Kërpudhat në thellësi të oqeanit, burim i ilaçit të ardhshëm të ngjashëm me penicilinë

Një numër i madh kërpudhash janë gjetur në zonën e muzgut të oqeanit dhe mund të hapin derën e barnave të reja që mund të përputhen me fuqinë e penicilinës.

Studimi më i madh ndonjëherë i ADN-së së oqeanit, i botuar nga revista Frontiers in Science, ka zbuluar sekrete intriguese në lidhje me bollëkun e kërpudhave në pjesën e oqeanit që është pak përtej rrezeve të diellit.

Në mes 200 metra dhe 1000 metra nën sipërfaqe, zona e muzgut është shtëpia e një sërë organizmash, duke përfshirë peshq të përshtatur posaçërisht si peshkaqenë fanar dhe peshkaqenë kitefin, të cilët kanë sy të mëdhenj dhe lëkurë të ndezur biolumineshente.

“Penicilina është një antibiotik që fillimisht erdhi nga një kërpudhat e quajtur Penicillium, kështu që ne mund të gjejmë diçka të tillë nga këto kërpudha oqeanike”, ka thëbë Fabio Favoretto, studiues postdoktoral në Institutin Scripps të Oqeanografisë në Universitetin e Kalifornisë, San Diego.

Zona e muzgut karakterizohet nga presioni i lartë, mungesa e dritës dhe temperaturat e ftohta, gjë që paraqet një mjedis ekstrem “ku kërpudhat mund të shfaqin përshtatje unike”.

‘Kjo mund të çojë potencialisht në zbulimin e specieve të reja me veti unike biokimike”, ka theksuar ai.

Katalogu i ri i ADN-së së oqeanit përmban më shumë se 317 milionë grupe gjenesh të organizmave detarë të përpiluar nga mostrat e mbledhura në udhëtimet, duke përfshirë ekspeditën katërvjeçare të Oqeaneve Tara e cila filloi në vitin 2009 dhe ekspeditën e vitit 2010 Malaspina Circumnavigation.

Përparimet në teknologji nënkuptonin që mostrat ekzistuese mund të siguronin shumë më shumë të dhëna se më parë, ndërsa procesi i katalogimit ndihmoi në hapjen e dyerve të reja në oqeanin e pa studiuar, ka treguar biologia detare Elisa Laiolo.

Sektori i bioteknologjisë detare, i cili mbështetet në organizmat e oqeanit dhe gjenet e tyre, vlerësohet të jetë 6 miliardë dollarë, një shifër që pritet të dyfishohet pothuajse deri në vitin 2032.

Laiolo u befasua kur pa kaq shumë kërpudha që jetonin në zonën e muzgut të oqeanit.

“Ka pasur disa indikacione për këtë bollëk të kërpudhave në këtë nivel më parë, kështu që kjo është një pjesë tjetër e enigmës”.

Një tjetër zbulim kritik i bërë gjatë procesit të katalogimit, sipas Carlos Duarte, një profesor i shkencave detare dhe autor i lartë i studimit, ishte roli i viruseve në rritjen e diversitetit të gjeneve.

“Viruset futen në vetvete dhe lëvizin gjenet nga një organizëm në tjetrin. Kjo do të thotë se viruset krijojnë biodiversitet gjenomik dhe kjo përshpejton evolucionin e tyre”, ka thënë ai.

Një rezultat i atij përshpejtimi ishin gjenet që kishin evoluar për të mundësuar organizmat të përtypnin plastikë.

“Ata mund të degradojnë polimeret sintetike, të përftuara nga hidrokarburet, të cilat janë shumë të reja si një ndotës në oqean, duke treguar se evolucioni ka ndodhur në disa dekada”.

Po ashtu katalogu theksoi boshllëqet në të kuptuarit tonë për fundin e oqeanit, sipas Laiolo.

“Është më e lehtë të merret mostra nga uji sesa nga fundi i oqeanit dhe ajo që nënvizojmë është nevoja për të rritur studimet që synojnë shtratin e detit në të ardhmen”.

Zhvillimet në teknologjitë e superkompjuterave dhe sekuencave, do të thotë se më shumë informacion mund të mblidhet nga mostrat ekzistuese, me kosto shumë më të ulëta.

Pavarësisht përfitimeve të katalogut, Duarte ka treguar se ka probleme me pronësinë e gjeneve detare dhe ndarjen e përfitimeve, veçanërisht me vendet në jugun global që nuk kishin të njëjtën akses në sekuencën e gjeneve dhe superkompjuterin analitik.

“Aktualisht, 10 vende zotërojnë 90% të patentave të gjeneve detare, përfitimet nuk po ndahen”.

Megjithatë, po bëhen ndryshime në rregullat e pronësisë.

“Që nga tetori i vitit të kaluar hyri në fuqi një traktat i ri që thotë se ata që zbulojnë një gjen detar, e zotërojnë atë”, ka thënë Duarte.

“Por ata duhet të ndajnë përfitimet. Problemi është se nuk është e qartë se si do të funksionojë kjo ndarje e përfitimeve”.

Marrë nga “The Guardian”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.