Si mund të dalë Putin-i nga skena politike?

Ishte një “zë që buronte nga kraharori”, ai i Joe Biden-it për Vladimir Putin-in që ky i fundit nuk mund të qëndrojë më në pushtet.

Një tjetër nga gafat e shumta që kanë shënuar karrierën politike të kreut aktual të Shtëpisë së Bardhë.

Ashtu si në vitin 2009, në ceremoninë ku Barack Obama nënshkroi ligjin për reformën shëndetësore, zëvendëspresidenti i atëhershëm, i rrëmbyer nga entuziazmi, la të rrëshqiste një frazë.

“Ky është një rezultat tmerrësisht i madh”.

Por, këtë herë nuk ka vetëm tendencën e pakontrolluar ndaj anarkisë verbale, e cila e ka karakterizuar gjithmonë Joe Biden.

Dhe, megjithëse “spin doktorët” amerikanë janë përpjekur për 24 orë të shpjegojnë se presidenti nuk kishte ndër mend të thërriste një “ndryshim regjimi” në Moskë, në realitet fjalia me të cilën ai mbylli fjalimin e Varshavës duket se konfirmon atë që Biden shpreson në zemrën e tij.

A është kjo një shpresë realiste?

Jo, për momentin.

“Putin është ende shumë solid”, përgjigjen ekspertët dhe vëzhguesit.

Por cilët janë skenarët e mundshëm për një dalje të mundshme të Carit?

Sado paradoksale të duket në një vend, ku pushteti i Carit modern është pothuajse absolut, Rusia është një republikë federale presidenciale, me një kushtetutë që parashikon edhe një procedurë fajësimi.

Nenet 92 dhe 93 të ligjit bazë rus, në fakt, parashikojnë se presidenti mund të shkarkohet për “tradhti të lartë ose krime të tjera të rënda”.

Duhet të jetë Duma, dhoma e ulët e Parlamentit, ajo që duhet të nisë procedurën, e cila më pas duhet të konfirmohet dhe të përfundojë nga Gjykata e Lartë.

Më në fund, Këshilli i Federatës do të vendoste brenda tre muajsh nëse do ta miratonte heqjen ose ta refuzonte atë.

“Por Duma nuk do ta bëjë këtë, sepse është nën sundimin e plotë të Putin-it”, shpjegon Christopher Tremoglie, ekspert i sistemit kushtetues rus, nga Washington Examiner.

Megjithatë, sipas studiuesit, gjërat mund të ndryshojnë nëse pakënaqësia popullore rritet dhe disa formacione parlamentare vendosin të shfrytëzojnë pakënaqësinë, duke gjetur një bankë brenda vetë Kremlinit.

Grushti i shtetit

Skenari i grushtit të shtetit në pallat është shkruar në historinë ruse dhe sovjetike.

Nga carët te Hrushovi, te Gorbaçovi, kur Rusia hyn në një periudhë të vështirë, një periudhë me telashe, ku janë djemtë ata që përfundojnë duke hequr qafe sovranin.

Brian Taylor, profesor në Universitetin e Sirakuzës, është i bindur se “me luftën dhe veçanërisht me trendin e saj katastrofik, shanset për një grusht shteti kundër Putin-it janë rritur”.

Por kuadrimi i rrethit është i vështirë.

“Ne kemi nevojë për koordinimin e elitës politike, ushtrisë dhe FSB-së, shërbimeve, gjë që për momentin nuk e shoh”, tha Mark Galeotti për “Repubblica”.

Në realitet, kontrolli i Putin-it mbi silovikët, njerëzit e forcës, shumica e të cilëve bashkëluftëtarë të tij nga ditët e Shën Petersburgut, është për momentin solid dhe provë e gjithçkaje.

Besnikëria e aparateve të sigurisë nuk vihet në pikëpyetje.

Lidhur me këtë, dikush evokon edhe skenarin e “snuffbox”, atë me të cilin u helmua Car Pali I, i biri i Katerinës së Madhe, kur propozoi të sulmonte Inditë britanike së bashku me francezët dhe aristokracia mendoi se nuk ishte më e shëndetshme se mendja dhe shkaktoi kurthin.

Protesta në rrugë

“Në këto raste mund të ketë përshpejtime të papritura”, ka shpjeguar për “Corrriere Della Sera”, fituesi i çmimit Pulitzer, Tom Friedman.

Shifrat konservatore thonë se të paktën dhjetë mijë ushtarë rusë janë vrarë.

Ata gjithashtu do të duhet t’ua kthejnë eshtrat familjeve të tyre.

Ose nuk do t’i sjellin kurrë në shtëpi, gjë që është edhe më keq.

Çfarë do të ndodhte nëse brenda dhjetë ditësh apo një muaji qindra mijëra njerëz do të dilnin në rrugë dhe policia nuk do të ishte në gjendje t’i mbante ata?

Skenari i rrugës që detyron tiranin të largohet, modeli Ukraina 2014, nuk është i besueshëm.

Por përplasjet, në formën e protestave të gjera dhe qëndrimeve kundër luftës, tashmë po dëgjohen dhe vazhdimi i fushatës ushtarake, i kombinuar me përkeqësimin në rritje të kushteve të jetesës mund të veprojë si katalizator.

Në fund të fundit, ekonomisti Sergei Guriev, i cili ka punuar në ekipin e Putin-it përpara se të shkonte në mërgim në Paris, kujton, duke cituar një fjalë të urtë të vjetër ruse.

“Në fund frigoriferi mund televizorin”.

Dhe presidenti rus, me paratë për të mbajtur popullsinë të lumtur, duket se tashmë i ka ezauruar fijet e tjera të mbledhjes së konsensusit.

Po sikur ta lërë…

Nëse supozojmë se Putini do të largohej me vullnetin e tij të lirë, kush mund ta zinte vendin e tij?

Lista e të dyshuarve të zakonshëm njihet: kryeministri Michail Mishustin, kryebashkiaku i Moskës, Sergej Sobjanin.

Dhe, pastaj, është emri i Alexeij Djumin, guvernatori aktual i Tulës, ish-shefi i sigurimit të Putinit, i cili e konsideron atë më shumë se një besnik. Por, për të do të flasim një herë tjetër.

Marrë nga “Corriere Della Sera”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.