Izraeli përshkallëzon sulmet në Gaza për t’i bërë presion Hamas-it mbi pengjet

Pas tre javësh tronditjeje, më në fund pati një lajm të mirë për publikun izraelit të hënën mbrëma: Në një operacion që mbetet kryesisht i klasifikuar, njësia operacionale e shërbimit të sigurisë Shin Bet së bashku me forcat e ushtrisë nxorrën nga robëria e Hamas-it ushtaren e rrëmbyer, Ori Megidish.

Megidish shërbeu si vëzhguese në bazën Nahal Oz. Shumica e kolegëve të saj vëzhgues u vranë ose u morën peng në sulmin terrorist të Hamasit më 7 tetor.

Suksesi i inteligjencës dhe operacionit jep një fije shprese për të ardhmen.

Gjërat do të jenë më të vështira në vazhdim, por arritja mbresëlënëse u dërgon një sinjal familjeve se shteti nuk i ka harruar, pavarësisht dështimeve të tmerrshme të së shtunës së zezë.

Mund të shpresohet se presioni i vazhdueshëm mbi Hamas-in do të krijojë mundësi të mëtejshme operacionale për të shpëtuar më shumë pengje.

Në të njëjtën kohë, po bëhet një përpjekje intensive për lirimin e më shumë pengjeve përmes negociatave indirekte me Hamas-in, me ndihmën e Qatar-it.

Ka gjëra që mjegulla e betejës nuk mund t’i fshehë më. Forcat e Mbrojtjes së Izraelit (IDF) po forcojnë kontrollin e tyre në Rripin verior të Gazës.

Të hënën pasdite, sipas raportimeve nga Gaza, forcat e blinduara të IDF-së ishin në lëvizje.

Më herët, zëdhënësi i IDF-së tha se një skuadër raketore antitanke e Hamas-it ishte identifikuar dhe goditur nga një forcë tokësore në Universitetin Al-Azhar.

Operacionet po zhvillohen tashmë në pjesën veriore të qytetit të Gazës.

Lëvizja e forcave të kujton inkursionin tokësor gjatë luftës së Gazës në vitin 2009.

Megjithatë, ekzistojnë dy dallime të mëdha midis operacionit të 14 viteve më parë dhe fushatës aktuale.

Së pari, Hamas-i ka forcuar dhe përmirësuar sistemet e tij mbrojtëse që nga viti 2009, veçanërisht rrjetin e tij të tuneleve.

Së dyti, këtë herë qeveria ka vendosur një qëllim të gjerë për IDF-në: shkatërrimin e regjimit të Hamas-it dhe aftësive të tij ushtarake.

Siç vunë në dukje oficerët amerikanë për homologët e tyre izraelitë, është ende e paqartë se si manovrat aktuale janë në përputhje me atë qëllim të lartë dhe pritshmëritë e larta pasuese të publikut izraelit.

Nga rruga, kryeministri Benjamin Netanyahu premtoi të hënën se “Hamasi do të shkatërrohej”. Është e mundur që po shohim një moderim të lehtë të premtimeve.

Ministri i Mbrojtjes Yoav Gallant, së bashku me zyrtarë të lartë të IDF-së, kanë dhënë një mesazh se forcat do të kenë kohë të pakufizuar për të kryer misionin e tyre.

Ky mirëkuptim bazohet në mbështetjen e gjerë publike në Izrael pas tmerreve të 7 tetorit dhe mesazheve inkurajuese të marra nga Shtetet e Bashkuara dhe shumë vende evropiane.

Megjithatë, ka paralajmërime për këtë mbështetje perëndimore. Ai kushtëzohet që Izraeli t’i përmbahet kufizimeve të vendosura nga Biden: respektimi i ligjit ndërkombëtar, mbajtja e korridoreve humanitare për të mbrojtur civilët palestinezë dhe nga Izraeli që nuk pushtojnë Rripin.

Në një moment, durimi perëndimor do të zhduket në dritën e imazheve që tregojnë vuajtjet e popullatës civile palestineze në Gaza (pavarësisht nga mbështetja e tij për veprimet vrasëse të Hamasit).

Mbetet për t’u parë në praktikë nëse Izraeli do të ketë muaj apo javë për të vepruar.

Në fillim të operacionit, fërkimi ushtarak mbeti relativisht i ulët.

Ndoshta kjo lidhej me zgjedhjen e Hamas-it për të mos u përfshirë në përleshje në vendet ku ekspozohet.

