Katër të zgjedhurit për punët më të mira evropiane

PPE, PES dhe liberalët kanë mbyllur marrëveshjen për samitet e BE-së që do të paraqiten në Këshillin Evropian të enjten dhe të premten.

Drita jeshile për paketën që përfshin Ursula von der Leyen në Komision, António Costa në Këshillin Evropian, Roberta Metsola në Parlament, Kaja Kallas si Përfaqësuese e Lartë e Jashtme nga shumica e popullit, socialistëve dhe liberalëve.

Von der Leyen, ish-marsiane e kthyer në rrugën e duhur

Kur zbarkoi në Bruksel në vitin 2019, Ursula von der Leyen u mirëprit si një marsiane. Edhe pse lindi në kryeqytetin e Bashkimit Evropian, si ministre ajo kishte pasur vizita të kufizuara në ndërtesat evropiane.

Para së gjithash, anëtarja e kulturuar gjermane e CDU – një mjeke, grua e një fisniku dhe nënë e 7 fëmijëve – rinovoi zyrën e Junckerit: larg drurit të njomur me cigare, në një dizajn nordik.

Dhe atje ajo kishte një dhomë të vogël për të kaluar netët. Ky izolim i kushtoi asaj akuzën e komandimit të makinës së madhe të pushtetit të Brukselit me një grusht bashkëpunëtorësh nga Berlini.

Por Ursula filloi mirë, me marrëveshjen e Gjelbër. Më pas, e papritura: COVID – pas disa gafave të këqija, ajo e çoi BE-në midis vaksinave dhe eurobonove – dhe Ukraina.

Kur kuptoi se Macron e kishte halë në sy, u përqendrua te Meloni, duke i indinjuar të gjithë. U lëkund. Por Macron dhe Scholz në zgjedhjet evropiane u detyruan të mblidheshin pas saj përpara cunamit të Le Pen.

Tani pjesa e vështirë: fitimi i besimit të Parlamentit përtej shumicës së tij të vogël – PPE, PSE dhe liberalët – duke peshkuar në të djathtë dhe në të majtë pa zemëruar askënd.

Për të shmangur mbetjen në klasë.

Costa, socialisti që flet me Orbanin

Në maj 2023, kryeministri i atëhershëm portugez António Costa i bëri homologut të tij hungarez Viktor Orbán një vizitë të pazakontë të paplanifikuar.

Të dy shkuan në stadiumin e Budapestit për finalen e Ligës së Evropës midis Seviljes dhe Romës.

Çfarë po bënte një lider socialist dhe tifoz i Benfikës në tribuna me një nga sovranistët më të diskutueshëm në Evropë?

Shtroi rrugën e gjatë për në Bruksel.

Një anekdotë që përmbledh vokacionin e tij, mes mohikanëve të fundit të një të majte evropiane, të aftë për t’u folur të gjithëve.

I lindur në Lisbonë, 62 vjeç, me origjinë nga Goa, ai iu bashkua rinisë socialiste në moshën 14-vjeçare.

Ai studioi për drejtësi dhe më pas filloi karrierën e tij politike.

Në vitin 2007, pasi kishte qenë disa herë ministër dhe eurodeputet, ai u bë kryetar i Bashkisë së Lisbonës.

Që nga viti 2014 është sekretar i Partisë Socialiste dhe në vitin 2015 u zgjodh kryeministër falë shpikjes së koalicionit të majtë që i lejon të qeverisë derisa të nxjerrë vendin nga makthi i trojkës.

Me Costan, Portugalia po rritet, mes viteve 2016 dhe 2018 flitet për një mrekulli ekonomike.

Modeli funksionon dhe do të rikonfirmohet në vitin 2022. Ata e quajnë atë Duracell, për shkak të jetëgjatësisë së tij politike e cila u ndërpre papritur në nëntor 2023 kur u detyrua të jepte dorëheqjen për shkak se ishte përfshirë në Operacionin Influencer, një hetim korrupsioni në të cilin, u zbulua më vonë, ai u përfshi gabimisht për shkak të një rast homonimie.

Një çështje ligjore që rrezikoi të lëkundë nominimin, pa e ndërprerë asnjëherë ecurinë e Duracell.

