“Iltalehti” zbulon detaje të reja nga ndërhyrja ruse në zgjedhjet e vitit 2017 në Shqipëri

Igor Livchitz, një avokat me prejardhje ruse, ndihmon në drejtimin e një kompanie në Finlandë, përmes së cilës kanë rrjedhur të paktën njëzet milionë euro gjatë dekadës së fundit.

Hetimet e botimit finlandez “Iltalehti” gjetën indikacione për lidhjen e kompanisë me operacionet e shërbimeve të inteligjencës ruse.

Një burrë mbi moshën 80-vjeçare që jeton në Shtetet e Bashkuara të Amerikës figuron si pronar i kompanisë finlandeze.

Emri i këtij burri ka dalë edhe në hetimet e ish-asistentit të fushatës së ish-presidentit amerikan, Donald Trump, të cilat kishin të bënin me përpjekjet e Rusisë për të ndikuar në zgjedhjet e vitit 2017 në Shqipëri.

Rreth fillimit të viteve 2000, Livchitz u akuzua në çështjen e ryshfetit të Shërbimit Finlandez të Emigracionit, i cili çoi në largimin e Matti Saarelainen, i cili kishte përvojë në Supo, si kreu i agjencisë në vitin 2004.

Gjykata e Apelit hodhi poshtë akuzat ndaj tij.

Për vite, Livchitz ka qenë anëtar i bordit në një kompani finlandeze të quajtur Finfia Oy.

Sipërmarrja nisi fillimisht si një kompani e gatshme e themeluar nga firma ligjore Eversheds, pra një kompani “guackë”.

Eversheds ia ka shitur kompaninë në fjalë një çifti rus që zotëron një vilë verore në Pohjois Savo. Livchitz punoi për Eversheds deri vitin e kaluar.

Një fluks më shumë se 13 milionë euro

Në vitin 2014, pronësia e shumicës së Finfia-s iu transferua një burri të quajtur Leryam Dvorkin, i cili është një shtetas amerikan i lindur në 1942.

Që atëherë, xhiroja e Finfia-s ka qenë më shumë se katër milionë euro në vitet më të mira, por hetimi i Iltalehti nuk gjeti asnjë shenjë të biznesit të saj në Finlandë.

Linja e biznesit të kompanisë shënohet si “shitje me shumicë e kimikateve bazë, plehrave etj.”.

Sipas pasqyrave të saj financiare, kompania ka shpenzuar pothuajse të gjithë xhiron e saj – domethënë paratë që hyjnë në kompani – për blerjen e “shërbimeve të jashtme”.

Në praktikë, pjesa dërrmuese e xhiros totale të kompanisë prej të paktën më shumë se 13 milionë euro në vitet 2010 ka rrjedhur përmes kompanisë drejt palëve të panjohura. Burimet e parave nuk janë të qarta nga burime publike.

Shuma e parave që ka kaluar nëpër kompani mund të jetë dukshëm më e lartë se ajo që ka gjetur Iltalehti, sepse kompania nuk i ka paraqitur pasqyrat financiare prej disa vitesh ose ka dorëzuar vetëm pasqyrat financiare të mikro-ndërmarrjeve, të cilat nuk pasqyrojnë qarkullimin aktual dhe blerjet e shërbimeve.

Dvorkin dhe kompanitë offshore

Dvorkin, i cili aktualisht është pronari i vetëm i Finfia-s në Regjistrin Tregtar Finlandez, mund të gjendet edhe në një kompani tjetër.

Në vitin 2017, ai u regjistrua si pronar përfitues – d.m.th. një person që ushtron kontroll qoftë drejtpërdrejt ose nëpërmjet kompanive të tjera – në një kompani të regjistruar në Skoci, e cila nga ana tjetër është një “partneritet i kufizuar” i ngjashëm me një partneritet të kufizuar finlandez të formuar nga dy kompani “guacka” të regjistruara në Belize.

Në vitin 2017, paratë ruse u kanalizuan përmes kompanive offshore të Belizesë, të raportuara se kontrolloheshin nga Dvorkin, e cila synonte të mbështeste suksesin zgjedhor të partisë opozitare konservatore të Shqipërisë.

Nëpërmjet një partneriteti tjetër të krijuar nga kompanitë e Belizesë, gjysmë milioni dollarë iu pagua asistentit të fushatës së presidentit Trump, Nick Muzin.

Muzin ndihmoi liderin e opozitës shqiptare Lulzim Basha të krijonte raporte me Shtetet e Bashkuara të Trump, të cilat Basha, duke u paraqitur si “Trump shqiptar”, i përdori në fushatën e tij.

Muzin organizoi një takim për Bashën, ndër të tjera, me presidentin Trump. Gjithashtu, Muzin e ka intervistuar Bashën në “median alternative” të së djathtës Breitbart.

Inteligjenca: Operacioni rus

Burimi i inteligjencës në botimin “Times of Israel” konfirmoi në shtator 2022 se punësimi i Muzin ishte një nga operacionet e ndikimit zgjedhor të Rusisë, për të cilin Shtetet e Bashkuara ndanë inteligjencën me vendet e tjera vjeshtën e kaluar.

Sipas tyre, që nga viti 2014, Rusia ka shpenzuar të paktën 300 milionë euro në përpjekjet e saj për të ndikuar në zgjedhjet në dhjetëra vende të ndryshme.

