Festivali ION në Shqipëri – jo vetëm muzikë, por edhe pamje fantastike

Festivali njëjavor ION në Shqipëri u mbajt në fund të shtatorit në një vijë bregdetare të fshehur.

E përditshmja britanike “Mirror” këtë fundjavë ka realizuar një artikull, ku e ka cilësuar si festa perfekte për të shënuar fundin e verës.

Stafi i saj udhëtoi për në Shqipëri gjatë mbajtjes së festivalit.

Arritja në Dhërmi nuk ishte e lehtë pasi vendi ka vetëm një aeroport ndërkombëtar plotësisht funksional.

Nga aty, rruga për në Dhërmi – sipas “The Mirror” – zgjati katër orë me makinë.

Rrugëtimi e çoi stafin nëpër rrugët gjarpëruese me pamje piktoreske.

“Nuk është çudi që dikur ky vend joshi Top Gear për xhirime”, shkruhet në artikull.

Pas turbullirave të rrugës u shfaq me qetësinë e tij deti Jon.

Shpejt u kuptua se ky fshat i vogël turistik i mbushur me vendas ishte një perlë në një vijë bregdetare të paeksploruar.

Me të mbërritur në Dhërmi, ishte befasuese të shihje qytetin shpeshherë të përgjumur duke përqafuar britanikët e uritur për një festë krahëhapur.

Të gjitha restorantet përgjatë bregdetit të Dhërmiut janë pjesë e festivalit, DJ vendas po luanin dhe hotelet e drejtuara nga familjet dukej se po shijonin fluksin e turizmit.

Ashtu si shumica e industrive, ION u rrënua nga COVID-19 dhe fillimi i tij u vonua me dy vjet deri në këtë verë.

Për 2 mijë festuesit, ky ishte festivali i tyre i parë pas një pauze të gjatë dhe emocioni i përjetimit të magjisë së bashku për herë të parë ishte i dukshëm.

Është më i vogël se festivalet e tjera, por kjo do të thotë se faqja nuk ndihet kurrë e mbipopulluar.

Radhët për tualete dhe bare ishin minimale dhe kishte një ndjenjë intimiteti.

Ka shumë më tepër në ION sesa vetëm muzikë.

Aktivitetet “Wellness”, të kuruara nga Arkana Yoga, të cilat zakonisht nuk do t’i gjenit në një festival të muzikës elektronike, ishin të disponueshme çdo ditë.

Ditët filluan me jogën në breg dhe dielli perëndoi me ritualet shamanike nga meksikani “Root of the Gods”.

E mbyllur për të huajt për pjesën më të madhe të shekullit të XX-të, Shqipëria ishte prej kohësh posti i harruar i Mesdheut.

Mbretërimi i komunizmit  ka mbaruar dhe vendi po sheh një rritje të vizitorëve që dëshirojnë një alternativë më të lirë ndaj Greqisë.

Skyscanner pa afër një rritje prej 50 për qind të rezervimeve për fluturimet nga Britania e Madhe në Tiranë krahasuar me vitin 2019.

“Këtu është parajsa. Duhet shumë kohë për të arritur këtu, por kjo është pjesë e udhëtimit”, tha për “Mirror” producenti me bazë në Londër, Daniel Avery, i cili luajti një nga tre setet e tij në çatinë e Kalasë së Porto Palermos, një kështjellë e braktisur e shekullit të XIX-të.

E hëna nuk ishte si çdo ditë tjetër.

Stafi u nis për në kanionin e Gjipesë, i cili ishte padyshim momenti kryesor i javës.

Duke ecur përtej plazhit dhe eko-kampimit në kanion, ishte një skenë e vogël e drejtuar nga “Ben UFO”.

Përzgjedhja e tij të larmishme e këngëve vepronin si ngjitës midis kërcimtarëve që po argëtoheshin në një moment të përbashkët gëzimi nën diellin e fundit të verës.

Rikthimi në Dhërmi pas një pasdite në Gjipe ishte momenti kur kuptohej se ky vend ishte i veçantë.

Drita e mbrëmjes po dukej mbi ujë ndërsa stafi u kthye me shpejtësi me varkë në vendin e festivalit.

Manastiri i Shën Mërisë, i dukshëm nga të gjitha pjesët e festivalit, qëndronte i lartë në kodrat e rrethuara nga male të mbushura me fiq dhe ullinj.

Edhe skafieri iu bashkua argëtimit teksa këndonte për të kënaqur britanikët e emocionuar.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.