AFP/ ‘Burgu im’ dhe lufta e transgjinorëve në Shqipëri

Luana Myrtollari, 22-vjeçarja trans që jeton në Shqipëri, i është dedikuar një artikull nga agjencia franceze e lajmeve, AFP.

“Sapo kthehet në shtëpi, Luana mbyll menjëherë derën dhe mbulon derën e shtëpisë me perde”, shkruan AFP.

Ky veprim i është bërë refleks nga frika që ka. Sipas AFP-së, transgjinorët gjejnë pak pranim në shoqëri konservatore, si Shqipëria.

“Sa herë që del nga shtëpia, përballesh me agresion”, thotë Myrtollari për AFP-në.

Sakaq, Myrtollari shprehet se e vetmja gjë që dëshiron të bëjë është të shkojë në shtëpi, të bjerë në gjumë dhe të mos zgjohet kurrë më sepse ka humbur vullnetin për të jetuar.

Studioja e saj në katin e parë është e siguruar me porta hekuri, që të çon në një oborr të vogël.

Grilat metalike fshehin banesën e saj, që mezi lejojnë dritën të futet brenda.

“Bota është burgu im”, thotë Myrtollari, e cila u largua nga familja e saj në moshën 14 vjeçare dhe u detyrua të strehohej në shtëpinë e një të riu.

Pas vitesh izolimi, ajo dhe të tjerat nga komuniteti transgjinor vendosën të përballen për herë të parë me tabutë në hapësira të hapura.

Ato zhvilluan një ekspozitë fotografike në kryeqytetin e Tiranës, me imazhe të zymta të Myrtollarit dhe dy prej mikeshave të saj, Denisa Mneri dhe Lola Monro. Ato pozonin përballë mureve të shkatërruara dhe shkallëve të frikshme të një ish-burgu.

“Ne thjesht duam të pranohemi ashtu siç jemi”, thotë Mneri, me një paruke të gjatë dhe bionde që bie poshtë shpatullave të saj.

Sidoqoftë, kjo mund të zgjasë shumë. Mneri dhe Monro, tërheqin shikime të zbrazëta kudo që shkojnë ditën e hapjes së ekspozitës.

“Të jesh trans në Shqipëri do të thotë të privohesh edhe nga gjërat më të vogla, të të dëbojnë nga një kafene kur gjithçka që dëshiron është të pish një kafe”, thotë Altin Hazizaj, kreu i shoqatës së Ambasadës Rozë në Tiranë për AFP-në.

“Ky komunitet është më i diskriminuari, më i abuzuari, më i përjashtuari nga të gjithë”.

Për 10 vitet e fundit, ligji shqiptar ka ndaluar diskriminimin bazuar në identitetin gjinor ose orientimin seksual.

Por një raport i botuar këtë muaj nga Ambasada Pink, sugjeroi që 94 përqind e shqiptarëve do të refuzonin të mbështesnin fëmijët e tyre nëse ata deklaroheshin si homoseksualë.

Dhe aktivistët thonë se situata është edhe më e keqe për njerëzit transgjinorë.

Mneri, 33 vjeç, thotë se e fshehu faktin se ndjehej si një grua nga familja e saj për vite me rradhë.

Dëshira e saj e vetme sot është të bëjë një operacion për ta bërë fytyrën e saj më femërore, për të ndryshuar pjesën e saj që njerëzit e vërejnë.

“Trupi im nuk më shqetëson”, thotë ajo. Ajo që e shqetëson atë është “dhuna fizike, fyerjet, provokimet e urrejtura sa herë që thjesht dëshiron të jesh vetvetja”.

Monro, e cila nuk donte të përdorte emrin e saj të vërtetë, nuk ishte në gjendje të mbaronte shkollën e mesme për shkak të ngacmimit nga shokët e saj të shkollës.

Në moshën 26 vjeçare, ajo ende mendon të mbarojë arsimin e saj në shkollën e mesme, por një sulm i fundit i ka kthyer përsëri besimin asaj.

“Në Shqipëri, për të mbijetuar, ose duhet të sakrifikosh dinjitetin tënd, integritetin tënd, mirëqenien tënde psikologjike, ose të luftosh fort kundër krimeve të urrejtjes dhe transfobisë”, thotë ajo.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.