Rusia po përdor një mori mbulimesh për të larguar Perëndimin nga katastrofa e madhe humanitare e shkaktuar nga pushtimi i saj në Ukrainë.
Sipas analistit ukrainas Anton Chekhovtsov, një ekspert i së djathtës ekstreme evropiane, një nga truket e përdorura nga Moska zyrtare është përqendrimi në regjimentin ukrainas Azov.
Ky i fundit përshkruhet nga mediat ruse dhe mediat pro Kremlin si një batalion “fashist” ose “milicie neo-naziste”.
Teksti është i shkëputur nga një podcast, të cilin Albanian Post e ka përkthyer dhe përshtatur.
Ka kaluar më shumë se një muaj qëkurse Rusia nisi pushtimin e saj të plotë të Ukrainës.
Pushtuesit rusë kanë kryer tashmë krime të shumta lufte dhe synimi gjenocidial i udhëheqjes ruse ndaj kombit ukrainas po bëhet gjithnjë e më i qartë.
Le të kthehemi në vitin 2014, kur presidenti ukrainas Yanukovych iku në Rusi pasi regjimi i tij vrau më shumë se njëqind protestues.
Në maj të vitit 2014, Azov u formua si një batalion vullnetar policie.
Grupi fillestar përbëhej kryesisht nga huliganë futbolli dhe anëtarë të ekstremit të djathtë ukrainas – ishte organizata e djathtë ekstreme “Patriotët e Ukrainës” që ishte burimi i formimit të saj të parë.
Anëtarët e saj u përfshinë në përhapjen e propagandës së ekstremit të djathtë dhe, me raste, në akte të dhunës politike dhe kriminale.
Hijet
Imazhet e ekstremit të djathtë të grupit origjinal Azov ishin instrument në duart e propagandës ruse.
Kjo e fundit, e portretizoi revolucionin ukrainas si një “grusht shteti fashist” dhe të gjitha njësitë vullnetare ukrainase si “neo-naziste”.
Hezitimi i Perëndimit për të ndihmuar Ukrainën që të mbrohej kundër agresionit rus, e çoi imazhin e kompanisë së djathtë ekstreme të kompanisë Azov në diskreditimin rus të Ukrainës në nivel ndërkombëtar.
Disa figura kyçe që morën pjesë në formimin e regjimentit të Azov, kishin bashkëpunuar, në mënyrë shumë të dyshimtë, jo vetëm me forcat pro-ruse ukrainase, por edhe me këshilltarët rusë të komunikimit politik.
Për më tepër, asnjë batalion, as Azov dhe as të tjerët, nuk bënë një përzgjedhje përkatëse vullnetarësh, pasi disa vinin nga Rusia.
Në qershor të vitit 2014, Azov luajti një rol të madh në çlirimin e qytetit ukrainas të Mariupol-it nga forcat pro-ruse.
Kjo e fundit, siguroi prova jo vetëm të efektivitetit ushtarak të njësisë, por edhe të angazhimit të tij ndaj Ukrainës.
Për shkak të njohurive të tij ushtarake, Azov filloi të tërheqë më shumë vullnetarë dhe shumica ishin të depolitizuar.
Në vjeshtën e vitit 2014, batalioni Azov u bë një regjiment dhe iu bashkua Gardës Kombëtare të Ukrainës, nën autoritetin e Ministrisë së Punëve të Brendshme.
Kjo hierarki vertikale siguroi në maksimum besnikërinë e Azov-it ndaj shtetit ukrainas.
Katarsis
Përveç kësaj, disa muaj pas krijimit të regjimentit Azov, personat me lidhje të njohura me interesa ruse dhe pro-ruse u shkëputën prej saj.
Edhe pse disa agjentë rusë depërtuan me të vërtetë në regjiment, ata kurrë nuk ishin në gjendje të ndikonin seriozisht në veprimet e saj ushtarake.
Megjithatë, për shkak të kritikave ukrainase dhe ndërkombëtare për të kaluarën e ekstremit të djathtë të liderëve të saj të hershëm, Azov filloi procesin e depolitizimit.
Në vitin 2015, shumë prej ish-luftëtarëve të Azov-it formuan një OJQ, “Korpusi Civil i Azov-it”.
Kjo organizatë do të shndërrohej në një forcë politike në vitin 2016, nën siglën “Korpusi Kombëtar”.
Yjet e ekstremit të djathtë lanë komandën e ‘Azov-it dhe u angazhuan në ndërtimin e partisë.
Ata shpresonin se mbështetja popullore për mbrojtësit e Ukrainës do të përkthehej disi në sukses politik dhe fitore elektorale.
