Zbarkimet e emigrantëve në Itali dyfishohen në vitin 2023, rriten edhe përmes rrugëve shqiptare

Me 50 mijë e 405 emigrantë të parregullt që kanë mbërritur 1 qershorin e shkuar nga 68 mijë e 571 (62,680 nga deti dhe 5,891 nga toka) që zbarkuan në të gjithë Evropën, Italia është sërish vendi evropian i shënjestruar nga trafikantët e qenieve njerëzore.

Kombet e tjera zbarkuese kanë mbetur me “thërrime”: Spanja (7 mijë e 291), Greqia (4 mijë 985), Qiproja dhe Bullgaria (pothuajse 6 mijë).

Një shifër e rëndësishme sepse rikonfirmon shtrirjen e ndikimit të valës migratore në kufijtë italianë, të konfirmuar vetëm tre ditë më parë nga shifrat e Ministrisë së Brendshme, të cilat tregojnë një rritje madje 111% të zbarkimeve në brigjet italiane në vitin 2023 krahasuar me të njëjtën periudhë të vitit të kaluar: 97 mijë e 750 persona kundrejt 46 mijë e 249 në 2022 (mbi 105,000 për të gjithë vitin).

Shifra të larta, që përjashtojnë gjurmët në kufijtë tanë tokësorë të 11 mijë e 072 emigrantëve të tjerë, +44% krahasuar me vitin e kaluar.

Një flotë ilegale 24/24

Pas mbërritjeve të orëve të fundit, të cilave u duhet shtuar edhe mbi 500 refugjatët e zbritur nga dje deri të shtunën e kaluar, bie në sy numri i varkave të përdorura nga kontrabandistët: dyfishi i atyre të vitit të kaluar, në të gjitha rrugët, 44 prej të cilave në 12 gusht për të transferuar 1 mijë 425 njerëz në vetëm 24 orë, pothuajse ekskluzivisht nga Tunizia (40 varka për 1 mijë e 267 pasagjerë).

Në praktikë, një flotë varkash të shkatërruara gati për të ndërmarrë veprime: në vitin 2023 zbarkuan 2 mijë e 096 krahasuar me 1 mijë e 194 në 2022. Dhe në atë kohë, lista përfshinte ato nga Greqia, Libani dhe Siria.

Tunizia, shifra rekord

Tunizia vazhdon të jetë vendi i Afrikës së Veriut nga i cili emigrantët nisen më shpesh drejt Italisë.

Gjithashtu më 12 gusht, Viminale regjistroi +391% në mbërritje me 62 mijë e 273 persona krahasuar me 12 mijë e 675 në të njëjtën periudhë të vitit të kaluar. Një rritje që më 1 maj të fundit kishte arritur një përqindje rekord prej +1,008% (24 mijë e 384 nga 2 mijë e 201), më pas ra një muaj më vonë në +579% dhe përsëri pas 30 ditësh në 492%.

Kundrejt këtyre nisjeve ka aktivitetin e shpëtimit në det të autoriteteve tuniziane me 1 mijë e 095 emigrantë të rikuperuar vetëm më 11 gusht të fundit në 17 operacione detare që e çuan totalin për 2023 në 38 mijë e 528 nga 14 mijë e 771 në 2022 (+161%).

Është pjesërisht rezultat i negociatave të zhvilluara nga Italia me vendet e origjinës së emigrantëve, që i janë besuar Farnesinës me ministrin e Jashtëm Antonio Tajani dhe Aise me drejtorin Giovanni Caravelli.

Negociatat e vazhdueshme

Në fund të fundit, Libia, një vend tjetër i nisjes, gjithashtu regjistroi një +23% të zbarkimeve në 2023 (30 mijë e 783 nga 25 mijë e 056 në 2022), por me 20 mijë e 012 rikuperime në det nga 23 mijë e 899 në të njëjtën periudhë të vitit të kaluar (-16%).

Është domethënëse që ka pasur një rënie të dukshme të ardhjeve nga Turqia (-41%) dhe Algjeria (-38%), megjithatë në një skenar me numra të kufizuar (4 mijë e 305 në rastin e parë nga 7 mijë e 238 në 2022, dhe 387 nga 620 në 2022 e dyta) gjatë gjithë vitit aktual.

Veprimi i OJQ-ve

Krahasuar me më shumë se 14 mijë emigrantë të shpëtuar në 2022 nga anijet e OJQ-ve, për momentin totali për vitin 2023 është 8 mijë e 168 persona të arritur dhe zbritur në portet e sigurta të treguara nga Italia në bazë të dispozitave të reja (2,108 në korrik dhe 1 mijë e 327 për momentin në gusht).