Revista amerikane “Mother Jones” zbuloi operacionin në Shqipëri në vitin 2018.

Revista intervistoi gruan dhe një të afërm të Dvorkin, i cili ishte i regjistruar si pronari i fundit i kompanive Belizeane në Regjistrin Tregtar Britanik.

Gruaja mohoi se Dvorkin zotëron kompani në Skoci. Një i afërm u tha gazetarëve se Dvorkin dhe gruaja e tij ishin viktima të vjedhjes së identitetit.

Pretendimi për vjedhje identiteti mund të mendohet se mbështetet nga fakti se, të paktën deri në vitin 2018, Dvorkin jetonte në San Francisko në një ndërtesë apartamentesh me qira për arsye sociale, me kufizime të të ardhurave të aplikuara për përzgjedhjen e qiramarrësit.

Të ardhurat dhe pasuria e banorëve hetohen rregullisht nga autoritetet amerikane për të zbuluar abuzimet, gjë që vështirë se do të ishte një avantazh në qarkullimin global të flukseve të parave të Kremlinit.

Një tjetër anëtar i bordit nuk di për Dvorkin

Igor Livchitz i intervistuar nga Iltalehti siguron se Dvorkin është me të vërtetë pronari i Finfia-s.

Megjithatë, ai nuk pranon të tregojë më shumë për operacionet e kompanisë ose të japë informacionin e kontaktit të Dvorkin.

“Tani paske shumë pyetje”, thotë Livchitz dhe e mbyll telefonin kur pyetjet hyjnë më në detaje.

Vetë Livchitz premtoi se do të kontaktonte Dvorkin për të kaluar kërkesën për koment, por nuk iu përgjigj kontakteve të mëvonshme të Iltalehtit.

Nga dokumentet e regjistrit tregtar duket qartë se fillimisht studio ligjore Eversheds e përfaqësuar nga Livchitz ua ka shitur Finfia-n si kompani të gatshme rusëve Mikhail Gurvich dhe Irina Zaytseva.

Në vitin 2014, 96 për qind e aksioneve të kompanisë u transferuan në emër të Dvorkin, dhe më vonë pjesa tjetër.

Iltalehti arriti në një tjetër anëtar të bordit të Finfia. Ai është Timo Mustonen nga Kaavi, i cili ka një fermë pranë shtëpisë verore të Gurvich dhe Zaytseva.

Sipas Mustonen, Finfia është ende një kompani në pronësi të çiftit, punët e të cilit trajtohen nga avokati Livchitz.

Mustonen thotë se ka dëgjuar për herë të parë për Dvorkin nga Iltalehti.

Sipas Mustonen, çifti i kërkuan atij të ishte anëtar i bordit sepse kompania kishte nevojë për një anëtar finlandez të bordit.

Ai thotë se ka pranuar “t’i ndihmojë si fqinj” dhe sipas asaj që tha, nuk ka marrë pjesë në mbledhjet e bordit apo në veprimtarinë e kompanisë në ndonjë mënyrë tjetër.

“Sipas të kuptuarit tim, kompania ekziston vetëm për t’u paguar atyre një rrogë, në mënyrë që çifti të marrë një leje qëndrimi në Finlandë, të cilën ata nuk mund ta merrnin vetëm në vilë verore”, thotë Mustonen.

Mendimi i Mustonen mbështetet nga fakti se kompania prej vitesh nuk është përfshirë në regjistrin e TVSH-së apo arkëtimit dhe asnjëherë në regjistrin e punëdhënësve.

Sipas pasqyrave financiare të kompanisë, në vitet 2010 janë paguar rroga rreth dy deri në tridhjetë mijë euro në vit, gjë që thjesht nuk ekziston në flukset e pasura të parasë që kalonin nëpër kompani.

Inteligjenca ruse përdor pasaportën e Dvorkinit

Nëse Dvorkin është viktimë e vjedhjes së identitetit, bazuar në hetimin e Iltalehti, informacioni i tij është përdorur vetëm në dy kompani: rrjetin e kompanive offshore të lidhur me operacionin rus të ndikimit zgjedhor dhe finlandezin Finfia Oy.

Informacioni ngre pyetjen e lidhjes së Finfias me shërbimet e inteligjencës ruse.

Iltalehti nuk ka asnjë provë se Livchitz ndihmon inteligjencën ruse.

Finfia, të cilën ai përfaqëson, ka një lidhje të padiskutueshme me operacionin e inteligjencës ruse për ndikimin zgjedhor në Shqipëri përmes regjistrimeve në regjistër për Dvorkin.

Kështu duket se të paktën pasaporta e Dvorkinit po përdoret nga inteligjenca ruse.

Nga ana tjetër, roli i Livchitz në kompaninë ndoshta të paautorizuar të quajtur në emrin e Dvorkin krijon më shumë pyetje rreth çështjes së vjetër të ryshfetit të Zyrës së Emigracionit.

Livchitz njihte një grua estoneze e cila u kap duke marrë ryshfet në këmbim të ndihmës për marrjen e lejeve të qëndrimit.

Livchitz u akuzua gjithashtu se i dha ryshfet gruas për të lehtësuar proceset zyrtare të dy klientëve të tij rusë.

Megjithatë, gjykata e apelit nuk është bindur nga provat e prokurorit.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com