Zgjedhjet
Gjatë zgjedhjeve parlamentare të vitit 2019, u bë e qartë se asnjë parti e ekstremit të djathtë ukrainas nuk do të arrinte të hynte në parlament.
E djathta ekstreme kishte bashkuar forcat për të marrë pjesë në fushatën elektorale, në dëshpërim e sipër.
Vetëm në zgjedhjet e vitit 2012, ku Partia e Lirisë fitoi 10.45 për qind të votave, e djathta ekstreme pati sukses relativ.
Arsyeja e vetme pas këtij suksesi ishte fakti që kjo parti konsiderohej, asokohe, si opozita më radikale ndaj politikës së jashtme pro-Kremlinit të regjimit të Yanukovych-it.
Duhet theksuar se Partia e Lirisë fitoi ulëse në parlamentin ukrainas jo për shkak të programit të saj, por për dënimin e Rusisë dhe agjentëve të saj në Ukrainë.
Pas fillimit të pushtimit rus të Ukrainës në vitin 2014, e djathta ekstreme ukrainase përfundoi në harresë.
Formimi i Azov-it
Korpusi Kombëtar dhe grupet e tjera rreth saj kaluan një krizë identiteti.
Ato u përfshinë në diskurse të ndryshme ideologjike, kryesisht të huazuara nga ato të së djathtës ekstreme perëndimore, por asnjëri prej tyre nuk gjeti sukses jashtë qarqeve shumë të kufizuara.
Ironikisht, ndërsa e djathta ekstreme në Perëndim u përpoq të shfrytëzonte pandeminë COVID-19 në vitet 2020-2021 për të promovuar teorinë e saj anti-elitare të konspiracionit, Korpusi kreu një fushatë informacioni mbi mënyrat për të shmangur infeksionin.
Sot, Azov është një njësi shumë profesionale për operacione specifike.
As organizatë politike, as milici, as batalion i ekstremit të djathtë.
Formalisht, ajo ende varet nga Garda Kombëtare e Ukrainës e Ministrisë së Punëve të Brendshme, por aktualisht aktivitetet e saj ushtarake janë kryesisht të koordinuara me forcat e armatosura – megjithatë mund të pritet që të vihet nën komandën e Ministrisë së Mbrojtjes.
Azov përbëhet kryesisht nga qytetarë ukrainas me prejardhje të ndryshme etnike.
Ka ukrainas etnikë, rusë, bjellorusë, tatarë të Krimesë, hebrenj, gjeorgjianë, grekë.
Por cilado qoftë origjina e tyre etnike, ata janë të gjithë patriotë ukrainas që rrezikojnë jetën e tyre për sovranitetin, lirinë dhe demokracinë e Ukrainës.
Roli
Kremlin-i, mediat pro-Kremlin dhe mediat e majta i portretizojnë anëtarët e Azov-it si “urryes të rusishtfolësve”.
Megjithatë, jo vetëm që luftëtarët Azov flasin kryesisht rusisht mes tyre, por në përgjithësi ata e flasin shpesh më mirë se okupatorët rusë.
Vetëm ky fakt tregon gënjeshtrat e hapura të Kremlin-it për Azov-in që pretendohet se lufton kundër rusishtfolësve të Ukrainës Lindore.
Është e qartë se fokusi në Azov është pjesë e narrativës dezinformuese të regjimit rus për nazistët në Ukrainë.
Por ka një arsye tjetër, ndoshta më të rëndësishme: vendi ku Azov është vendosur që nga viti 2014.
Është qyteti ukrainas i Mariupol-it dhe rajoni i tij. Qysh në vitin 2014, Azov luajti një rol të madh në çlirimin e qytetit nga ndjekësit pro-Putin.
Mariupol nuk është vetëm një qytet “tjetër” ukrainas.
Nëse shikojmë një hartë të Ukrainës, shohim se Mariupol-i është qendra më e madhe urbane e vendosur në një zonë që mund të konsiderohet një urë potenciale tokësore midis Rusisë dhe Krimesë së aneksuar.
Duke pasur parasysh vështirësitë logjistike që Rusia ka hasur në furnizimin e Krimesë me ujë, energji elektrike dhe burime të tjera, pushtimi territorial i kësaj ure tokësore është i një rëndësie vendimtare.
Por Mariupol po i bën ballë. Dhe regjimenti Azov po bën qëndresë. I gjithë regjimenti është tani në Mariupol.
Në njohje të luftës heroike dhe bujare të zhvilluar nga regjimenti Azov në Mariupol kundër forcave numerikisht superiore ruse, presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky së fundmi nderoi me titullin më të lartë “Heronjtë e Ukrainës”, komandantin e përgjithshëm të regjimentit, Denys Prokopenko.
Për të lexuar shkrimin e plotë të autorit mund të klikoni KËTU
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
