Ditari nga Gaza: Vetmia e gazetarëve – të vrarë, të arrestuar, të izoluar

Njoh jo më shumë se pesë gazetarë ende aktivë në veri.

Puna e tyre është bërë jetike për ne kolegët që dëgjojmë çdo ditë prej tyre për të marrë informacione se çfarë po ndodh në një zonë të shkëputur nga bota.

Edhe ata, si të gjithë nga qyteti i Gazës, vuajnë nga uria deri në atë pikë sa OKB-ja ka deklaruar se nëse vazhdohet kështu, duke filluar nga maji këto territore do të hyjnë zyrtarisht në gjendje urie.

Por ata vazhdojnë të punojnë për të nxjerrë sa më shumë histori prej andej.

Një detyrë që bëhet çdo ditë e më e vështirë, sepse, nëse të paktën 130 gazetarë janë vrarë nga ushtria izraelite që nga fillimi i luftës, ata që mbeten gjallë nuk po ecin shumë më mirë.

Rreziku nuk është vetëm për t’u bërë një emër i ri në listën e gjatë të viktimave, por edhe për t’u arrestuar. Siç ndodhi dje me korrespondentin e Al-Jazeera, Ismail al Ghoul dhe të paktën dhjetë kolegë të tjerë nga organizata më të vogla, emrat e të cilëve mezi do t’i dimë ndonjëherë.

I ndaluan me dhunë, u shkatërruan pajisjet dhe makinat, ua fikën zërin.

Arrestimet u kryen si pjesë e operacionit ushtarak që Izraeli kreu brenda spitalit al-Shifa në qytetin e Gazës, gjatë të cilit, ka thënë ushtria, kreu i operacioneve të sigurisë së brendshme të Hamasit u vra Faiq Mabhuoch.

Megjithatë, Izraeli nuk ka dhënë asnjë arsye për arrestimin e gazetarëve dhe disa prej personelit të kujdesit shëndetësor.

Fatkeqësisht ne e dimë mirë fatin e kolegëve, të cilët merren në paraburgim me veprime të dhunshme dhe dërgohen në Izrael ku u nënshtrohen hetimeve të gjata dhe të rënda.

Por edhe torturat siç dëshmuan dhjetëra gazetarë të kthyer.

Kam frikë se të arrestuarit në Shifa janë thuajse të gjithë kolegët që kanë mbetur aktivë në qytetin e Gazës, të cilët, siç është normale në profesionin tonë, kur panë tanket të hynin në qytet u nisën menjëherë për në spital.

Gjatë luftës, qendrat shëndetësore janë vende ideale për të mbledhur informacion dhe për të ndjekur histori: së pari sepse ato janë zakonisht vende të sigurta që nuk duhen bombarduar – edhe nëse kjo ka ndodhur.

E së dyti, sepse këtu mbërrijnë të lënduar, njerëz të përfshirë në operacione dhe aksidente telefonojnë, kalojnë dëshmitarët.

Ismaili dhe të tjerët thjesht po bënin punën e tyre, arrestimi i tyre vërtetoi edhe një herë se Izraeli dëshiron të heshtë shtypin në mënyrë që askush të mos dijë se çfarë fshihet pas operacioneve të tyre.

Ne gazetarët e dimë që të punosh në Gaza do të thotë gjithashtu të shkosh kundër fuqive të forta dhe e dimë se sa të vetëm na bën kjo punë.

Në rrezik të vazhdueshëm të jetës së tyre, subjekt i arrestimit dhe torturës, të padëshiruar sepse konsiderohen si objektiva.

Edhe ecja me ne duhet të shmanget dhe madje edhe familjet tona përfundojnë duke u bërë objektiva ose shumë shpesh vuajnë nga forma të izolimit që na bëjnë të vështirë për ne dhe për të dashurit tanë marrjen me qira të një shtëpie.

Shumë njerëz ndalojnë së treguari histori sepse kanë frikë.

Pak prej nesh janë ende këtu duke e bërë atë.

Marrë nga “La Repubblica”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.