Punën kurrë më të sigurt nuk e keni pasur – pse shefat më s’po pushojnë punëtorët?

Nëse sot keni një punë, shanset që ju ta mbani atë për aq kohë sa dëshironi nuk kanë qenë kurrë më të mira.

Në mes të trazirave të pandemisë, ka pasur shumë vëmendje për “dorëheqjen e madhe” pasi një numër rekord i njerëzve kanë lënë punën.

Sipas të dhënave më të fundit të disponueshme nga Departamenti i Punës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës: më shumë se katër milionë punëtorë lënë punën e tyre çdo muaj nga korriku deri në tetor.

Por ajo që nuk po merr aq shumë vëmendje është ana tjetër e këtij spektri: shkarkimet dhe pushimet nga puna në thelb janë ndalur.

“Për një jetë të shtrenjtë, punëdhënësit janë të varur nga punëtorët” tha Julia Pollack, kryeekonomiste për Ziprecruiter.

Raporti i fundit tregon se ka pasur 227 mijë më pak shkarkime dhe pushime nga puna sesa niveli i ulët para pandemisë që arriti në shtator të vitit 2016.

Dhe është gati 30 përqind më pak nga numri mesatar i pushimeve nga puna, madje duke përjashtuar rritjen e pushimeve nga puna që ndodhi në mars dhe prill të vitit 2020 në fillim të pandemisë.

Me pretendimet e reja javore për papunësi që arrijnë nivelin më të ulët të 52 viteve, ka shumë të ngjarë që leximet e nëntorit dhe dhjetorit për përfundimet dhe pushimet nga puna të vendosin edhe më shumë rekorde të reja, tha Pollack.

Matematika është e thjeshtë: ka shumë më tepër vende pune sesa punëkërkues. Punëdhënësit e kuptojnë se sa e vështirë është të plotësosh vendet e punës dhe janë të gatshëm të varen nga punëtorët që në të kaluarën mund t’i kishin lënë të largoheshin pa ndonjë problem.

Të dhënat e Departamentit të Punës tregojnë se ka 0.67 punëkërkues për çdo hapje pune – ose tre vende pune për çdo dy persona që kërkojnë punë. Ky është deri tani raporti më i keq për punëdhënësit që kur Departamenti i Punës filloi të gjurmonte hapjet e vendeve të punës në vitin 2000.

Raporti më i ulët në rekord ishte 0.81 punëkërkues për çdo hapje, që ndodhi në shtator dhe tetor të 2019, kur shkalla e papunësisë ishte në nivelin më të ulët të 50 viteve. Kjo funksionon për rreth katër punëkërkues për çdo pesë hapje – jo e mirë për ata që kërkojnë të plotësojnë vende pune, por jo pothuajse aq e keqe sa çekuilibri aktual.

Në mënyrë tipike, raporti mesatar është më shumë se dy punëkërkues për çdo hapje, që do të thotë se në kohë normale një shef mund të pushojë një punonjës dhe të sigurohet se do të gjejë një zëvendësues të përshtatshëm shpejt dhe me kosto jo shumë më të lartë.

Marrja në punë e një punonjësi të ri për të zëvendësuar një punëtor të pushuar nga puna në tregun aktual të punës mund të nënkuptojë fare mirë pagimin e një rroge më të lartë, sipas Pollack.

“Kompanitë nuk duan të bëjnë ndonjë shkurtim. Ato janë të varura nga kushdo që mundet”, tha Andy Challenger, nënkryetar i lartë në Challenger, Grey and Christmas, firma e punësimit që gjurmon njoftimet për pushime nga puna. Të dhënat e tij tregojnë pushimet nga puna në pikën më të ulët që nga viti 1993.

Kjo përfshin njerëzit që mund të vonohen rregullisht, ose që po bëjnë gabime në punën e tyre, shtoi ai.

“Nëse e lënë dikë të shkojë, alternativa është se askush nuk po e bën punën”, tha ai. “Kjo do të ndikonte në shitjet e tyre, në rritjen e tyre”.

Ka përjashtime, sigurisht. Edhe në mjedisin aktual më shumë se 1 milion punëtorë humbasin punën e tyre çdo muaj. Shembulli i profilit më të lartë kohët e fundit ishte firma e hipotekave Better.com, CEO i së cilës pushoi nga puna 900 punëtorë në një takim në Zoom që zgjati më pak se tre minuta, duke shkaktuar kritika të përhapura.

Por niveli aktual i pushimeve nga puna dhe shkarkimit pasqyron më pak se 1 përqind të punëtorëve që humbasin punën e tyre që nga maji, një normë e ulët rekord.

Pollack tha se shumë punëdhënës tani po kërkojnë të përmirësojnë punën dhe produktivitetin e punëtorëve që dikur mund të ishin lënë të lirë, duke vendosur “plane të përmirësimit të performancës” për ata punonjës.

“Në të kaluarën, nëse ju vendoseshit në një nga ato plane, shpesh ishte një mënyrë për të ndërtuar një çështje për shkarkim”, tha Pollack. “Por tani ka kuptim që punëdhënësit të bëjnë gjithçka që munden për të përmirësuar performancën e një punonjësi”.

Një ndryshim i tillë përfundimisht mund të jetë i mirë për punonjësit, punëdhënësin dhe ekonominë.

“Unë nuk mendoj se kjo do të thotë se ne do të kemi një forcë pune me keqpërdorues dhe keqperformues”, tha Pollack. “Më shumë investime në trajnim është një gjë e mirë. Unë mendoj se është një plus i madh për punëtorët. Kjo do të thotë se ata kanë shanse të dyta. Do të thotë atyre u jepet një shans për t’u rritur, për të mësuar dhe përmirësuar”.

Challenger dhe Pollack të dy thanë se mungesa e fuqisë punëtore pasqyron faktin se 2.4 milionë njerëz më pak janë në fuqinë punëtore të SHBA-së, qoftë në një punë ose në kërkim të punës, sesa në këtë kohë dy vjet më parë.

Shumë njerëz që lanë fuqinë punëtore gjatë pandemisë nuk janë kthyer ende, ndoshta për shkak të shqetësimeve shëndetësore ose nevojave të kujdesit për fëmijët. Dhe disa, si ata që dolën në pension herët gjatë pandemisë, mund të mos kthehen kurrë.

“Tani për tani ekonomia po përpiqet të ecë përpara me një vrimë të madhe në tregun e punës”, tha Challenger.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.