Nga Scholz te Macron, Evropa po bën presion: Kina mund të provojë ndërmjetësimin

Skenari është gjithmonë i njëjtë.

Amerikanët dhe evropianët i kërkojnë Kinës të ushtrojë “ndikimin” e saj.

Kjo ndodhi me luftën e Putinit në Ukrainë.

Kjo ndodh pas sulmit iranian ndaj Izraelit.

Kancelari gjerman, Olaf Scholz, do t’i kërkojë Xi Jinping dhe presidenti francez Macron të njëjtën gjë.

Problemi është se Pekini, pavarësisht se vazhdon të thotë se është “thellësisht i shqetësuar” nga një përshkallëzim i mëtejshëm në Lindjen e Mesme, i cili gjithashtu do të dëmtonte interesat e tij, vazhdon me aktin e tij balancues të pabalancuar.

Kjo të përpiqet të qëndrojë sa më larg që të jetë e mundur nga një krizë që nuk dëshiron të përfshihet drejtpërdrejt.

Qetësi dhe moderim

“Qetësi dhe moderim maksimal” vazhdon të thotë diplomacia kineze.

Megjithatë, pa e dënuar në mënyrë eksplicite sulmin iranian të shtunën, siç bëri dy javë më parë pas bastisjes në Siri.

“Pekini e pa shkakun, kështu që nuk ka gjasa që ai të dënojë Iranin për hakmarrjen”, shpjegon Yun Sun, drejtor i programit kinez në qendrën e mendimit Stimson Center.

“Për Kinën, nëse Shtetet e Bashkuara do të kishin ushtruar presion të mjaftueshëm mbi Izraelin, nuk do të kishte pasur as sulm izraelit dhe as hakmarrje iraniane”.

Një zgjidhje me dy shtete

Kriza midis Iranit dhe Izraelit është “manifestimi i fundit i konfliktit të Gazës që përhapet në të gjithë rajonin”, siç shpjegoi përfaqësuesi i OKB-së, Dai Bing.

Për këtë arsye, në vend të frenimit të Iranit, është frenimi i Izraelit nga Shtetet e Bashkuara që duhet të vazhdohet, për të arritur në një zgjidhje me dy shtete që Pekini e ka mbrojtur prej kohësh.

Ndikimi i Pekinit

Kërcënimi i një konflikti më të gjerë në një rajon ku Pekini kërkon të pozicionohet si lojtari më me ndikim – veçanërisht ekonomikisht – dhe nga vjen një pjesë në rritje e importeve të tij të energjisë, sigurisht që është shkak për shqetësim.

Deklaratat zyrtare, megjithatë, ndjekin standardin e zakonshëm: Kina fton komunitetin ndërkombëtar, veçanërisht vendet më me ndikim, të luajnë një rol konstruktiv në ruajtjen e paqes dhe stabilitetit.

Me fjalë të tjera: pjesa më e madhe e punës varet nga ju.

Në frontin e Lindjes së Mesme, Kina ende preferon të qëndrojë mënjanë, duke përdorur pak ndikimin e saj në Iran. Por sa ndikim ka Pekini në Teheran?

Kina ndërmjetësoi normalizimin e marrëdhënieve midis Iranit dhe Arabisë Saudite.

Ajo e futi Teheranin në SCO dhe BRIC dhe bleu pjesën më të madhe të naftës së Iranit dhe është gjithashtu një furnizues kryesor i armëve dhe pajisjeve të mbikëqyrjes për forcat e saj të sigurisë.

Megjithatë, një vështrim më i afërt zbulon një pamje më të ndërlikuar.

Partneriteti me Kinën nuk dha rezultatet ekonomike që prisnin iranianët.

Kina po krijon lidhje shumë më të thella tregtare me Arabinë Saudite dhe shtetet e Gjirit.

Kjo është arsyeja pse është e vështirë të përdoret kjo për të ndikuar në sjelljen e Iranit.

“Pekini ka më shumë gjasa të vazhdojë të jetë lojtari rajonal që ka qenë për dekadën e fundit: ai vjen në Lindjen e Mesme për të tregtuar dhe ndërtuar, jo për të komanduar”, shkroi Jonathan Fulton në një analizë të fundit për Këshillin Atlantik.

Marrë nga “La Repubblica”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.