Shpresa e fundit e Salvinit qëndron në ndërtimin e një ure për në Siçili

Në fillim të marsit, Matteo Salvini u ngjit në bordin e një buldozeri për të thyer terrenin për një urë të re në Lombardi.

Vendi i ndërtimit u bekua nga një prift, përpara se Salvini – ministri i Infrastrukturës i Italisë – të nxirrte një listë të projekteve të ndërtimit në punë.

Nëse ka vonesa, tha ai, do të ngrejë vetë çadrën në shenjë proteste.

Në krye të listës së tij është një urë shumë më e madhe – 3 kilometra e gjatë – përtej ngushticës së Mesinës, midis Italisë kontinentale dhe Siçilisë.

Ideja jashtëzakonisht ambicioze mund të gjurmohet në kohët e lashta romake, kur Plini Plaku përshkroi se si u ngrit një strukturë lundruese për të transferuar më shumë se 100 elefantë lufte nga ishulli në kontinent.

Tani Salvini shpreson se ai mund të ketë sukses aty ku Benito Mussolini dhe Silvio Berlusconi dështuan dhe të nisë projektin e ndërtimit deri në qershor, duke rigjallëruar udhëheqjen e tij politike të shkatërruar gjatë rrugës.

“Është qëndrimi i tij i fundit”, sipas Pierluigi Testa i grupit Trinità dei Monti në Romë.

“Ai po përpiqet ta lidhë emrin e tij me një vepër madhështore publike, por është një lëvizje e dëshpëruar për të shkëputur vëmendjen nga sulmet e brendshme dhe për të tërhequr vëmendjen”.

Salvini e bëri emrin e tij si një zjarrfikës i ekstremit të djathtë, tendosja e euroskepticizmit anti-migrant dhe imazhit popullor i dha atij një ndjekje të madhe popullore.

Në vitin 2019, partia e tij Liga mori 34 për qind të votave në zgjedhjet e Parlamentit Evropian.

Këto ditë, grupi i tij është në lëvizje, duke marrë një 8.5 për qind në sondazhet e fundit dhe pozicioni i tij në krye është gjithnjë e më i dyshimtë.

Gjatë pesë viteve të fundit, Salvini është eklipsuar nga karizmatikja Giorgia Meloni, e cila udhëhoqi Vëllezërit e Italisë në pushtet në krye të një koalicioni të krahut të djathtë në vitin 2022.

Ai është i rrethuar nga sfidat e brendshme partiake dhe shihet si gjithnjë e më i paefektshëm brenda qeveria.

Thirrja me foto me një buldozer në Lombardi, në Italinë veriore, ishte një parashije e planit të tij më madhështor.

Një përpjekje e fundit për të ndërtuar urën e Ngushticës së Mesinës, e cila u shkatërrua në vitin 2011 kur qeveria e Silvio Berlusconit u shemb, por Salvini tani e ka hequr përsëri pluhurin.

Salvini po shtyn që të nisë projekti deri në qershor, kur do të mbahen zgjedhjet evropiane që mund të bëjnë ose prishin udhëheqjen e tij në Ligë.

Koha do të jetë kritike.

Teksa mbështetja elektorale për Ligën zvogëlohet, kolegëve partiakë të Salvinit po i mbaron durimi.

Të 15 anëtarët e një shoqate partie lokale në Lombardi, një qendër e Ligës, dhanë dorëheqjen në shenjë proteste muajin e kaluar.

“Salvini i vetëm rishkruan ideologjinë e partisë për të qenë nacionaliste”, sipas Daniele Albertazzi, profesor i politikës në Universitetin e Surrey.

“Është sikur autonomistët e Katalonjës të dëshironin të përfaqësonin njerëzit nga Madridi. Aktivistët dhe votuesit ishin në rregull me këtë, vetëm për aq kohë sa ai ishte i suksesshëm”.

Në shkurt partia mori vetëm 3.7 për qind në zgjedhjet rajonale në Sardenjë.