Natyra e manovrës izraelite po bëhet gradualisht e dukshme.

Mbi tokë, IDF-ja ka një avantazh të rëndësishëm, në fuqinë e zjarrit dhe në aftësinë për të operuar pajisjet e mbikqyrjes.

Kur qelizat e Hamas-it lëvizin mbi tokë, ato e ekspozojnë veten ndaj dëmtimit.

Nga ana tjetër, një forcë guerile mbrojtëse mund të shfrytëzojë gjithashtu pikat e dobëta të një ushtrie të rregullt me IED, shpërthime tunelesh dhe raketa antitank.

Forcat manovruese në terren, në zonat e kthyera në rrënoja nga sulmet ajrore, mund të ndihmojnë në gjetjen e tuneleve mbrojtëse.

IDF-ja bëri një gabim serioz gjatë luftës së Gazës të vitit 2021, kur humbi një aftësi të shkëlqyer operacionale për të ekzekutuar Rrufenë Blu – planin që kishte bërë së bashku për të shembur rrjetin e tuneleve të Hamasit dhe për të vrarë mijëra terroristë – në një marifet të panevojshëm PR që rezultoi në vetëm një numër të vogël terroristësh të vrarë.

Megjithatë, forcat ajrore, me ndihmën e inteligjencës precize, mund të shkaktojnë shkatërrime të mëdha në tunele dhe të vrasin terroristët. Këtë synon ushtria tani, gjatë operacionit të saj tokësor.

Në sfond, ka negociata të vazhdueshme për një marrëveshje pengjesh. Shanset për një marrëveshje që do të lirojë të gjithë pengjet në këmbim të të gjithë të burgosurve palestinezë nuk janë të larta në këtë pikë.

Hamasi beson se mbajtja e disa prej pengjeve të paktën do të shërbejë si një mjet për të përpara fazës tjetër të ofensivës tokësore të IDF-së dhe se lirimi i të gjithë pengjeve do të mundësojë një manovër më agresive izraelite në Rrip.

Hamasi në dukje është i gatshëm të negociojë lirimin e grave, fëmijëve dhe të moshuarve, por dëshiron të marrë sa më shumë kohë për ta bërë këtë në mënyrë që të vonojë vazhdimin e operacioneve tokësore.

Kjo politikë ka të ngjarë të udhëhiqet nga udhëheqja e organizatës në Gaza. Udhëheqja jashtë shtetit ka ndikim, por nuk ka një fjalë vendimtare.

Të hënën, disa orë para raportimeve se ushtarja izraelite Ori Megadish ishte shpëtuar, Hamasi publikoi një video të shkurtër ku shfaqeshin tre gra pengje nga komunitetet pranë kufirit të Gazës.

Në video, njëra prej tyre sulmon kryeministrin Benjamin Netanyahu dhe bën thirrje për një marrëveshje për lirimin e të gjithë pengjeve.

Ndërkohë, në Izrael, familjet e pengjeve po rrisin presionin për një marrëveshje dhe imazhet e izraelitëve të mbajtur nga Hamasi shfaqen në postera dhe tabela nëpër qytete dhe qyteza.

Hamasi po angazhohet në luftë psikologjike, duke përdorur pengjet për të terrorizuar publikun izraelit dhe duke u përpjekur të ndalojë ofensivën tokësore.

Është e arsyeshme të supozohet se kjo lloj propagande do të intensifikohet pasi operacionet izraelite pretendojnë një taksë më të lartë nga Hamasi.

Situata e komplikuar në veri

Situata në veri mbetet e komplikuar.

Sekretari i Përgjithshëm i Hezbollah-ut, Hassan Nasrallah, njoftoi se do të trajtojë luftën për herë të parë të premten.

Përshtypja për momentin është se të dyja palët, Hezbollahu dhe Izraeli, po lexojnë me vëmendje njëri-tjetrin.

Secili njeh një hezitim të palës kundërshtare për t’u tërhequr zvarrë nga Hamasi në një luftë gjithëpërfshirëse në Liban, por në mënyrë paradoksale, ky përfundim çon në më shumë masa sulmuese thellë në territorin e armikut (bazuar në mendimin se konflikti mund të zhvillohet nën pragun e luftës).

Izraeli ka regjistruar arritje operacionale, duke vrarë rreth 50 operativë dhe terroristë të Hezbollah-ut nga grupet palestineze, por nga ana tjetër, Hezbollahu dhe Hamasi tashmë kanë filluar të zgjerojnë arenën në komunitetet civile në jug të linjës Rosh Pina-Nahariya.

