Si po punojnë të mëdhenjtë e Evropës për vendosjen e Mario Draghit në krye të Komisionit të BE-së, Tusk ‘asi nën mëngë’

“Një program i përsosur legjislativ për Komisionin e ri”.

Në korridorin e gjerë me dritare shumë të larta që të çon në hyrje të Dhomës në selinë e Parlamentit Evropian në Bruksel, pasditen e djeshme nuk u fol për asgjë tjetër.

Kryefjala ishte Mario Draghi dhe fjalimi i tij – i konsideruar nga të gjithë “platforma” për ekzekutivin evropian 2024-2029.

Realisht Asambleja nuk është mbledhur dje.

Megjithatë, shumë deputetë ishin të pranishëm për të marrë pjesë në ceremoninë e çmimit të filmit Lux.

Ndërhyrjet e tij, veçanërisht ato të djeshmet, tashmë konsiderohen si një hap përpara në institucionet evropiane.

Më pak se dy muaj para zgjedhjeve evropiane, ish-presidenti i Bankës Qendrore Evropiane shfaqet si gur i rëndë.

Kandidatura e Ursula von der Leyen, ende në fushë, padyshim ka humbur peshën javët e fundit.

Incidentet gjyqësore (vaksinat Pfizer), përplasjet politike (me Francën dhe me komisionerë të ndryshëm), kurthet partiake (në EPP jo të gjithë e votuan si kandidaten e tyre) po e pengojnë garën e saj.

Dhe kështu shfaqen konkurrentë alternativë.

Nuk është rastësi që thuajse në të gjitha takimet dypalëshe të muajit të fundit, edhe ato të realizuara nga presidenti aktual i Këshillit Evropian, Charles Michel, emri i Draghit u përsërit pa hezitim.

Deri në atë pikë sa disa nga bashkëbiseduesit filluan të mendojnë edhe për kushtet dhe skemat që realisht mund të çojnë në emërimin e tij si kryetar i Komisionit.

Reflektimi kryesor që po zhvillohet në sallat e Parlamentit Evropian dhe në ato më private të disa Kancelarive, fokusohet në rolin e PPE-së, Partisë Popullore Evropiane, i cili parashikohet të konfirmohet si grupi i parë parlamentar.

Zakoni i “Brukselit” sugjeron që në një moment të zakonshëm duhet të jetë një anëtar i kësaj partie ai që ulet në selinë më të lartë në Palazzo Berlaymont.

Por viti 2024 është një vit i jashtëzakonshëm.

Luftërat në kufijtë e Evropës, dobësia e Bashkimit përballë sfidave globale, mundësia që Donald Trump të kthehet në Shtëpinë e Bardhë i bëjnë pesë vitet e ardhshme shumë më pak të “zakonshme”.

Në këtë kontekst, pra, po fiton terren ideja që një kryetar i grupit të PPE-së duhet të jetë përgjegjës për sugjerimin e emërimit për t’i paraqitur Këshillit Evropian.

I vetmi që mund ta bëjë këtë lëvizje është kryeministri polak, Donald Tusk.

Draghi vazhdon të bëjë të ditur se nuk ndihet mirë dhe se nuk është në garë.

Por drejtuesit e operacionit janë aty.

Është njëri i fshehur dhe do të mbetet i tillë deri në fund: presidenti francez, Emmanuel Macron.

Ai ka kohë që punon në mënyrë joformale në këtë drejtim.

Por Macron nuk ka ndërmend ta bëjë këtë publikisht për momentin.

Pse?

Sepse ish-kryeministri nuk mund të shfaqet si “kampion” i liberalëve, të cilët gjithashtu rrezikojnë të mos regjistrojnë një rezultat brilant në sondazhe.

“Ne e duam – shpjegoi dje një eksponent autoritar i këtij grupi – por do ta mohojmë deri në fund”.

Megjithatë, presidenti francez është i vetmi me peshën politike në Evropë që koordinon një aksion të këtij lloji.

Për të biseduar me “aksionerët” më të njohur të Unionit: Gjermaninë, Italinë, Spanjën (socialisti Sanchez ka shumë pak simpati ndaj von der Leyen).

Dhe sigurisht Polonia.

E cila po merr një rol në rritje në Kontinentin e Vjetër dhe në NATO për shkak të kapacitetit të saj ushtarak.

Sidomos pasi në Varshavë pak muaj më parë, pas sezonit sovranist, mbërriti Tusk.

Ai është kreu i qeverisë më me ndikim të PPE.

Ai ishte kryetar i Partisë Popullore Evropiane deri para dy vitesh.

Në skemën e imagjinuar këto ditë Tusk duhet të jetë ai që do të tregojë emrin e Draghit.

Dhe mund ta bëjë këtë duke qenë në gjendje të citojë një motiv gjeostrategjik që ka peshë të konsiderueshme në Poloni: përballë rrezikut rus, i cili për polakët është kryesori, BE-ja ka nevojë për një udhërrëfyes autoritar të aftë për t’u përballur me kriza të paprecedentë.

Nuk është një rrugë e thjeshtë: duhet të ketë parasysh ekuilibrin në pozicionet institucionale mes familjeve politike evropiane dhe rezultateve zgjedhore.

Por një Parlament më i përçarë se ai i mëparshmi mund të favorizojë zgjedhjen e një presidenti “teknik” të Komisionit për herë të parë.

Siç përsërit Macron: “Mbi partitë”.

Draghi: Për BE-në do të propozoj ndryshime rrënjësore, Evropa duhet të veprojë së bashku si kurrë më parë

Marrë nga “Repubblica”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.