Schalke 04 – Si u fundos krenaria e futbollit gjerman

Schalke 04, shtatë herë kampionë gjermanë, pesë herë fitues i DFB Pokal dhe një herë kampion i Kupës UEFA. Kjo listë, së bashku me një numër nderimesh të tjera, shpjegon pse “Blutë Mbretërorë” janë klubi i tretë më i suksesshëm në futbollin gjerman.

Megjithatë, tani ka kaluar më shumë se një dekadë që kur Schalke shijoi për herë të fundit trofeun, duke ngritur Superkupën kundër rivalëve të hidhur, Borussia Dortmund në 2011 pas penalltive. Dhe, jo gjithçka ka qenë fatkeqësi dhe errësirë që atëherë.

Në shtatë vitet që pasuan fitoren e tyre në Superkupë, erdhën katër përfundimet në top-katërsh për “Die Konigsblauen”, duke i parë ata të hynin në Champions League.

Ndërsa ata nuk do të arrinin të përmirësonin ecurinë e tyre deri në gjysmëfinale të kompeticionit në vitin 2011, Schalke ishte në gjendje të udhëtonte në atmosferën frikësuese të “Santiago Bernabeu” dhe të dilte fitues 4-3 në 2015, pavarësisht se ende përballej me eliminimin (humbje 5-4 në total).

Pavarësisht, ishte një arritje e mahnitshme për “Blutë Mbretërore” dhe mbetet një nga paraqitjet më të mira në historinë e fundit të klubit. Prandaj, shtrohet pyetja: Ku shkoi keq? Dhe, në të vërtetë, nuk ka një përgjigje specifike.

Mungesa e konsistencës mund të shtrihet që nga viti 2000, me Schalke-n që mburret me 33 trajnerë të ndryshëm që nga fillimi i mijëvjeçarit ose paaftësia për të zëvendësuar yllin e sulmit Klaas-Jan Huntelaar në 2016. Megjithatë, një përfundim në vendin e dytë në Bundesliga në 2018 ishte pika e fundit ku ata shkëlqyen.

Shenjat e hershme paralajmëruese

Gjatë fushatës së tyre të jashtëzakonshme 2017-18, Schalke posedonte lojtarë si Weston McKennie, Amine Harit, Leon Goretzka dhe Max Meyer. Përveç kësaj, trajneri aktual i Belgjikës, Domenico Tedesco, ishte në stol, duke mbikëqyrur sezonin më të mirë të klubit që nga viti 2010.

Ndonëse nuk binte në sy, Schalke ishte metodik në qasjen e tyre dhe pranoi vetëm 37 gola gjatë gjithë sezonit. Ata ishin pas vetëm kampionëve të Bundesliga-s, Bayern Munich. Megjithatë, verën e ardhshme, Meyer dhe Goretzka u larguan falas dhe u zëvendësuan në mënyrë joadekuate.

Ky është realiteti fatkeq për Schalke-n gjatë viteve 2010, pasi Sead Kolasinac, Joel Matip, Eric Maxim Choupo-Moting, Kevin-Prince Boateng dhe shumë lojtarë të tjerë të talentuar u larguan nga klubi për 0 euro. Sidoqoftë, në sezonin 2018–19, Schalke nuk mund të kishte bërë më shumë rrëmujë në lidhje me blerjet e lojtarëve të tyre.

Në total, Schalke shpenzoi 62 milionë euro përpara sezonit 2018–19, me lojtarë si Sebastian Rudy, Omar Mascarell dhe Rabin Matondo që iu bashkuan klubit. Megjithatë, përveç nënshkrimit prej 10.5 milionë eurosh të Suart Serdar, Schalke pa investimin e tyre përfundimisht të dështojë.

Një përfundim shkatërrues në vendin e 14-të i la ata dymbëdhjetë vende më poshtë ku e gjetën veten sezonin e kaluar. Si dhe kjo, për shkak të shpenzimeve të tepërta dhe historisë së dobët të shitjes së lojtarëve yje, Schalke shkoi në sezonin 2019–20 me mbi 200 milionë euro borxhe.

Në mënyrë të pamohueshme, mungesa e futbollit evropian dhe shpërblimet fitimprurëse që vijnë me të, dëmtuan bilancin bankar të Schalke-s, por politika e tyre qesharake e transferimeve kishte ndikuar më shumë.

Lejimi i lojtarëve yje që të largohen falas ndërsa nënshkruan lojtarët më të mirë nga skuadrat e ligës më të ulët përfundimisht e bëri Schalke-n që, vetë, të bëhej një skuadër e ligës më të ulët.

Megjithatë, ajo që do të pasonte vetëm i shtoi benzinë zjarrit që tashmë ishte jashtë kontrollit.

Pandemia e COVID-19

Pandemia e COVID-19 nuk mund ta kishte goditur Schalke-n në një kohë më të keqe. Ndërsa klubi po duronte ecurinë e tij më të keqe në vend që nga fillimi i viteve 1990, burimi i tyre më i rëndësishëm i fondeve mori një fund të papritur: të ardhurat e ditëve të ndeshjes.

Me borxhin e klubit që dilte jashtë kontrollit, ekzistonte gjithmonë ndjenja se për aq kohë sa klubi mbeti në Bundesliga, duke tërhequr një turmë prej 61,000 njerëzish çdo javë, ishte një vrimë nga e cila mund të dilnin.

