Lajme

Para se të flisni për viktimat e abuzimit seksual, dëgjoni çfarë kanë për të thënë


Ajo histori mbushi faqet e gazetave për ditë të tëra.

Studentja 23-vje[çare u përdhunua nga një i panjohur që kishte arritur të hynte në kampusin universitar në via Paolo Borsellino në Torino.

Ngjarja e tronditi qytetin.

Autori i dyshuar është kapur, tani është në duart e prokurorisë në funksion të gjykimit.

Por një histori nuk merr fund kur nuk shkruhet më në gazeta.

Dhe me rastin e 25 Nëntorit, Ditës Botërore Kundër Dhunës Ndaj Grave, avokatja Silvia Lorenzino që mbron vajzën, ka vendosur të ndajë bashkë-ndajë apelin e saj.

Një apel për të ndryshuar mënyrën se si flitet për dhunën seksuale.

Një apel për të mos folur për viktimën, por për t’i dhënë zë drejtpërdrejt grave që kanë pësuar dhunën. Jo për të treguar detajet, por për të dëgjuar se çfarë kanë për të thënë

Dhe apeli i saj është…

Kufiri i përmbajtjes së këtyre ditëve po perceptohet vetëm si një rrëfim i “çfarë është e gabuar”.

E drejtë është. Që nga fëmijëria na mësohet se dhuna është e gabuar.

Këtë vit jam dikush që jam dhunuar nga një individ që e ka ndjerë të drejtën ta bëjë këtë.

Nuk mendoj se duhet një ‘karakterizim i personazheve’ për ta bërë faktin të tmerrshëm dhe serioz.

Ju ftoj të keni frikë se dhuna do të bëhet retorikë.

Ju ftoj të tmerroheni kur mendoni se njerëzit që janë rritur në shoqërinë tonë e praktikojnë, e justifikojnë dhe madje e legjitimojnë sepse është funksionale për të kënaqur ‘nevojat bazë’.

Ekziston një problem i qartë dhe duket se të gjithë jemi pjesë e tij.

Ju ftoj të reflektoni se çfarë është dhuna nëse jo e drejta e vetë-akredituar për të dhunuar një person.

Mund të shfaqet në mënyra të ndryshme, mund të jetë fizike, seksuale, psikologjike, ekonomike, pasi ka shumë mënyra për të reaguar.

Ka nga ata që nuk e bëjnë dot, nuk ia dalin dot fizikisht, nga ata që janë të varur dhe as nuk e njohin atë.

Mbetet një shkelje e lirisë.

Nuk do të tregoj historinë time, veprimet dhe reagimet e mia, apo si ndihem. Dua të vendos nëse, si, kur dhe kujt t’i them.

Qëllimi im është t’ju ftoj të mendoni se pas çdo ‘viktime’ qëndron dikush me historinë, ndjeshmërinë, familjen, kontekstin e vet të marrëdhënieve shoqërore, i cili nuk ka nevojë për spekulime për detaje të asaj që ndodhi.  

Kam qenë me ‘fat’ në shumë drejtime, por disa nga ata që, nga këndvështrimi i jashtëm, mund të jenë ‘shoqëruesit e mi të statistikave’, jo.

Më lejoni, pra, t’ju ftoj edhe një herë të reflektoni se çfarë i duhet ose çfarë nuk ka nevojë një ‘viktimë’.

Sigurisht që nuk ka nevojë të vazhdojë të zhbëhet si një mjet i thjeshtë i rrëfimeve të njerëzve të tjerë. Nuk ka datë skadimi të dinjitetit.

Sigurisht që nuk është koha për të përjetuar dhunë. Dhe nuk ka të drejtë që një zë më i lartë ta përkufizojë me një ‘e ka merituar’.

Mbetet mendimi im se është e rëndësishme të japim informacion dhe të flasim për të, por me respekt nga të gjithë dhe veçanërisht nga ata që menaxhojnë shpërndarjen e lajmit.

Ju ftoj të keni frikë edhe nga ata që zgjedhin të karakterizojnë agresorët ose që flasin për ‘drejtësi private’, sepse nuk ndryshon shumë nga dhuna që në një shoqëri civile, me të drejtë, nuk besojmë se mund të thirret.

Ka organe përgjegjëse për dhënien e drejtësisë dhe për fat është kështu.

Nuk është një mekanizëm i dukshëm: në disa vende nuk ka asnjë mundësi për të kërkuar njohjen e dhunës si krim apo të të drejtave themelore.

Legjitimiteti i 25 nëntorit nuk merret kudo si i mirëqenë dhe këtë nuk mund ta anashkalojmë.

Le të lëmë për pak çaste frikën tonë për të kujtuar se mbrojtja e lirisë përkon edhe në vendin tonë me mbrojtjen e një të drejte dhe sot ekziston një sistem i tërë për të mbështetur viktimat e dhunës.

Më ka dhënë ngushëllim dhe mbështetje thelbësore të natyrës mjekësore, psikologjike, ligjore dhe mbi të gjitha njerëzore.

Më dha diçka për të cilën i jam mirënjohëse në këto rrethana.

Kjo është çka u duhet atyre që e vuajnë dhunën, të kenë arsye për t’i besuar njëri-tjetrit.

Nëse është kështu, mësojeni. Ka nevojë për pak më shumë respekt dhe mirësi.

Torino, 24 nëntor 2022

Një e mbijetuar e dhunës”.

 

Marrë nga “La Stampa”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com


Lajmet kryesore