Hetimi/ Superjahtet ruse gjejnë parajsën në Turqi

Gjatë një mbrëmjeje të nxehtë gushti në një marinë në bregdetin jugor të Turqisë, ekuipazhi i “Flying Fox” u gjend në vështirësi.

Ai po mbante superjahtin për mysafirët e ardhshëm, të gatshëm të paguajnë 3 milionë dollarë në javë.

Një anëtar i ekuipazhit u përkul mbi kangjella, duke fshirë sipërfaqen shumë të lëmuar pranë pllakës së emrit të anijes.

Një tjetër ishte i zënë me një kruajtëse, duke pastruar xhamin.

“Flying Fox”, jahti më i madh në botë i disponueshëm me qira, ishte mikpritës vitin e kaluar për Beyoncé dhe Jay-Z.

Pastaj Rusia pushtoi Ukrainën.

Që atëherë, “Flying Fox” është kapur nga sanksionet ndërkombëtare të krijuara për të penguar stilin e jetesës së oligarkëve që ndihmojnë në mbajtjen e sundimit të presidentit, Vladimir  Putin.

Megjithatë, ndërsa disa superjahte në pronësi ose të lidhur me oligarkët rusë të sanksionuar janë sekuestruar në porte anembanë botës, “Flying Fox” dhe të tjerët të kapur nga sanksionet më të gjera të Rusisë kanë gjetur strehë të sigurt në Turqi.

Vendi është i vetmi anëtar i NATO-s që nuk vendos sanksione ndaj Rusisë.

Flota e superjahteve ruse në ujërat turke po rrit tensionet me Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Ata e shohin mirëpritjen e anijeve nga Turqia si një simptomë të problemit shumë më të madh: qasjen e Rusisë në sistemin financiar të Turqisë, duke minuar potencialisht sanksionet perëndimore.

Sundimtari i fortë i Turqisë, presidenti, Recep Tayyip Erdogan, i cili ka kritikuar sanksionet perëndimore kundër Rusisë, tha në mars se Turqia nuk mund të vendosë sanksione për shkak të nevojave të saj energjetike dhe marrëveshjeve të industrisë.

Në total, të paktën 32 jahte të lidhura me oligarkë dhe entitete të sanksionuara janë strehuar në ujërat e Turqisë muajt e fundit, në gjendje të lëvizin ose të ankorohen në limanet dhe gjiret e tij piktoreske pa frikë nga sekuestrimi.

Kjo sipas një analize të realizuar nga prestigjiozja “New York Times”.

Të dhënat e pronësisë së superjahteve për të pasurit janë të njohur për faktin se fshihen pas shtresave të kompanive guaskë.

Analiza e “Times” u ndërtua me shqyrtimin e publikimeve të lajmeve që lidhnin oligarkët rusë me jahte të veçanta që më pas u përputhën me pozicionet e anijeve të disponueshme në faqet tregtare si “MarineTraffic”.

Në shumë raste, jahtet u panë në ujërat turke.

Më 19 gusht, Departamenti i Thesarit publikoi ​​një deklaratë duke thënë se zëvendës sekretari i thesarit, Wally Adeyemo, i kishte thënë një zyrtari turk se Shtetet e Bashkuara ishin të shqetësuara që rusët të përdorin Turqinë për t’iu shmangur sanksioneve.

Tre ditë më vonë, Adeyemo u dërgoi një letër grupeve të biznesit turk duke paralajmëruar ndëshkime nëse ata punonin me individë ose subjekte ruse të sanksionuara.

“Bankat turke”, shtoi ai, “rrezikuan të humbnin marrëdhëniet jetike të korrespondencës me bankat globale madje edhe aksesin me dollar nëse do të bënin biznes me bankat ruse të sanksionuara”.

Në shtator, disa banka turke ndaluan pranimin e sistemit të pagesave Mir – ekuivalenti rus i Visa ose MasterCard.

Veprimet e tyre erdhën pasi Qeveria amerikane paralajmëroi se institucionet financiare që zgjerojnë përdorimin e Mir ose hyjnë në marrëveshje të reja rrezikojnë të bien ndesh me sanksionet amerikane kundër Rusisë.

Sidoqoftë, marinat turke vazhdojnë t’u shërbejnë rusëve të sanksionuar dhe superjahteve të tyre.

Ujërat e ngrohta bruz, plazhet e izoluara dhe ndërtesat në modë të bregdetit të Mesdheut të Turqisë e kanë bërë prej kohësh atë një destinacion popullor dhe të përshtatshëm për pronarët dhe qiramarrësit e jahteve ruse gjatë verës.

