënaqur. Unë do të qëndroj këtu deri në iftar”, tha Ahmad për “Al Jazeera”, nga brenda kompleksit të xhamisë Al-Aksa.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.