Kallas, “Kasandra” e Veriut

Është një foto që simbolizon më shumë se gjithçka tjetër shpirtin e Kaja Kallas, “Kasandrës së Veriut”, siç e ka pagëzuar tashmë dikush për parashikimet e saj të zymta për Vladimir Putinin apo sepse në këto dy vite ajo ka dëshmuar se është mbështetëse e palodhur e Ukrainës kundër agresorit rus.

Është një foto e postuar në Twitter në vitin 2022 në përvjetorin e rënies së Murit të Berlinit.

Dhe përjetëson një ditë të vitit 1988, kur 11-vjeçarja e atëhershme u gjend në kryeqytetin gjerman me prindërit përballë portës së Brandenburgut, ende e mbyllur nga perdja e hekurt.

Familja Kallas jetonte nën thembër të shtypësit sovjetik, Kaja ishte rritur me historitë e nënës së saj, e cila ishte internuar në Siberi që fëmijë.

Babai u pëshpëriti fëmijëve të tij “të merrnin frymë në ajrin e lirisë” që frynte nga ana e kundërt e portës së Brandenburgut.

Ata që u rritën në Baltik, si kryeministrja estoneze që ka një shans të mirë për t’u bërë Përfaqësuese e Lartë e BE-së, kanë arsye të forta historike për të mos i besuar Rusisë.

Dhe në familjen e Kallas, imperializmi i carëve dhe i Bashkimit Sovjetik la një gjurmë veçanërisht të thellë: stërgjyshi iEduard Alver ishte një nga themeluesit e Estonisë së pavarur pas përfundimit të perandorisë cariste.

Në vjeshtën e vitit 2021, kur Putini po grumbullonte trupa në kufirin ukrainas, Kallas i paralajmëroi kolegët evropianë dhe amerikanë që të mos nënvlerësonin kërcënimin rus, u kërkoi atyre të ndalonin përpjekjet për të zbutur diktatorin rus.

Bombat në Kiev, disa muaj më vonë, vërtetuan të drejtën e saj.

“Kasandra e Veriut” kishte goditur në shenjë.

Metsola, lideri më i ri në Strasburg

Ato nuk ishin ditë të lehta, ato në të cilat Roberta Metsola u bë presidente e Parlamentit Evropian me 458 vota pro.

Ishte 18 janari 2022 dhe paraardhësi i tij David Sassoli, me të cilin pritej tashmë rotacioni afatmesëm, kishte vdekur shtatë ditë më parë.

Një muaj më vonë do të shpërthente lufta në Ukrainë, e cila do të prishte agjendën e botës dhe të Parlamentit Evropian.

A do ta kishte arritur detyrën 43-vjeçarja popullore malteze, e kritikuar për pozicionet e saj mbi abortin?

Sot askush nuk ka më dyshime për të, deri në atë pikë që emri i saj u përmend edhe për Komisionin.

“Ne jemi të parët e brezit të Erasmus, të fundit të brezit Walesa dhe Havel. Ne nuk shohim Evropën e vjetër dhe as të re”, ka thënë ajo, duke premtuar se do të luftojë kundër “narrativës antievropiane” dhe “zgjidhjeve false të nacionalizmit dhe autoritarizmit”.

E lindur në vitin 1979 si Roberta Tedesco Triccas, ajo më pas mori mbiemrin e bashkëshortit të saj finlandez Ukko Metsola, me të cilin kishte katër fëmijë.

Pas doktoraturës në drejtësi, ajo u trajnua në Kolegjin e Evropës në Bruges dhe punoi për Përfaqësimin e Përhershëm të Maltës në BE dhe në shërbim të Përfaqësuesit të Lartë për Politikën e Jashtme.

Eurodeputete që nga viti 2013 për Partinë Nacionaliste, presidentja më e re e Strasburgut në histori – dhe gruaja e tretë – ishte drejtuesja e parë e një institucioni të BE-së që shkoi në Ukrainën e pushtuar, u përball me Katargate dhe u përpoq t’i afronte të rinjtë BE-së.

Ajo po përgatitet të konfirmohet, të paktën për gjysmën e mandatit.

Marrë nga “La Repubblica”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.