Aktualisht jemi në një pikë të rrezikshme të konfliktit: duke pasur parasysh zgjerimin e operacioneve të IDF-së në Gaza dhe në veri, gjërat mund të dalin ende jashtë kontrollit.

Izraeli duhet t’i kushtojë vëmendje pranisë së Hezbollah-ut në lartësitë siriane të Golanit, ku ai vendos milicitë shiite për t’i shërbyer qëllimeve të tij.

Ndërkohë, Irani vazhdon të ulet në gardh. Presidenti iranian Ebrahim Raisi u intervistua nga Al Jazeera këtë javë.

Ai pranoi se Irani armatos dhe stërvit organizatat radikale të boshtit në rajon – Hezbollah-un, Hamas-in dhe Xhihadin Islamik.

Nga ana tjetër, ai pohoi se Irani nuk fshihej pas vendimit sekret të Hamasit për të sulmuar dhe nuk është palë në lëvizjet e tij.

Kjo duket si një përpjekje iraniane për të mbajtur një distancë të caktuar të sigurt nga lufta, dhe veçanërisht nga mundësia e një përplasjeje ushtarake me Shtetet e Bashkuara, e cila po i forcon në mënyrë të qëndrueshme forcat e saj në rajon.

Nxitje në Rusi

Brenda përmbysjes së luftës, është e vështirë të vërehen dëme të tjera afatgjata.

Gjykata Ndërkombëtare Penale në Hagë ka dërguar një prokuror në Egjipt për të shqyrtuar krimet e mundshme të luftës të kryera nga palët ndërluftuese.

Ky është një ndryshim ligjor me të cilin Izraeli është përballur që nga ditët e luftës së Gazës në 2008 dhe raportit të Komitetit Goldstone në OKB.

Por tani situata është më e komplikuar. Pavarësisht paralajmërimeve të marra nga Netanyahu, ai këmbënguli në miratimin e ligjit për të kufizuar qëllimin e standardit të arsyeshmërisë së Gjykatës së Lartë të Drejtësisë këtë verë.

Rezultati është se do të jetë e vështirë që Izraeli të pretendojë se ai mbështet autoritetet e pavarura hetimore dhe gjyqësore, në stilin e demokracive perëndimore, dhe se për këtë arsye supozohet se nuk ka nevojë për ndërhyrje të jashtme në veprimet e tij.

Pamjet nga mbrëmja e së dielës në Dagestan, republikën e vogël myslimane në Kaukaz, janë shumë shqetësuese.

Një turmë e nxitur hyri në aeroportin kryesor të republikës, duke kërkuar hebrenj dhe izraelitë që kishin mbërritur me një fluturim nga Tel Avivi, duke synuar t’i linçonte ata.

Turma shkaktoi trazira në terminal për orë të tëra dhe pasagjerët mbetën të rrethuar. Trazirat u shuan me forcë, me shumë viktima.

Gjëra të tilla nuk ndodhin rastësisht. Ky është rezultat i nxitjes së drejtpërdrejtë, jo vetëm në republikat Kaukaziane të ndikuar nga Rusia, por edhe brenda vetë Rusisë.

Regjimi i presidentit Vladimir Putin ka përhapur propagandë malinje pro-Hamasit që nga dita e shpërthimit të luftës dhe ka pritur një delegacion të udhëheqjes së lartë të organizatës në Moskë javën e kaluar.

Putin është tani një anëtar nderi në një aleancë globale, e cila përfshin gjithashtu Iranin (i cili e furnizon atë me drone për luftën e tij në Ukrainë), Hezbollah-un dhe Hamas-in.

Heshtja izraelite përballë veprimeve të tij është e turpshme. Më e pakta që mund të bëjë Netanyahu është të pranojë përfundimisht kërkesën e presidentit ukrainas Volodymyr Zelenskyy, për të ardhur për një vizitë solidariteti në Izrael. Zelenskyy kërkoi të vinte këtu javën e parë dhe u refuzua.

Kur Izraeli erdhi në vete, ai nuk ishte më i sigurt se ishte ende i interesuar. Është koha për të rinovuar apelin për të ardhur.

Kjo është lëvizja e duhur morale, por do të ketë gjithashtu një mesazh të rëndësishëm ndërkombëtar: Izraeli është në anën e arsyeshme të konfrontimit global, me të keqen në ligësinë e saj që rri zbuluar në oborrin e tij të pasmë.

Marrë dhe përshtatur nga Haaretz për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com