Periudha post-Rutte në Holandë kalon përmes ‘heroit’ Omtzigt

Në Varese ende e kujtojnë Pieter Omtzigt.

Protagonisti i zgjedhjeve holandeze, centristi anti-establishment që themeloi një parti në gusht dhe po kryeson sondazhet, studioi për vite në Itali.

Pas Erasmus-it në Luiss në Romë në vitin 1994, ai ishte bursist në Universitetin e Insubria midis viteve 2000 dhe 2002, dhe më pas u doktorua në Ekonomi në Universitetin Evropian të Fiesole.

“Ai ishte i vendosur, rigoroz, i hapur për diskutim. Dhe mendoj se ndjeshmëria e tij për numrat është thelbësore për një politikan sot, në epokën e të dhënave të mëdha dhe algoritmeve”, thotë Antonietta Mira, profesoreshë e Statistikave në Universitetin Insubria të Vareses, e cila në vitin 2002 ndihmoi Omtzigt në punën e tij kërkimore.

“Ne mbetëm miq dhe biseduan me njëri-tjetrin për një kohë të gjatë përgjatë kohës së COVID-it. Pieter ishte në ballë të politikës dhe ne po përpiqeshim të kuptonim se cili model parashikimi ishte i suksesshëm në mposhtjen e pandemisë”.

Deri më tani, politika holandeze ishte një lojë e thjeshtë, për të parafrazuar Gary Lineker: shumë parti ndjekin njëra-tjetrën në sondazhe dhe në fund…Mark Rutte fiton.

Vetëm këtë herë lideri liberal-konservator, kryeministër që nga viti 2010, nuk do të jetë aty.

Dhe kjo zbrazëti nuk duket se është plotësuar.

Së pari, sondazhet shpërblyen partinë e fermerëve. Më pas, në gusht, Pieter Omtzigt, doli në fushë dhe themeloi Kontratën Sociale Nieuw.

Sondazhet e kanë parë atë në kryesim për javë të tëra, megjithëse në sondazhin e fundit ai është dy vende më poshtë nga VVD e Rutte dhe sot kryesohet nga një grua e lindur në Turqi që bën fushatë kundër emigrantëve, Dilan Yesilgoz- Zegerius.

Kurse në vendin e tretë është koalicioni Laburist-Green i ish-komisionerit të BE-së Frans Timmermans dhe në të katërtin Partia e Lirisë e ekstremit të djathtë e Geert Wilders.

Të gjithë janë midis 15 dhe 20% dhe në një sistem proporcional kjo do të thotë se do të nevojiten negociata të gjata për të krijuar një aleancë qeverisëse.

Megjithatë Omtzigt duket i destinuar të veprojë si mbret.

Nëse ai është i afërt me të majtën për të drejtat sociale, ai ndan mbylljen e emigrantëve, sigurinë dhe të drejtat civile me konservatorët e VVD-së, ndërsa nuk do ta zgjeronte koalicionin për të përfshirë Wilders anti-islam, pasi VVD tani është gati për ta bërë.

Omtzigt, i cili ka qenë gjithmonë i përfshirë në politikë me kristiandemokratët, u bë hero në vitin 2019, kur mbrojti kauzën e 20 mijë familjeve, kryesisht emigrantë, të cilëve shteti u kishte kërkuar gabimisht mijëra euro në subvencionet e fëmijëve, një skandal që rrëzoi qeverinë e tretë Rutte.

Beteja i krijoi shumë armiq, edhe në partinë e tij, ku kishte nga ata që e cilësonin si “psikopat”.

Pasoi një krizë nervore dhe ai u largua nga festa. Tani ai është kthyer.

Kampioni i qytetarëve

“Omtzigt mbrojti interesat e qytetarëve të thjeshtë duke dalë kundër partisë dhe qeverisë së tij. Që atëherë ai ka qenë kampion i njerëzve normalë për holandezët. Dhe rrëzimi i tij nga kryeministri i fuqishëm Rutte e bëri atë një njeri jashtë lojërave politike”, shpjegon Simon Otjes, politolog në Universitetin e Leiden.

Sipas profesorit, jo-ja e tij ndaj emigrantëve shpjegohet me nevojën për t’i dhënë një përgjigje një nga problemeve më të ndjera, krizës së banesave.

“Në Holandë, veçanërisht për shkak të kufizimeve mjedisore, është e vështirë të ndërtosh banesa dhe sot për votuesit është çështja numër një”.

Omtzigt është pro NATO-s dhe pro-BE, por është kundër integrimit më të madh evropian.

Çka e bëri atë të bjerë në votime javën e fundit ishte hezitimi për të kandiduar për kryeministër.

Ai jeton në provincë, në Enschede, ka katër fëmijë dhe, duke qenë i vetëdijshëm, shpjegoi se nuk dëshiron të digjet më:

“Kam parë se çfarë u bën Haga politikanëve, mund t’ju hajë 24 orë në ditë, ndërkohë që kam përgjegjësi edhe në shtëpi. Për më tepër, mendoj se për antenën time politike është gjithashtu e rëndësishme të frekuentoj terrenin, kishën dhe shkollën”.

Të dielën ai më në fund tha se ishte gati të bëhej kryeministër, shton Otjes, por në një qeveri në të cilën ka vend për teknikë.

“Në fakt ai është kundër politikanëve që shkëmbejnë portofol pa pasur aftësitë e nevojshme”.

Por si do të përfundojë?

“Çdo gjë mund te ndodhe. Por asgjë nuk mund të ndodhë pa kaluar nëpër Omtzigt. Është e vështirë të imagjinohet një qeveri pa të tani”.

Marrë nga “La Repubblica”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.