Ndër ndërhyrjet e fundit ato të “Ocean Viking” me 623 persona të shpëtuar, “Humanity 1” (106), “Life Support” (76), “Astral” (59), “Geo Barents (49), “Nadir” ( 54 ) dhe «Mare Go» (46).

Pika e kthesës në Algjeri

Por pikërisht në funksion të marrëdhënieve delikate të vendosura me kombet në kufi me Mesdheun për të qenë në gjendje të menaxhojnë imigracionin klandestin drejt Italisë, shfaqet kolapsi vendimtar i nisjeve nga bregdeti algjerian, i cili në vend të kësaj vetëm majin e kaluar kishte regjistruar +146 % (199 nga 81 ) e episodeve, ra në +22% në qershor dhe u rikuperua në +63% në korrik. Praktikisht zero – por vetëm në gusht – imigracioni nga vendet deri pak muaj më parë në krye të renditjes së nisjeve: Turqia, Siria, Egjipti, Qiproja dhe Libani.

Afrika Perëndimore

Një fjalim që, megjithatë, vlen vetëm për ata që vijnë nga Mesdheu lindor, 2023 – siç është regjistruar tashmë në tragjeditë e fundit të detit – në fakt konfirmon se si portet e embarkimit të Afrikës së Veriut, përballë brigjeve italiane, janë gjithnjë e më shumë prerogativë e shfrytëzuesve të njerëzve të dëshpëruar nga Afrika Perëndimore: Bregu i Fildishtë (11 mijë e 747) dhe Guinea (11 mijë e 601) janë sot në krye të renditjes së kombësive migrante, e cila gjithashtu sheh në dhjetëshen e parë nga Burkina Faso (7 mijë e 820), Kameruni (3 mijë e 367) dhe Mali (3 mijë e 313), të cilëve iu bashkuan 5 mijë e 478 nga Egjipti, 6 mijë e 173 nga Pakistani, 6 mijë e 910 nga Bangladeshi, 7 mijë e 181 sërish nga Tunizia, 4 mijë e 258 nga Siria.

Që nga 1 qershori, ishin 39 mijë e 737 nga mbi 50 mijë të identifikuara sapo mbërritën në vendin tonë në të gjitha rrugët e Mesdheut, krahasuar me 19 mijë e 692 në 2022 dhe 14 mijë e 929 një vit më parë. Tani janë gati 68 mijë.

Rasti i Zvicrës

Por nëse kontrabanda e emigrantëve është në rritje nga deti, e njëjta gjë mund të thuhet edhe nga toka.

Dhe këtë herë, megjithatë, nga dhe drejt kombeve evropiane me të cilat ka marrëdhënie diplomatike krejtësisht të ndryshme, të rregulluara për më tepër nga rregullat e Komunitetit.

Që nga 12 gushti i kaluar, edhe një herë, të dhënat nga Viminale raportojnë se si kishte +146% gjurmë (me ndalime dhe identifikime) në kufirin me Zvicrën krahasuar me vitin e kaluar (3 mijë e 425 këtë vit, pak më shumë se 1 mijë e 400 në 2022) dhe +57% ndaj asaj me Slloveninë (4 mijë e 850 kundrejt rreth 3,000), kundrejt një rënie prej 15% në kufirin austriak (1 mijë e 835) dhe 9% në atë francez (962).

Kufiri slloven

Rritja vendimtare e hyrjeve në kufirin slloven ka qenë prej kohësh pasojë e aktivizimit të rrugës së re nga Ballkani e cila nga Greqia kalon Shqipërinë nga Qafa e Kakavijës, duke kaluar përmes Gjirokastrës, Korçës dhe Sarandës, për të mbërritur më pas në Mal të Zi dhe gjithashtu në Serbia (nga Kosova) dhe në Bosnje.

Sarajeva, ashtu si Zvonik, është një udhëkryq për emigrantët me një rrjet qendrash pranimi dhe pikash tranziti (Sedra, Ušivak, Borici, Lipa), disa prej të cilave tashmë janë vënë nën kritika për kushtet e pasigurta që u ofrohen mysafirëve.

Por krahasuar me itinerarin e vjetër, që kalonte edhe nga Hungaria, kjo vazhdon të jetë rruga më e drejtpërdrejtë për të shkuar në Itali.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.