Sidoqoftë, deri në fund të sezonit, një përfundim në vendin e dymbëdhjetë e la klubin jashtë vendeve evropiane pas një fillimi të fortë të sezonit dhe pandemia bëri që 61,000 tifozët të ktheheshin në një 0 që dërrmonte shpirtin dhe financat.

Me klubin të paaftë për të nënshkruar lojtarë të kalibrit të Bundesliga-s për sezonin 2021-22 dhe tani duke punuar me një buxhet të vogël, Schalke u shkatërrua.

Zbritja në Bundesliga 2 pasoi me një rekord të Bundesliga-s me pesë trajnerë që nuk arritën të shpëtonin klubin.

Pasi iu desh të drejtonte klubin pa burimin kryesor të të ardhurave dhe madje iu lutën tifozëve të tyre që të mos kërkonin rimbursime për biletat e tyre sezonale, Schalke nuk ishte më një klub i Bundesliga-s.

Problemet pas pandemisë

Megjithatë, jeta në Bundesliga 2 nuk ishte një katastrofë. Me Rouven Schroder që drejtonte biznesin si drejtor sportiv i klubit, Schalke përdori me sukses fondet minimale që kishte.

Një plan tre-vjeçar për të fituar promovimin në Bundesliga u vendos, por në fund të fushatës, me tifozët të rikthyer rregullisht, “Die Konigsblauen” arritën titullin e ligës.

Megjithatë, pa një trajner në krye, do të ishte gjithmonë e vështirë të përgatitesh për sezonin e ardhshëm, me çështjet financiare ende një faktor kryesor në klub.

Një çështje tjetër që ndikoi dukshëm ishte se klubi u detyrua të ndërpresë lidhjet me sponsorin e tyre kryesor, “Gazprom”, për shkak të pushtimit rus të Ukrainës. Në fund të fundit, kjo bëri që Schalke të humbasë 13.3 milionë euro të raportuara në sezon, duke e zhytur klubin në një krizë të mëtejshme.

Përveç kësaj, Frank Kramer u punësua në mënyrë të dyshimtë përpara se të pushohej me shpejtësi pasi një përplasje e qartë e identitetit dhe filozofisë së klubit filloi të rritej në “Veltins Arena”.

Thomas Reis u angazhua për të shpëtuar klubin dhe pavarësisht një përmirësimi të madh në fushë, u dëshmua shumë pak pasi Schalke u rrëzua menjëherë në divizionin e dytë.

Me Rouven Schroder që nuk ishte më në krye, Schalke u përpoq të rekrutonte në të njëjtën mënyrë efektive, por betejat e fillimit të sezonit ndikuan në shkarkimin e Reis-it.

Një shkëndijë e ndritshme si Assan Ouedraogo u shfaq, por dëmtimet e vazhdueshme e kanë lënë atë jashtë fushës për pjesën më të madhe të sezonit. Megjithatë, e ardhmja e tij duket se qëndron diku tjetër sapo të vijë vera.

Karel Geraerts është tani njeriu i ngarkuar për të shpëtuar Schlake-n nga harresa. Por, nëse “Blutë Mbretërore” bien edhe një herë nga kategoria, atëherë për shkak të borxhit që ka pllakosur klubin prej vitesh, ata do të dështojnë të fitojnë licencën për Ligën 3, duke i lënë në “varrezat” e Regionalliga të Gjermanisë.

Një mungesë e fortë dhe e vazhdueshme e stabilitetit në drejtimin e klubit, si dhe një strategji e dobët transferimi, e lanë Schalke-n në një situatë të tmerrshme. Sidoqoftë, pandemia COVID-19 e zhyti klubin në atë që duket të jetë një errësirë e pafund.

I gjendur vetëm dy pikë mbi vendin e play-off-it të rënies, nëse Schlake bie, atëherë klubi do të pushojë së ekzistuari në formën e tij aktuale dhe futbolli amator do të kthehet në Gelsenkirchen.

Sidoqoftë, nëse sigurohet qëndrimi, atëherë pritet një eksod masiv i skuadrës, si dhe një zbritje e afërt e pikëve.

Për më tepër, arena e bukur “Veltins” mund të jetë hiri i vetëm shpëtues i Schalke-s, me shitjen e stadiumit si një mundësi reale për t’i ofruar klubit lehtësim financiar.

Mbrojtësi qendror Timo Baumgartl gjithashtu u pezullua kohët e fundit për një kohë të pacaktuar nga klubi, pasi trazirat tani po përhapen në skuadrën e lojës.

Pavarësisht gjithë kësaj, tifozët e Schalke-s vazhdojnë ta mbështesin klubin në mënyrë fenomenale. Pritet që 16,000 tifozë të udhëtojnë drejt Hannover-it për javën e 28-të të kampionatit, ku tre pikët do të ndiheshin si pluhur ari.

Një klub që jo shumë kohë më parë ishte ndër më të mirët në Bundesliga, duke fluturuar lart në Evropë, duke mposhtur Real Madrid-in, tani përballet me një të ardhme të pasigurt.

Një shprehje thotë, “Më mirë vonë se kurrë”, por tani jemi në kohën shtesë dhe Schalke është gjunjëzuar.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.