Menutë e restoranteve lokale janë të printuara në tri gjuhë: turqisht, anglisht dhe rusisht.

Në qershor, “Flying Fox” u veçua nga Shtetet e Bashkuara si “pronë e bllokuar” dhe kompania e saj e menaxhimit, “Imperial Yachts”, u sanksionua gjithashtu.

Megjithatë, “Flying Fox” është ankoruar që nga maji në “Port Azure”, një marinë në qytetin turistik elegant të Göcek.

Superjahte të tjerë atje, në pronësi ose të lidhur me rusët e sanksionuar, kanë udhëtuar nga një liman i denjë për kartolina në tjetrin.

Ujërat e ndotura të qytetit janë të papërshtatshme për të notuar, një tipar tërheqës për pronarët e superjahteve, sepse mban larg turmat dhe publicitetin e padëshiruar.

Dhe anijet mund të avullojnë lehtësisht në ujërat e pacenuar aty pranë.

Nëse të ftuarit e përkëdhelur kanë ndonjë nevojë të paplotësuar, varkat e vogla bredhin nëpër port, duke shitur sende ushqimore, akullore, krepa turke dhe madje edhe masazhe.

“Port Azure”, i shpallur si e para “marina vetëm me mega-jahte” në Turqi, u hap vitin e kaluar nga STFA, një nga konglomeratet më të mëdha të Turqisë.

Marina, e cila krenohet me faqen e saj të internetit si një “strehë” që bën që “problemet e mëdha dhe të vogla të largohen”, ka pritur të paktën tetë jahte të lidhur me oligarkët rusë ose kompanitë e sanksionuara verën e kaluar.

Më 1 qershor, një ndërmjetës turk i jahteve postoi në Instagram një video të marrë në Port Azure që tregon një grup prej pesë jahtesh me vlerë kolektive pothuajse 1 miliard dollarë, duke përfshirë “Flying Fox”.

Që nga 20 tetori kishte të paktën 13 jahte në Turqi të lidhur me sanksionet.

Prej tyre, katër ishin në pronësi ose të lidhur me individë të sanksionuar.

Një zëdhënëse e “Imperial Yachts” tha se pasi firma u sanksionua në qershor, klientët e saj ndërprenë kontratat e tyre me kompaninë dhe se ajo “nuk menaxhon më ose qiraton” asnjë nga jahtet në ujërat turke.

Por deri në fund të gushtit, “Imperial” reklamonte jahte për qira dhe për shitje në faqen e saj të internetit, duke përfshirë jahte në ujërat turke.

Pas një hetimi nga “The Times”, listimet u hoqën nga faqja e internetit e “Imperial”, e cila tani shfaq vetëm një njoftim që njofton se kompania ishte sanksionuar.

Roman Abramovich, oligarku më i dukshëm rus i parë së fundmi në Turqi, nuk i përdor “Imperial Yachts” për të menaxhuar ndërtimin e jahteve të tij të pasura ose për t’i stafuar ato pasi të hidhen në det.

Katër jahte në pronësi ose të lidhur me zotin Abramovich, i cili është sanksionuar nga Britania dhe Bashkimi Evropian ishin në Turqi në gusht.

Superjahtet janë një burim i rëndësishëm të ardhurash për marinat, si dhe për bizneset e tjera të zonës.

Në një shembull, mediat turke të lajmeve raportuan në prill se jahti më i madh i Abramovich, Eclipse 533 metra i gjatë, kishte një faturë karburanti prej 1.66 milionë dollarë në qytetin port të Marmaris.

Depozitave të tij iu deshën 22 orë për t’u mbushur.

Një nga katër superjahtet e lidhura me Abramovich-in, Solaris, është ankoruar në Marina Yalıkavak në Bodrum, një qytet turistik në jug të Turqisë.

Ndërsa qëndron boshe, ajo ka ende 20 anëtarë të ekuipazhit që bëjnë udhëtime çdo ditë për ta siguruar atë, për ta furnizuar me ujë dhe energji elektrike dhe për të hedhur mbeturinat e saj.

Solaris gjithashtu merr një kamion me ushqime çdo javë përmes një kompanie katering.

Yalıkavak është marina më luksoze e Turqisë, me dyqane si Prada, Louis Vuitton dhe Valentino në një shëtitore të veshur me palma me pamje nga porti.

Marrë nga “New York Times”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.

/Albanianpost.com