Josipoviq: ‘Non-paper’-i slloven nuk e ka destabilizuar rajonin

Ish-presidenti kroat, Ivo Josipoviq vlerëson se publikimi i ‘non – paper’-it të parë i cili i atribuohet kryeministrit të Sllovenisë Janez Jansha, nuk ka pasur asnjë forcë për ta minuar stabilitetin politik të Ballkanit Perëndimor.

Sipas tij, problemi i ndryshimit të kufijve nuk është një mosmarrëveshje ndërmjet shteteve por është keqkuptim, se ku është kufiri i njohur ndërkombëtarisht, i cili nuk duhet të ndryshohet.

Sipas ish-presidentit kroat, i njëjti problem i kufijve shfaqet edhe në mes të Kosovës dhe Serbisë, që paraqet edhe rrezikun më të madh për paqen në Ballkanin Perëndimor.

Josipoviq, ka mbështetur edhe propozimin e Presidentit të Malit të Zi, Milo Dukanoviq, mbi paprekshmërinë e kufijve në Ballkanin Perëndimor, që është një mesazh pozitivë për parandalimin e çdo konflikti në rajon.

Ai më tutje ka deklaruar se Kroacia për shkak të rrethanave të shkaktuara nga pandemia e koronavirusit, nuk ka arritur ta përdori në mënyrën më efektive gjashtë -muajt e presidencës së BE-së.

Këto deklaratë Josipoviq ka bërë gjatë një interviste për ‘Gradski’.

Josipoviq: Së pari, sepse disa vende kanë mendime të ndryshme rreth kufijve që nuk duhet të ndryshohen. Ne e dimë se problemi më i madh është marrëdhënia midis Serbisë dhe Kosovës. Serbia, nga pandryshueshmëria e kufijve, me siguri do të thotë se Kosova është pjesë e Serbisë, dhe Kosova, si shumica e botës, beson se është një shtet sovran i sapo krijuar me kufij të tillë si Kosova i kishte gjatë RSFJ-së. Dhe disa vende të tjera, megjithëse e pranojnë parimin e pandryshueshmërisë së kufijve, kanë mosmarrëveshje reciproke se ku është, në fakt, kufiri. Këtu, Kroacia nuk ka përcaktuar ende përfundimisht kufirin me Slloveninë, Bosnje e Hercegovinën, Serbinë ose Malin e Zi.

Për fat të mirë, nuk do të them mosmarrëveshje por keqkuptime se ku është kufiri i njohur ndërkombëtarisht, i cili nuk duhet të ndryshohet, nuk janë “të nxehtë”, dhe regjimet e përkohshme të vendosura ligjërisht ose faktikisht funksionojnë mirë. Sidoqoftë, unë mendoj se Presidenti Gjukanoviq kryesisht kishte parasysh rregullimin e mundshëm midis Serbisë dhe Kosovës në lidhje me shkëmbimin e territoreve. Është një propozim ambivalent, i cili, megjithatë, kryesisht nuk mbështetet nga bashkësia ndërkombëtare.

Cili është pozicioni i Kroacisë?

Më në fund, a ka përdorur Kroacia presidencën e BE në mënyrën e duhur kur bëhet fjalë për Ballkanin Perëndimor?

Josipoviq: Kroacia nuk pati fat me presidencën e saj, e cila ra në momentin më të keq, në një nga majat e pandemisë. Kroacia, si një çështje e spikatur e mandatit të saj, kërkoi të ashtuquajturën Ballkani Perëndimor dhe ua deklaroi fqinjëve të tij sepse dëshiron t’i ndihmojë ata të hyjnë në BE sa më shpejt të jetë e mundur. Ka pasur një progres, por, pa dyshim, jo ​​vendimtar. Në një kohë kur politikanët e BE ishin të zënë me pandemi, migrim dhe krizë ekonomike, ne në Kroaci dhe tërmet, interesi për Ballkanin Perëndimor, veçanërisht në Bosnje e Hercegovinë, ishte i ulët. Mosgatishmëria e politikanëve në Bosnje e Hercegovinës për të zgjidhur mosmarrëveshjet e tyre me marrëveshje, ngërçi në negociata midis Serbisë dhe Kosovës, ngjarjet “emocionuese” në Malin e Zi dhe vështirësitë që Maqedonia e Veriut ka me fqinjët e saj, nuk ishin një mjedis i mirë për disa nga BE-të kryesore hapat drejt Ballkanit Perëndimor.

Çfarë mund të presim nga presidenca e ardhshme e Sllovenisë në BE?

Josipoviq: Supozoj se Sllovenia do të përqendrohet gjithashtu në Ballkanin Perëndimor si një pjesë e ardhshme e BE-së. Sllovenia ka interesa serioze ekonomike në vendet e ish-Jugosllavisë, si dhe lidhje të rëndësishme demografike, familjare, kulturore dhe të tjera me Ballkanin Perëndimor. Përveç kësaj, Sllovenia do të trashëgojë disa nga problemet e pandemisë, migrantëve, Shengenit, marrëdhëniet me Rusinë, Kinën dhe Shtetet e Bashkuara.

Deri në çfarë mase fluksi i dokumenteve ‘’non-paper’’, i pari i cili i atribuohet Kryeministrit të Sllovenisë Janez Janša, ka kontribuar në (jo) stabilitetin e Ballkanit Perëndimor?

Josipoviq: Sado tronditëse mund të duken për publikun disa nga këto letra, unë nuk mendoj se ato kishin kapacitetin për të minuar stabilitetin e Ballkanit Perëndimor. Unë mendoj se të gjithë e kuptuan se kjo është një praktikë e zakonshme politike e “ndjenjës” së pranueshmërisë së zgjidhjeve të caktuara.

Tronditja e pretenduar për propozimin e Janša dukej si një destabilizim i caktuar për shkak të publicitetit në media, si dhe reagimeve të ashpra. Por efekti praktik i asaj letre është në të vërtetë pothuajse inekzistent.

Asnjë?

Josipoviq: Po, sepse nuk e shoh që ai me të vërtetë destabilizoi ose prishi marrëdhëniet në ndonjë vend, veçanërisht jo në rajon. Ai ishte aq i papranueshëm sa që, në fakt, të gjithë hoqën dorë nga autorësia e tij. Sot, pothuajse askush nuk e përmend këtë letër si të rëndësishme.

Si i interpretoni rezultatet e zgjedhjeve të fundit lokale në Kroaci?

Josipoviq: Pak a shumë gjithçka është thënë. Ka pasur disa surpriza, ka gjithmonë disa. Por drejtimi i përgjithshëm i zhvillimit të skenës politike është mjaft i pritshëm. Qytetarët e pakënaqur me partitë e krijuara, në një masë të madhe, madje befasuese, iu drejtuan kandidatëve të pavarur dhe partive të reja si MOŽEMO. HDZ ka mbetur partia më e fortë për sa i përket numrit të vendeve, por rezultatet në qytetet më të mëdha, përveç Osijek, janë shkatërruese për HDZ.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.