Nëse vendosni një mi laboratori në dietë, duke ulur marrjen e kalorive me 30 deri në 40 për qind, ai do të jetojë, mesatarisht, rreth 30 për qind më gjatë.
Kufizimi i kalorive nuk duhet të jetë aq ekstrem sa miu të jetë i kequshqyer, por duhet të jetë mjaft agresiv për të shkaktuar disa ndryshime kyçe biologjike.
Shkencëtarët e zbuluan për herë të parë këtë fenomen në vitet 1930, dhe gjatë 90 viteve të fundit ai është përsëritur në specie të ndryshme duke filluar nga krimbat te majmunët.
Studimet e mëvonshme zbuluan gjithashtu se shumë nga speciet që iu kufizoheshin kaloritë kishin më pak gjasa të zhvillonin kancer dhe sëmundje të tjera kronike që lidhen me plakjen.
Por, përkundër të gjitha hulumtimeve mbi kafshët, mbeten ende shumë të panjohura.
Ekspertët po debatojnë se si funksionon, dhe nëse është numri i kalorive të konsumuara apo periudha e kohës në të cilën ato hahen (i njohur edhe si agjërim me ndërprerje) që ka më shumë rëndësi.
Dhe është ende jashtëzakonisht e pasigurt nëse ngrënia më pak mund t’i ndihmojë njerëzit të jetojnë më gjatë , gjithashtu.
Ekspertët janë të njohur për eksperimentimin e tyre me regjime të ndryshme, por studimet aktuale të jetëgjatësisë janë të pakta dhe të vështira për t’u kryer, sepse ato kërkojnë një kohë të gjatë.
Ja një vështrim në atë që shkencëtarët kanë mësuar deri më tani, kryesisht përmes studimeve të kafshëve, dhe çfarë ata mendojnë se mund të thotë për njerëzit.
Pse ulja e kalorive do të rriste jetëgjatësinë?
Shkencëtarët nuk e dinë saktësisht pse ngrënia më pak do të bënte që një kafshë ose një person të jetonte më gjatë, por shumë hipoteza kanë një prirje evolucionare.
Në natyrë, kafshët përjetojnë periudha festash dhe zie buke, ashtu si paraardhësit tanë njerëzorë.
Prandaj, biologjia e tyre (dhe mundësisht jona) evoluoi për të mbijetuar dhe lulëzuar jo vetëm gjatë stinëve të bollëkut, por edhe stinëve të privimit.
Një teori është se, në një nivel qelizor, kufizimi i kalorive i bën kafshët më elastike ndaj ndryshimeve fizike.
Për shembull, minjtë e kufizuar me kalori kanë rezistencë më të madhe ndaj toksinave dhe shërohen më shpejt nga lëndimi, tha James Nelson, një profesor i fiziologjisë qelizore dhe integruese.
Një shpjegim tjetër përfshin faktin se, si te njerëzit ashtu edhe te kafshët, ngrënia e më pak kalorive ngadalëson metabolizmin.
Në fakt, shkencëtarët mendojnë se një nga arsyet kryesore që dietat e kufizuara me kalori i bëjnë minjtë të jetojnë më gjatë, është sepse kafshët nuk sëmuren shumë herë, nëse fare, tha Dr Richard Miller, profesor i patologjisë.
Ka disa përjashtime të dukshme nga gjetjet rreth jetëgjatësisë dhe kufizimit të kalorive.
Më i habitshmi ishte një studim i publikuar në vitin 2010 mbi minjtë që ishin gjenetikisht të ndryshëm.
Ai zbuloi se disa nga minjtë jetonin më gjatë kur hanin më pak, por një përqindje më e madhe në fakt kishin një jetëgjatësi më të shkurtër.
Studiues të tjerë kanë kundërshtuar rëndësinë e gjetjeve të studimit.
Çfarë do të thotë kjo për mua?
Është e vështirë të përgjigjem përfundimisht nëse agjërimi me ndërprerje, kufizimi i kalorive ose një kombinim i të dyjave mund t’i bëjë njerëzit të jetojnë më gjatë.
Një provë klinike – e quajtur studimi Calerie – u përpoq t’i përgjigjej kësaj pyetjeje duke ekzaminuar sesi ulja e kalorive me 25 për qind për dy vjet ndikoi në një sërë matjesh që lidhen me plakjen.
Më shumë se 100 të rritur të shëndetshëm u këshilluan për planifikimin e vakteve dhe iu dhanë seanca të rregullta këshillimi për t’i ndihmuar ata të arrijnë qëllimet e tyre dietike.
Por për shkak se është shumë e vështirë për të reduktuar kaloritë, pjesëmarrësit në fund të fundit ishin në gjendje të reduktonin marrjen e tyre me rreth 11 për qind.
Krahasuar me pjesëmarrësit e kontrollit, ata që mbanin dietë përmirësonin disa aspekte të shëndetit të tyre kardio-metabolik, duke përfshirë presionin e gjakut dhe ndjeshmërinë ndaj insulinës, dhe ata kishin nivele më të ulëta të disa shënuesve të inflamacionit.
Pavarësisht një shekulli kërkimi, ka ende një rrugë për të bërë përpara se ekspertët të mund të thonë me siguri nëse përfitimet e jetëgjatësisë që shihen te kafshët do të përkthehen tek njerëzit.
Marrë nga “New York Times”, përshtatur për Albanian Post
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