Votuesit e Ligës ndihen të tradhtuar nga sulmet e partisë në legjislaturën e mëparshme në dy qeveri, të cilat i detyruan ata të bënin kompromise – për shembull duke mbështetur rregullat e rënda pandemike.

I mënjanuar në Ministrinë e Infrastrukturës nga Meloni, Salvini shfrytëzoi mundësinë për të zotëruar projektin e Ngushticës së Mesinës, për të cilin ai pretendon se do të injektojë 20 miliardë euro në ekonomi dhe do të krijojë 120 mijë vende pune.

Ka një kundërshtim të konsiderueshëm ndaj urës, bazuar në shqetësimin për tërmetet dhe dëmtimet mjedisore.

Kritikët argumentojnë gjithashtu se dy rajonet jugore që do të lidhen kanë nevoja më urgjente sesa bashkimi me një vendkalim të ri rrugor dhe hekurudhor.

Gjatë një vizite të fundit në Messina, kreu i Partisë Demokratike të opozitës, Elly Schlein tha se projekti ishte “anakronik, i dëmshëm dhe i gabuar” dhe po nxitohej për shkak të votimit në qershor.

Dhe nuk ka gjasa t’u bëjë përshtypje votuesve tradicionalë të Ligës qindra milje larg në veri, sipas Albertazzi.

Në një raport në Parlament muajin e kaluar, një komitet ekspertësh shkencorë dhe teknikë dha një pamje pozitive të planit, por pranoi se testet e erës dhe tërmeteve ende nuk janë bërë. Shumë në Itali janë skeptikë se ura do të materializohet ndonjëherë.

Ura duket se nuk ka gjasa të kalojë pengesat e mbetura burokratike në kohë për të shpëtuar partinë e Salvinit në zgjedhjet e qershorit për BE.

Plani mbështetës i Salvinit duket se është të pushtojë hapësirën e Melonit në të djathtën ekstreme të spektrit politik.

Orban i Italisë

Salvini ka brohoritur hapur perspektivën e rizgjedhjes së Trump si President i SHBA-ve dhe ka dërguar sinjale te votuesit kundër armatosjes së Ukrainës, duke shkaktuar së fundmi bujë duke festuar rrëshqitjen e zgjedhjeve të Vladimir Putin në Rusi.

Ai është përpjekur të krijojë aleanca me parti të tjera të ekstremit të djathtë në Evropë, të tilla si Tubimi Kombëtar i Marine Le Pen në Francë dhe Alternative für Deutschland në Gjermani.

“Ai po përpiqet të jetë lideri i së djathtës, Orbán i Italisë”, sipas Testa.

Çfarë i duhet Salvinit nga zgjedhjet evropiane të qershorit për të siguruar pozicionin e tij?

Nëse Liga votohet me dy shifra, Salvini ka të ngjarë të mbijetojë, të paktën në afat të shkurtër.

Por një rezultat i dobët prej më pak se 10 për qind mund të shkaktojë një garë lidershipi, ose të përshpejtojë formimin e një fraksioni të qartë kundërshtar, sipas Albertazzi.

Deri më tani, Salvini ka mbajtur një kontroll të fortë në partinë e tij, e cila është ende e mbushur me besnikët e tij.

Por ai është detyruar të pranojë të mbajë një kongres të anëtarësimit në Ligë pas zgjedhjeve evropiane.

Ky do të jetë një moment potencialisht i rrezikshëm, duke u dhënë anëtarëve të pakënaqur të partisë një shans për të shkaktuar një garë lidershipi.

Edhe Umberto Bossi, themeluesi i partisë, ka bërë thirrje për një lider të ri.

Nëse ai shkarkohet, Salvini do të mbetej si ministër i Infrastrukturës duke prerë shirita dhe duke pozuar me buldozerë.

Me autoritetin e tij që po ikën, mund të jetë tashmë tepër vonë për të ndërtuar ura.

Marrë nga “Politico”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.