Vrasja publike e njësitit elitar të policisë: Dhurata më e bukur e Albinit për Vuçiç-in

Poshtërimi publik i njësisë së policisë së specializuar nga Kryeministri Albin Kurti shfaq një skenar të vështirë, ku tensionet dhe mungesa e dialogut sjellin sfida të mëdha për sigurinë dhe integritetin e vendit.

Vendimi i Kryeministrit, Albin Kurti, për të poshtëruar Njësinë elitare të policisë paraqet një situatë delikate dhe tensionuese mes kryeministrit dhe njësisë speciale të policisë në Kosovë. Në disa pika mund të gjejmë helmin e kryeministrit kundër kësaj njësie dhe duke treguar hakmarrje për raportet nga e kaluara e tij në përballje me ta.

E para; Mospajtimi dhe mungesa e dialogut: Refuzimi i kryeministrit për të dëgjuar kërkesat dhe gjetur një zgjidhje dialoguese me njësinë speciale tregon mungesë përkujdesjeje ndaj punonjësve të sigurisë.

E dyta; Ofendimet dhe mospranimi i suksesit të arritur, duke kërkuar nga ta vdekje në numër më të shumtë, për të arritur maksimumin e ndërkombetarizimit, tregon për vrazhdësinë e tij dhe mungesën e empatisë për njësitin e tij elitar. Mënyra si kryeministri trajton pjesëtarët e njësisë speciale, duke i vlerësuar e ofenduar dhe minimizuar kontributin e tyre në një situatë kritike, mund të shkaktojë tensione dhe demoralizim në forcat e sigurisë.

Së treti; Refuzimi i kompromisit për të treguar forcën e pushtetit tregon për Albinin më shumë. Refuzimi i kryeministrit për të pranuar një kompromis dhe mosvlerësimi i kushteve të vështira të punës së policëve sugjeron mungesë empatie dhe bashkëpunimi në zgjidhjen e çështjeve.

Ky kontekst kërkon një përkujdesje të veçantë për të mbrojtur integritetin dhe efikasitetin e forcave të sigurisë, ndërsa gjithashtu thekson nevojën për dialog dhe bashkëpunim në vend të konfrontimit brutal.

Në një periudhë kur qeveritë duhet të shfaqin lidership dhe kujdes ndaj qytetarëve, duket se ndërhyrja e kryeministrit dhe politika e sigurisë kanë humbur rrugën drejt një qasjeje më njerëzore dhe të përqendruar në empati.

Në vend që të bëjë theks në dialog dhe bashkëpunim me forcat e sigurisë, duket se kryeministri ka zgjedhur një rrugë të veçantë, duke injoruar shqetësimet dhe kërkesat e njësisë së sigurisë. Kjo sjellje nuk sjell vetëm tensione, por edhe rrezikon të dobësojë integritetin dhe moralin e tyre.

Është e nevojshme të ndërtojmë një politikë të sigurisë që është e mbështetur në empati dhe respekt ndaj punonjësve të forcave të sigurisë. Në vendet ku politika e sigurisë është përqendruar në dialog, trajnim të përbashkët dhe përmirësimin e kushteve të punës, forcat e sigurisë kanë arritur suksese më të mëdha dhe kanë siguruar mbështetjen e qytetarëve.

Një qasje më njerëzore ndaj politikës së sigurisë dhe empatia e shprehur nga liderët mund të rikthejë besimin publik dhe të forcojë lidhjet.

Ky është një vështrim kritik ndaj situatës aktuale në Kosovë, ku tensionet mes kryeministrit Albin Kurti dhe njësisë speciale të policisë shpalosen publikisht.

Mungesa e një dialogu të hapur dhe të ndërtuar me kujdes, çon drejt një shqetësimi të theksuar në integritetin dhe moralin të pjesëtarët e forcave të sigurisë. Kryeministri ka refuzuar të dëgjojë kërkesat dhe shqetësimet e tyre, duke krijuar një atmosferë tensioni dhe moskuptimi. Një hakmarrje.

Në kontekstin ndërkombëtar, shembuj të tjerë tregojnë se një qasje e ngjashme ka sjellë pasoja negative. Në vendet e tjera, konfliktet mes udhëheqësve të lartë dhe forcave të sigurisë kanë shkaktuar demoralizim dhe dobësim të kapaciteteve operative.

Për shembull, në disa vende, përdorimi i politikës për të menaxhuar forcën e policisë ka çuar në tensione të konsiderueshme, duke ndikuar negativisht në sigurinë kombëtare dhe besimin publik.

Kryeministri duhet të kujtojë se një dialog i hapur dhe ndërtuar me kujdes është në interes të përbashkët, duke shmangur pasoja negative në funksionimin e forcave të sigurisë dhe, mbi të gjitha, duke ruajtur sigurinë kombëtare.

Ndryshe, është e ditur publikisht që kryeministri nuk është i kënaqur me numrin e të vdekurve, duke u lavdëruar një herë në jetë që edhe ai ka luftuar me Serbinë.

Krejt në fund mund të themi se Albini mendon se ka rregulluar punët me Vuçiçin dhe dialogut po i vjen fundi. Në këtë mënyrë, ai mendon se ky njësit elitar nuk i duhet më në Veri dhe dëshiron ta pensionojë me dënimin për suksesin e arritur në Veri. Por, ky poshtërim i elitës policore është rruga e poshtërimit të një suksesi dhe mbrojtjes së Kosovës nga Serbia. Nuk ka rrugë më të mirë për t’i bërë dhuratë Serbisë dhe Vuçiçit se sa dënimi i njësisë që ishte makth për Radojiçiçin dhe krenaria e sigurisë së Kosovës.

Për ta, ky është një pushkatim publik, dhe mendja e tyre dhe dinjiteti elitar do ta kapte më mirë fatin e keq që vritësit e tyre të jenë goditur nga huliganët serb në aksionet në Veri se sa të ekzekutohen nga Kryeministri i tyre. Kjo është dhurata më e mirë që Vuçiçit mund t’i bëhet ditën kur ai miratoi rregulloren për vrasjen publike të elitës së sigurisë.

Nëse Kosova synon të forcohet dhe të shërbejë si shembull i integritetit dhe bashkëpunimit, është koha për një dialog të hapur dhe një ndryshim të politikave që theksojnë empatinë dhe përkrahjen ndaj forcave të sigurisë. Një rrugë e tillë do të sillte jo vetëm stabilitet në vend, por edhe respektin e bashkësisë ndërkombëtare për një lider që drejton me vizion dhe përgjegjësi.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.