Çdo objekt që na rrethon përbehet nga nafta. Telefoni, kompjuteri, plastika e shumë të tjerë. Dikur vaji mendohej se kishte veti mistike.
Në Pensilvaninë perëndimore, djepi i kërkimit dhe prodhimit të naftës amerikane, përdornin substancën e çuditshme të zezë në ushtrimet rituale të shërimit.
Edhe ilaçet përmbajnë naftë. Më e rëndësishme, siç thekson një studim i vitit 2011 i titulluar “Nafta dhe Shëndetësia”, gati 99% e lëndëve të para farmaceutike dhe reagentëve rrjedhin nga petrokimikat. Në vitin 1858-te, Edwin Drake ne qytetin Titusville, Penn zbuloi pusin e parë të naftës. Ajo ishte shkëndija e parë për të ndriçuar vërtet mijëvjeçarët e errësirës. Vajguri e bëri ditën më të gjatë. Mund të duket e zakonshme tani, por në atë kohë, kjo ishte përshkruar në terma kuazi-fetare. Ndriçimi i brendshëm revolucionarizoi jetën në tokë.
Fabrikat që dikur mbyllnin dyert e tyre në muzg tani mund të funksionojnë 24 orë në ditë. Studentët mund të studiojnë pasi të errësohet. Derisa njerëzit nuk rafinuan naftën, asnjëri nuk ishte i vërtetë. Mbetet e vërtetë që tani vajguri konsiderohet jopraktik (shumë njerëz shpërthyen vetë duke ndezur llambat) për shkak të energjisë elektrike, e cila shpesh furnizohet me qymyr dhe gaz natyror. Kur dielli perëndon, ne kemi dritë për shkak të lëndëve djegëse fosileve.
Ne gjithashtu kemi ndryshime klimatike të shkatuara nga njeriu. Kjo na vë në një pozitë paradoksi. E gjitha është kthyer në kërcënim ,më i madhi për jetën në historinë e njerëzimit. Një problem kaq i madh kërkon lëvizje të guximshme politike, ekonomike dhe teknologjike.
Ndërsa pranojmë përgjegjësinë tonë për të adresuar këtë detyrim të tmerrshëm të gjeneratave, duhet punuar per politika efektive.
Përshtatur nga AlbanianPost për “New York Times”
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
