Mbretëria e Bashkuar, çfarë ndodhi në debatin e fundit televiziv mes Sunak dhe Starmer

Debati i fundit televiziv midis Rishi Sunak dhe Keir Starmer përpara votimit të 4 korrikut hapet mes thirrjeve dhe koreve në sfond nga demonstruesit pro Palestinës dhe anti-Torys në qendër të Nottingham.

Ashtu si kur, pesë javë më parë, kryeministri shpalli zgjedhjet e parakohshme pa ombrellë, i lagur nga shiu dhe me zërin e varrosur nga protestat jashtë Downing Street dhe himni optimist Blairist “Gjërat vetëm mund të përmirësohen”.

“Më falni, shikues”, njofton prezantuesja e BBC-së Mishal Husain, “por edhe kjo është demokraci”.

Dhe falë Zotit, në një botë gjithnjë e më tiranike. Pra, këtu është ballafaqimi më i fundit muskulor midis Starmer dhe Sunak të martën në mbrëmje, që zgjat 75 minuta dhe me përgjigje prej 75 sekondash secila, gjithmonë shumë të shkurtra për të hyrë në detaje.

Ashtu si për Brexit, pasi një biznesmene nga publiku në Nottingham zbulon se ka humbur 90% të xhiros së saj me BE-në.

Të dy pretendentët zotohen se nuk duan të kthehen as në Bashkimin Evropian, as në tregun e përbashkët, aq më pak në lirinë e lëvizjes me kontinentin.

Por kur Starmer premton “të ketë një marrëveshje më të mirë me BE”, nuk është e qartë se si dhe mbi çfarë baze.

Që është një ndihmë për Sunak: “Ne e dimë mirë, ju doni të ktheheni në Evropë nga dera e pasme!”.

Por shuplaka e parë nga lideri laburist 61-vjeçar ndaj kryeministrit Sunak ndodh 15 minuta pas fillimit të ballafaqimit: “Këtu është konfirmimi: ju nuk e kuptoni se si jetojnë njerëzit normalë!”, duke e akuzuar se nuk ka treguar empati ndaj Beverly-t, një spektatore që raporton se “ka humbur mirëqenien dhe nuk është më në gjendje të punojë” pas sëmundjes së saj.

Sunak-ut nuk i kujtohet as emri, të cilin iu desh ta përsëriste dhe e njëjta gjë ndodh më vonë me një grua tjetër në audiencë, Rashelin.

Por 44-vjeçari Sunak, ende 20 pikë më poshtë në sondazhe se lideri laburist tashmë me një këmbë në Downing Street, përgjigjet duke i dhënë një goditje të rëndë urgjencës së migrantëve, pika e dobët e Starmer.

Sfiduesi shumë i favorizuar zotohet se do të shkatërrojë “bandat e trafikimit të qenieve njerëzore, siç bëra me terroristët kur isha Prokuror i Përgjithshëm i Kurorës”.

Por kryeministri e hedh në një qoshe: “Dhe kur do të jenë këtu emigrantët e paligjshëm? Cfare do të bësh? A do të negocioni me talebanët dhe iranianët për të rikthyer dhjetëra mijëra emigrantë të paligjshëm? Asgjë, të dashur qytetarë, nuk do të bëjë asgjë! Emigrantët e paligjshëm do të bredhin rrugëve tuaja nëse votoni për kundërshtarin tim. Në vend të kësaj, unë do t’i dëboj në Ruandë!”.

Duartrokitjet nga publiku i Nottinghamit bubullojnë për Sunakun, të cilit i përshtatet më mirë ndeshja “trup më trup”, siç u pa tashmë në debatin e parë.

Kryeministri akuzon Starmer-in, i cili është shfaqur vazhdimisht evaziv, “se nuk thotë të vërtetën” edhe për barrën tatimore, “të cilën unë do ta ulë ndërsa laburistët do ta rrisin atë me mijëra paund në vit, sepse kanë taksat në ADN-në e tyre”.

Por mantra e Starmerit “është koha për të ecur përpara pas 14 vjetësh qeverish konservatore që do të na lënë një vend të shkatërruar” duket e palëkundur.

Dhe tani disavantazhi në sondazhe duket i pakalueshëm. Sidomos pas hyrjes në fushë të mbretit Brexiteer Nigel Farage, i cili do t’u vjedhë shumë vota djathtas konservatorëve dhe që pas ditës së djeshme, i nënçmuar nga BBC, do të zhvillojë sot një tubim helmues alternativ.

Një sondazh i nxehtë i YouGov thotë: 50 me 50. Është një barazim mes Sunak dhe Starmer.

Debati filloi me temën më të nxehtë nga të gjitha, në më shumë se 30 gradët e jashtëzakonshme të Nottingham: skandali i basteve për zgjedhjet e parakohshme të Sunak, ku përfshiheshin të paktën pesë deputetë dhe anëtarë konservatorë, si dhe pesë policë të tjerë nga departamenti i sigurisë së liderit.

Të gjithë vënë bast për këtë mundësi, ndoshta sepse i dinin qëllimet shumë të fshehta të Sunakut, i cili tani thotë se është “i tërbuar dhe nuk do të kenë vend në partinë time”.

“Nuk është e vërtetë, kryeministri hezitoi t’i pezullonte, e bëri vetëm kur u detyrua!”, rrëfen Starmer.

Nga kjo rrëmujë, u zbulua edhe mbrëmë se kandidati laburist Kevin Craig do të kishte vënë bast kundër vetes në vendin e tij: “Ishte një gabim i trashë”, tha ai pasi u pezullua nga partia.

Ndërsa Philip Davies, kandidati i konservatorëve, do të kishte vënë bast deri në 8 mijë paund (gati dhjetë mijë euro) për humbjen e tij.

Shenjë e një partie konservatore (të pushtuar nga skandali shumë më tepër se laburistët) dhe e një vendi që pas 4 korrikut do të duhet të rindërtohet në të gjitha themelet e tij.

Përfshirë ato morale.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.