Pyllëzimi në Finlandë nxit debat mbi strategjinë e gjelbër të BE-së

Finlanda cilësohet si një vend që është i mbuluar me pyje më shumë se çdo vend tjetër në Evropë. Por tani pyjet e Finlandës, si menaxhohen dhe për çfarë përdoret druri i tyre, janë në mes të një beteje për strategjinë e gjelbër të Bashkimit Evropian dhe angazhimin e saj për të përgjysmuar emetimet e karbonit deri në vitin 2030.

Lufta ka përçarë politikanët dhe opinionin publik në vendin nordik, dhe ka mobilizuar të gjithë nga kompanitë tek ambientalistët në të gjithë Evropën. Në zemër të tij, mosmarrëveshja ka të bëjë me mënyrën se si pyjet duhet të përdoren në përpjekjet për të zbutur efektet e ndryshimit të klimës.

Ka pak dyshime për natyrën vendimtare të pyjeve në Finlandë, ku 73% e tokës është e mbuluar me pemë dhe më shumë se 10% e popullsisë zotëron disa pyje.

Stefan Sundman, kreu i çështjeve publike në “UPM”, kompania më e madhe pyjore e Finlandës vuri në dukje se si përpunimi i drurit filloi industrializimin e Finlandës në shekullin e XIX dhe se edhe pas një rënieje për kompanitë e letrës në vitet e fundit, sektori i pyjeve akoma përbën një të pestën e afërsisht 70 miliardë dollarë të eksporteve të vendit.

Kompanitë si “UPM” po përpiqen të rizbulojnë veten, duke u larguar nga prodhimi i letrës në pozicionimin e drurit si një biomaterial i aftë të shndërrohet në karburant, pajisje ndërtimi, tekstile dhe më shumë.

“UPM” po investon 550 milionë euro në një fabrikë kimike në Gjermani për të shndërruar drurin në biokimikate dhe po shikon mundësinë e një objekti prej 1 miliardë eurosh të biokarburanteve që mund të prodhojë karburant aviacioni.

Por kur një draft i strategjisë së re pyjore të BE-së u zbulua në qershor dhe tha pak për produktet me bazë druri dhe shumë për mënyrën se si pyjet duhet të përdoren si lavamanë karboni – përpjekjet e mëdha të lobimit të Finlandës në këtë sektor u përhapën.

“Drafti i rrjedhshëm i strategjisë pyjore të BE -së ishte aq problematik sa vendet anëtare duhej të reagonin fuqishëm me një mesazh të përbashkët,” tha Jari Leppa, ministri finlandez për bujqësinë dhe pylltarinë, për “Financial Times”.

Leppa shtoi se drafti kishte kërcënuar transformimin e industrisë së Finlandës duke dështuar në miratimin e rolit që druri mund të luajë në bioenergjinë dhe “produktet me jetë të shkurtër”.

Çështja gjithashtu shkaktoi tensione brenda qeverisë së gjerë të koalicionit pesë-parti të Finlandës, e cila ka premtuar objektiva ambiciozë të klimës pa arritur akoma shumë veprime konkrete.

Mosmarrëveshja e vendosi partinë e Qendrës – e cila është e fortë në zonat rurale – kundër partnerëve të saj, të Gjelbërve më urbanë. Maria Ohisalo, ministrja e Brendshme e Gjelbër, e dënoi lobimin e Qendrës ndaj Brukselit si “të patolerueshëm”.

Sidoqoftë, shtytja funksionoi. Strategjia përfundimtare e pyjeve e BE-së, e publikuar në mes të korrikut, ishte më e favorshme ndaj Finlandës, duke lejuar mundësinë e përdorimit të produkteve të drurit për të zëvendësuar ato fosile.

Sini Erajaa, aktiviste e bujqësisë dhe pyjeve në njësinë e BE -së të “Greenpeace”, nuk është aspak e impresionuar me versionin përfundimtar, duke argumentuar se Finlanda dhe Suedia fqinje arritën të zbusin strategjinë e BE -së për të mbrojtur interesat e korporatave.

Erajaa argumentoi se druri nuk mund të zëvendësojë të gjitha lëndët djegëse fosile dhe se pyjet duhen larguar nga të qenit thjesht “ferma prodhuese të drurit”.

Nëse biomasa me bazë druri është një lëndë djegëse jeshile efektive, mbetet e diskutueshme. Sido që të jetë, Leppa argumentoi se strategjia e Brukselit duhet t’i përmbahet tablosë së madhe se çfarë mund të jenë pyjet dhe të mos përfshihet shumë në detajet e menaxhimit të pyjeve ose cilat produkte mund të bëhen prej druri ose jo.

“Nuk mund të jetë që klima është konsiderata e vetme, edhe nëse është e rëndësishme”, përfundoi ai.

Marrë nga Financial Times, përshtatur për Albanian Post!

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.