“Nuk ka rrugëdalje”, ngërçi paszgjedhor i Irakut thellohet më shumë

Tetë muaj pas zgjedhjeve kombëtare, Iraku ende nuk ka një qeveri dhe duket se nuk ka rrugë të qartë për të dalë nga bllokimi i rrezikshëm.

Elitat politike janë të përfshira në konkurrencë të ashpër për pushtet, edhe pse vendi përballet me sfida në rritje, duke përfshirë një krizë të afërt ushqimore që rezulton nga thatësira e madhe dhe lufta në Ukrainë.

Për irakianët e zakonshëm, gjithçka është e vonuar. Qeveria e përkohshme nuk është në gjendje të bëjë pagesa thelbësore për energjinë elektrike apo të hartojë plane për investime shumë të nevojshme përpara muajve kritikë të verës.

Zgjedhjet u mbajtën disa muaj më herët se sa pritej, në përgjigje të protestave masive që shpërthyen në fund të 2019-ës dhe panë dhjetëra mijëra tubime kundër korrupsionit endemik, shërbimeve të dobëta dhe papunësisë.

Votimi solli fitore për klerikun e fuqishëm shiit Muqtada al-Sadr dhe ishte një goditje për rivalët e tij shiitë të mbështetur nga Irani, të cilët humbën rreth dy të tretat e vendeve të tyre dhe i kanë hedhur poshtë rezultatet.

Hakmarrjet personale që përfshijnë dekada mbështesin rivalitetin shiit, duke vënë al-Sadr dhe aleatët e tij kurdë dhe sunitë në njërën anë kundër Kornizës së Koordinimit, një koalicion i udhëhequr nga partitë shiite të mbështetura nga Irani, dhe aleatët e tyre nga ana tjetër.

Në mes janë të pavarurit, vetë të ndarë mes përpjekjeve të fraksioneve rivale për t’i joshur ata në të dyja anët.

“Nuk ka të bëjë me pushtetin, ka të bëjë me mbijetesën”, tha Sajad Jiyad, një bashkëpunëtor me bazë në Irak.

Ndërkohë, zemërimi në mesin e publikut irakian po rritet pasi çmimet e ushqimeve rriten dhe reduktimet e energjisë elektrike përkeqësohen.

Muajin e kaluar, kryeministri i përkohshëm Mustafa al-Kadhimi u detyrua të linte funeralin e një poeti të njohur në Bagdad, pasi disa vajtues filluan të brohorisnin parulla anti-qeveritare dhe të sulmonin autokolonat e zyrtarëve të tjerë qeveritarë.

E dërguara e OKB-së për Irakun, Jeanine Hennis-Plasschaert, paralajmëroi liderët politikë irakianë muajin e kaluar se “rrugët janë gati të ziejnë” dhe tha se interesat kombëtare “po hyjnë në prapavijë ndaj konsideratave dritëshkurtra të kontrollit mbi burimet”.

Al-Sadr, partia e të cilit fitoi më shumë vende në zgjedhje, nuk ka qenë në gjendje të mbledhë ligjvënës të mjaftueshëm në parlament për të marrë shumicën e dy të tretave të nevojshme për të zgjedhur presidentin e ardhshëm të Irakut, një hap i domosdoshëm përpara emërimit të kryeministrit të ardhshëm dhe zgjedhjes një kabinet.

Aleanca trepalëshe e Al-Sadr përfshin Taqadum, një parti sunite e udhëhequr nga Mohammed Halbousi, i cili u zgjodh kryetar i parlamentit në janar, dhe Partinë Demokratike Kurde të udhëhequr nga Masoud Barzani. Blloku synon të formojë një qeveri të shumicës, e cila do të ishte e para që kur një sistem i ndarjes së pushtetit të bazuar në konsensus u prezantua pas pushtimit të SHBA-ve në Irak në vitin 2003 për të rrëzuar diktatorin Sadam Husein.

Iraku ka parë në të kaluarën grindje të zgjatura politike midis grupeve rivale për zgjedhjen e një presidenti dhe kryeministri të ri, megjithëse ngërçi aktual në zgjedhjen e një presidenti është më i gjati deri më tani.

Marrë nga Associated Press, përshtatur për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.