Franca e ndarë përçahet edhe në nderimin e një heroi kombëtar

Franca, në një ceremoni solemne, ka bërë nderimet për Robert Badinter, avokatin dhe ish-ministrin e Drejtësisë.

Por konfliktet e mprehta politike shkatërruan çdo shfaqje uniteti.

Familja e Badinter, një socialist i përjetshëm që udhëhoqi fushatën që rezultoi në heqjen e dënimit me vdekje në Francë në vitin 1981, nuk kërkoi që as partia e ekstremit të djathtë Rally National e Marine Le Pen, as partia e ekstremit të majtë France Unbowed e themeluar nga Jean-Luc Mélenchon, të lejohet të marrë pjesë në ceremoni.

Mes tyre, dy partitë mbajnë rreth 30 për qind të vendeve në Asamblenë Kombëtare, ose Dhomën e Ulët të Parlamentit.

Një ceremoni e konceptuar për të festuar mishërimin e shpirtit të Francës nga një njeri, zbuloi në vend të kësaj një vend të përçarë, identiteti dhe vlerat thelbësore të të cilit kontestohen.

Tubimi Kombëtar i Le Pen, dikur Fronti Kombëtar, ka përkrahur shumë nga pikëpamjet më të urryera nga Badinter – antisemitizmi, ksenofobia, refuzimi i unitetit evropian – kështu që kërkesa nga e veja e Badinter, Élisabeth Badinter, ishte ndoshta e parashikueshme.

Dhe partia respektoi siç duhet dëshirat e saj.

Partia Socialiste ka qenë në rënie të mprehtë që kur Emmanuel Macron, një centrist, përmbysi rreshtimet tradicionale në vitin 2017 dhe u bë president.

Mélenchon, i cili si kandidat i France Unbowed u rendit i treti në raundin e parë të votimit për presidencën në vitin 2022, nuk reagoi mirë.

“Një nderim kombëtar nga i cili përjashtohet një pjesë e popullit francez nuk është një homazh kombëtar”, tha ai. “Republika është një dhe e pandashme”.

Partia këmbënguli të dërgonte dy përfaqësues të lartë në ceremoni kundër dëshirës së Badinter, por Mélenchon nuk mori pjesë.

Arkivoli i Badinter, i mbështjellë me flamurin francez, u transportua në Place Vendôme në qendër të Parisit nga gjashtë anëtarë me uniformë të Gardës së Republikës.

Vendi, i cili nuk ishte përdorur kurrë për një ceremoni të tillë, u zgjodh sepse Badinter punoi pesë vjet kur ishte ministër i Drejtësisë.

“Ai ishte një shpirt që bërtiste, një forcë që jeton dhe shpëton jetën nga duart e vdekjes”, tha Macron.

Pikërisht më 17 shtator 1981, Badinter gjëmonte para parlamentit fjalët që kanë shënuar historinë franceze: “Kam nderin të kërkoj, në emër të qeverisë së Republikës, heqjen e dënimit me vdekje në Francë”.

Ekzekutimet kryheshin ende në atë kohë me gijotinë, siç ishin që nga Revolucioni Francez.

Badinter ishte djali i emigrantëve hebrenj nga Evropa Lindore.

Babai i tij u deportua nga Lioni, Francë, në një kamp vdekjeje naziste në vitin 1943 dhe nuk u kthye më.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.