Aleksey Dyumin, i besuari i Putin-it që mund të zëvendësojë Shoigu-n

Një fjalë e urtë e vjetër ruse, me sa duket shumë burrërore, thotë se “të shkosh në Sochi me një vajzë është si të shkosh në Tula me një samovar (çajnik)”.

Në fakt, ishte në Tula, dyqind kilometra në jug të Moskës, që nga fundi i shekullit të 17-të, armëpunuesi Fedor Lisitsyn filloi të prodhonte ngrohësin tradicional të ujit (samovar), i përhapur kudo në çdo shtëpi ruse.

Ishte një sukses i tillë që nga vitet 1830 qyteti ishte bërë qendra kryesore e prodhimit të samovar-it.

Kur Vladimir Putin e emëroi papritur guvernator të rajonit të Tula-s në shkurt 2016, Aleksey Dyumin me siguri nuk solli as një samovar me vete.

Nga ana tjetër, megjithatë, ai solli me vete shumë sekrete dhe mbi të gjitha një bagazh të pasur me kredite politike dhe personale ndaj carit.

Në epokën e re të trazirave të nisura nga rebelimi i stilit Pugachev të Yevgeny Prigozhin koha për t’i mbledhur ato ndoshta po fillon për Dyumin.

Në fakt, në këto orë në Moskë, emri i tij është më i përfoluri si pasardhësi i Sergei Shoigu, ministrit të mbrojtjes, kokën e të cilit Prigozhin e kërkoi pa sukses, por që doli shumë i dobësuar nga kritikat e ashpra dhe të bazuara të kreut të Wagner.

“Dyumin është sigurisht i preferuari”, thotë Sergei Markov, një analist ushtarak dikur afër Kremlinit, duke specifikuar megjithatë se emërimi “nuk do të bëhet menjëherë, për të mos krijuar përshtypjen se Shoigu do të largohet me kërkesë të rebelëve”.

I lindur në vitin 1972 në Kursk, djali i një mësuesi dhe një doktori ushtarak ende në shërbim në Ministrinë e Mbrojtjes, me një diplomë në inxhinieri ushtarake nga Voronezh, Aleksey Dyumin është arketipi i silovikit, burrave të fortë që strukturojnë vertikale të pushteti i Putinit, truproje i të cilit ai ka qenë që nga viti 1999, kur ish-agjenti i KGB-së u emërua kryeministër nga Boris Yeltsin.

Ai qëndroi pranë tij në dy mandatet e tij të para si president dhe në interludin e shkurtër midis 2008 dhe 2012, gjatë së cilës Putin ia dorëzoi presidencën Dmitry Medvedev.

Dhe ai u kthye me të në Kremlin, këtë herë si numri dy në Shërbimin e Sigurisë Presidenciale, përpara se të promovohej në gradën e gjeneralit dhe të emërohej nënkryetar i GRU, inteligjencës së fuqishme ushtarake, në 2014.

Por për të kuptuar borxhin e mirënjohjes dhe vlerësimit të Putinit për të, ne duhet të shkojmë përtej kursit të nderit të Dyumin.

Dhe për të evokuar historinë e ariut, i cili një ditë u shfaq në derën e një rezidence presidenciale, në një zonë malore të paspecifikuar.

Putini po pushonte dhe ishte Dyumin ai që e pa: “Ne u pamë në sy – tha ish-truproja – dhe ai bëri një hap të vogël prapa. Hapa derën dhe fillova të gjuaja duke synuar afër këmbëve të tij, por pa e goditur”.

Ariu iku. Putini, i cili u zgjua nga të shtënat e armëve, falënderoi “engjëllin e tij mbrojtës”, duke e lavdëruar që nuk e vrau bishën.

Akoma më domethënëse janë kreditet e marra në këtë fushë.

Në Moskë thonë se në shkurt 2014 ishte Dyumin ai që organizoi arratisjen nga Kievi të Viktor Yanukovych, presidentit ukrainas të dëbuar nga revolta e Maidan-it.

Dhe i interesuari nuk ka dashur të komentojë asnjëherë zërin tjetër këmbëngulës, që e tregon si drejtor real të aneksimit të Krimesë në mars të po atij viti.

Është fakt se disa muaj më vonë atij iu dha titulli Hero i Federatës Ruse, nderimi më i lartë ushtarak, të cilin ai ia atribuoi përgjithësisht “kryerjes së detyrave speciale”.

Në dhjetor 2014, Putin e emëroi atë zëvendës ministër të mbrojtjes, pikërisht nën drejtimin e Shoigu-t.

Karriera e tij dukej e pandalshme, deri në atë pikë sa emri i tij shfaqej rregullisht kur një pasardhës i mundshëm i Putin-it ishte i diskutueshëm në qarqet ruse.

Prandaj të gjithë u habitën, në vitin 2016, kur cari e dërgoi në Tula si guvernator.

Por në komplotet e padepërtueshme dhe misterioze të fuqisë ruse, edhe ky tjetërsim do të kishte logjikën e vet: sipas një burimi autoritar, duke vlerësuar besnikërinë, efikasitetin dhe ankorimin e tyre në botën e inteligjencës, Putin donte t’i mbante ata larg intrigave dhe betejave të pamëshirshme midis fraksioneve të flluskës së Moskës.

Njëzet vjet më i ri se cari, pa asnjë përgjegjësi të dukshme të drejtpërdrejtë në katastrofën e luftës në Ukrainë, Aleksey Dyumin tani është gati të marrë drejtimin në Ministrinë e Mbrojtjes.

Dhe në të ardhmen ndoshta edhe për diçka tjetër. Por kjo është një histori tjetër.

Marrë dhe përshtatur nga “Corriere della Sera” për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.