“The Washington Post”: Politikat pajtuese të Biden-it në Serbi kanë dështuar

“Kur Presidenti [Joe] Biden hyri në detyrë në vitin 2021, administrata e tij identifikoi Ballkanin Perëndimor përherë të paqëndrueshëm si një detyrim për Evropën. Zyrtarët panë se Serbia, vendi më i madh i rajonit, mbeti me kokëfortësi në orbitën e Rusisë. Ata shqetësoheshin se nëse dhuna do të shpërthejë sërish në rajon, Rusia pothuajse me siguri do të mbështeste shtetin e saj klient. Të gjitha këto shqetësime u bënë më të mprehta pas pushtimit të Ukrainës nga Rusia”, ka shkruar e përditshmja amerikane “The Washington Post”.

Në një opinion të shkruar nga bordi editorial, prestigjiozja amerikane ka theksuar se politika e presidentit Biden “ishte të përqafonte presidentin autoritar të Serbisë, Aleksandër Vuçiç, në një përpjekje për të larguar vendin e tij nga Rusia”, por se, sipas tyre, “kjo politikë duket gjithnjë e më shumë si një dështim”.

Në këtë opinion përmenden protestat që opozita serbe, përkatësisht koalicioni “Serbia kundër dhunës” është duke i bërë, si shenjë revolte ndaj procesit zgjedhor të 17 dhjetorit, për shkak të parregullsive masive të cilat u raportuan edhe nga vëzhguesit e pavarur.

“Në prag të Krishtlindjeve, policia shpërndau me dhunë një turmë duke u përpjekur të depërtonte në ndërtesën e këshillit të qytetit të Beogradit. Skenat e përplasjes të policisë me protestuesit, fatkeqësisht janë bërë të zakonshme në Serbi”, thuhet aty.

“Por këtë herë Vuçiç dhe kryeministrja Ana Brnabiç pretenduan se protestat ishin një përpjekje për të përmbysur qeverinë – dhe fajësuan në mënyrë implicite perëndimin për këtë”.

Në këtë opinion paraqitet edhe fjalimi që Vuçiç e bëri para popullit serb, ku e përforcoi këtë retorikë.

“Ai tha se shërbimet e inteligjencës serbe e dinin që opozita po planifikonte një kryengritje. Ai nënvizoi në mënyrë të errët se fuqitë e huaja, nëse jo domosdoshmërisht bashkëpunëtore, fillimisht hodhën poshtë paralajmërimet e tij private për trazirat dhe po festonin destabilizimin e Serbisë”.

“Ai falënderoi ‘ato shërbime të huaja’ që jo vetëm që kishin dëgjuar, por edhe kishin ofruar inteligjencë shtesë, duke ndihmuar institucionet e Serbisë të përballojnë më të keqen”.

Sipas “The Washington Post”, deklaratat e Brnabiç-it disa ditë para “shtypjes së rebelimit” ndihmuan për të sqaruar se çfarë donte të thoshte Vuçiç.

“Ajo falënderoi shërbimet ruse të sigurisë për ofrimin e inteligjencës që tregonte se opozita ‘po përgatitej të organizonte protesta të tipit Maidan në Beograd për të marrë pushtetin me metoda revolucionare’”.

Këtu është përmendur deklarata e ambasadorit rus në Beograd dhënë për televizionin publik serb, një ditë pasi që Vuçiç iu drejtua kombit, ku kishte theksuar se presidenti i Serbisë i kishte thënë atij se kishte “informacion të pamohueshëm” se Perëndimi nxiti protestat.

Vuçiç, siç përshkruhet nga e përditshmja amerikane, “një nga politikanët më të shkathët në Ballkan, me siguri është i kënaqur me veten e tij”.

“Rusia është një hajmali e fuqishme në politikën serbe”, theksohet aty, derisa sipas tyre, “Vuçiç e ka shfrytëzuar mirë gjatë gjithë viteve”.

“Shumë serbë ndjejnë lidhje farefisnore me krishterët e tjerë ortodoksë dhe e shohin Moskën si një patron të fuqisë së madhe, veçanërisht që kur NATO bombardoi Beogradin në vitin 1999”.

“Duke nxitur pakënaqësi kundër një Perëndimi të supozuar të pabesueshëm dhe duke u rreshtuar me Moskën”, vlerësojnë nga “The Washington Post”, “Vuçiç fiton pikë me shumicën nacionaliste në vend, ndërsa i portretizon kundërshtarët e tij demokratikë si marioneta të interesave të huaja”.

Megjithatë, sipas tyre, në mënyrë private, Vuçiç “i ka siguruar vazhdimisht bashkëbiseduesit e tij perëndimorë se ai po lufton sa më mirë që mundet për të sjellë kombin e tij rebel në Bashkimin Evropian ku i takon dhe se ai është partneri i tyre i vetëm i besueshëm”.

Në këtë kontekst, sipas prestigjiozes amerikane, administrata e presidentit Biden “e bazoi politikën e saj pajtuese në testimin e garancive private të Vuçiç-it”.

“Edhe pse disa kriza të rrezikshme vitin e kaluar në Kosovë patën dorën serbe, SHBA-ja shmangu fajësimin e tepërt të ndonjë pale dhe preferoi të bënte thirrje për qetësimin e situatës”.

Fatkeqësisht, pohohet aty, “i forti serb ia ka kthyer nderin duke vazhduar aktin e tij balancues. Ai ka refuzuar në mënyrë të përsëritur t’i bashkohet sanksioneve perëndimore ndaj Rusisë, edhe pse ka qetësuar Perëndimin duke lejuar armët serbe të rrjedhin në Ukrainë nëpërmjet blerësve ndërmjetës”.

Me raste, shkruhet në këtë artikull, Vuçiç “e ka afruar Serbinë edhe më afër Rusisë”.

“Veçanërisht në dritën e zhvillimeve të fundit, në vitin 2021 ministri i brendshëm i Serbisë udhëtoi për në Moskë për të ndarë përgjimet e figurave të opozitës ruse që kishin mbajtur takime në Beograd — dhe nënshkroi një marrëveshje me Rusinë për të luftuar së bashku ‘revolucionet me ngjyra’”.

Aty përmendet edhe marrëveshja e vitit 2022 në mes të Serbisë dhe Federatës Ruse për të koordinuar çështjet e politikës së jashtme, në një kohë kur agresioni rus në Ukrainë po vazhdonte.

“Protestat e fundit nuk përbënin një lloj kërcënimi të ngjashëm si grusht shteti. Drejtuesit e opozitës pretenduan se nxitësit kryesorë ishin huliganët e futbollit, gjë që i dha policisë justifikim për një goditje të dhunshme”, thuhet aty, derisa shtohet se “edhe sikur provokimi të mos ishte inskenuar, turma e vogël nuk rrezikonte të merrte pushtetin”.

Sa për perëndimin që brohorit për protestat, vlerësojnë nga “The Washington Post”, “edhe kjo akuzë është e paarsyeshme”.

“Administrata Biden ka bërë të pamundurën për të qenë diplomatike, duke përmendur mezi pretendimet për manipulim zgjedhor”.

“Pas dyerve të mbyllura, Vuçiç ka të ngjarë të qetësojë liderët perëndimorë se ai është ende në anën e tyre – se e gjithë kjo është për t’u treguar. Por duke pasur parasysh sa pak ka dhënë politika pajtuese, administrata Biden duhet të pyesë veten nëse është koha për të provuar diçka të re”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.