Cilat ishin 9 zbulimet më kurioze të vitit 2022 për botën e kafshëve

Bota e kafshëve nuk ndal së mahnituri.

Dhe ky vit na ka dhënë edhe disa zbulime të jashtëzakonshme, befasuese, por edhe të neveritshme.

Nga shimpanzetë vetë-mjekuese te hipopotamët me të vjella jashtëqitëse e deri te klitoris-et e gjarpërinjve, këtu janë 9 histori që na ndihmojnë të mësojmë më shumë për mbretërinë e kafshëve dhe veçoritë e saj të mrekullueshme.

Bletët mund të ndryshojnë motin

Nëse ekziston një insekt i vogël i aftë për të bërë gjëra të mëdha, ajo është bleta mellifera.

Zbulimi, të cilin studiuesit britanikë e bënë duke matur fushat elektrike rreth koshereve, zbulon se bletët që udhëtojnë në tufa mund të prodhojnë po aq energji elektrike atmosferike sa një stuhi.

Dhe kjo madje mund të ndikojë në ngjarjet e motit.

Shimpanzetë shërojnë njëri-tjetrin me insekte

Falë një videoje të xhiruar në pyllin tropikal të Gabon-it nga Alessandra Mascaro e Projektit Loango Shimpanze, ne zbuluam se shimpanzetë aplikojnë insekte të grimcuara në plagët e njëri-tjetrit.

Një ilaç që në fakt mund të ketë efekte antibiotike, antivirale, qetësuese dhe anti-inflamatore.

Edhe gjarpërinjtë kanë klitoris

Një organ i dypirunuar, i njohur si “hemiklitoris”, u gjet për herë të parë te të paktën nëntë lloje gjarpërinjsh.

Por deri më tani askush nuk e kishte marrë mundimin ta kërkonte.

Tani e dimë se, me përjashtim të zogjve, klitoridet gjenden në çdo linjë të vertebrorëve, duke përfshirë kushërinjtë më të afërt të gjarpërinjve, hardhucat.

Bretkosat ruajnë sekretin e padukshmërisë

Bretkosat e qelqit janë amfibë tropikë me lëkurë transparente që i bën të dukshme organet e tyre të brendshme.

Por ajo që mund të duket si një dobësi është forca e tyre: kur flenë ata bëhen praktikisht të padukshëm dhe kjo i lejon ata të fshihen në pamje të qartë në gjethe.

Studiuesit në Universitetin Duke kanë zbuluar së fundmi sekretin e padukshmërisë së tyre: për t’u bërë edhe më transparentë, kur bien në gjumë ruajnë përkohësisht qelizat e kuqe të gjakut në mëlçi, gjë që u lejon atyre të mos shohin gjakun që rrjedh nëpër venat e tyre.

Nënat e ardhshme të oktapodit vetëdëmtohen

Shumë lloje të kafshëve vdesin pas riprodhimit.

Por te nënat oktapodësh, kjo rënie është veçanërisht alarmante: ndërsa vezët afrohen të çelin, ato ndalojnë së ngrëni dhe bëhen të prirura për t’u vetëdëmtuar, duke shqyer lëkurën e tyre, duke u përplasur me gurë dhe madje duke ngrënë tentakulat e tyre.

Studiuesit në Universitetin e Washington-it kanë zbuluar se kjo sjellje është për shkak të një ndryshimi drastik biokimik të shkaktuar nga shtatzënia.

Delfinët shijojnë urinimin e llojit të tyre

Delfinët shijojnë urinën e shokëve të tyre për të verifikuar identitetin e një delfini nga një tjetër.

Deri më tani e dinim se ata mësojnë ta njohin njëri-tjetrin nga larg falë fishkëllimave të tyre të veçantë, por kjo ishte vetëm njëra anë e medaljes.

Ata përdorin edhe shijen për të vërtetuar identitetin e një miku dhe kur përballen me një të panjohur, analiza organoleptike e tyre zgjat tre herë më shumë.

Sorrat janë më të zgjuara se sa mendoni

Deri vonë mendohej se vetëm truri i njeriut kishte “dhuratën” e rekursionit, atë proces konjitiv që përfshin meta-përfaqësimin dhe nxjerrjen e diçkaje që nuk shihet.

Tani studiuesit në Universitetin e Tübingen kanë zbuluar se sorrat e kanë këtë aftësi dhe kanë demonstruar se inteligjenca e tyre është e krahasueshme me atë të një fëmije midis 3 dhe 4 vjeç, superiore edhe ndaj makakëve.

Kërcimi i merimangës pas çiftëzimit

Merimangat meshkuj kanë “katapulta të integruara” të cilat i përdorin për t’i shpëtuar kanibalizmit seksual.

Falë një videoje nga Universiteti Hubei i Wuhan-it, tani e dimë se menjëherë pas çiftëzimit, merimangat ikin nga talamusi duke kërcyer në ajër për t’i shpëtuar femrës, e cila përndryshe do ta hante atë.

Dhe për ta bërë këtë, ata i mbështjellin këmbët si susta, gjë që u lejon atyre të kërcejnë me një shpejtësi super prej 88 centimetra në sekondë.

Hipopotamët shënojnë territorin me jashtëqitje 

Me të dëgjuar thirrjen e një të huaji, hipopotamët spërkasin jashtëqitjet në ajër në një pamje që të trondit stomakun për të shënuar sa më shpejt territorin e tyre.

Dhe sa më i çuditshëm dhe më i afërt të jetë vargu që dëgjojnë, aq më e madhe është sasia e jashtëqitjeve të hedhura në një spirale.

Marrë dhe përshtatur nga La Stampa për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.