Çfarë pritet nga takimi mes Xi Jiping dhe Von der Leyen-Macron

Presidenti francez Emmanuel Macron zbarkoi në Pekin të mërkurën e 5 prillit për një vizitë shtetërore tre-ditore në Kinë, tha Pallati Elysee.

Kreu i shtetit do të takohet me komunitetin francez pasdite, përpara një dite intensive diskutimesh të enjten me homologun e tij kinez Xi Jinping dhe një udhëtim në Kanton (në jug) të premten.

Evropa është e bindur se Kina mund të luajë një rol vendimtar në procesin e dëshirueshëm të paqes, i cili, herët a vonë, do të duhet t’i japë fund luftës në Ukrainë.

Dhe ndryshe nga SHBA-të, kontinenti i vjetër synon të bëjë gjithçka për ta bërë presidentin Xi Jinping të ushtrojë presion mbi Rusinë.

Gjithashtu për këtë arsye Ursula von der Leyen dhe Emmanuel Macron, të mërkurën në Pekin, do të insistojnë me liderin kinez dhe do t’i kërkojnë atij të flasë me presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky, i cili është ende në pritje të një telefonate për të diskutuar planin e paqes.

Lufta do të jetë padyshim në qendër të bisedimeve të planifikuara për pasdite me Xi dhe që do të zhvillohen në tre sesione të ndryshme: së pari një trepalësh – në të cilin do të marrin pjesë presidenti kinez, ai francez dhe presidentja e Komisionit – dhe më pas dy dypalëshe të veçanta, një me delegacionin e BE-së dhe një me atë francez.

Por tema e pushtimit rus nuk do të jetë e vetmja në rendin e ditës: Macron dhe von der Leyen synojnë të ribashkojnë fijet e një diskursi më të gjerë që ka të bëjë me grupin e marrëdhënieve midis Kinës dhe Evropës (dhe padyshim midis Kinës dhe Francës) pas trazirat në marrëdhënie edhe për shkak të pandemisë.

Në fund të fundit, vizita e fundit e Macron në Francë daton në vitin 2019, ndërsa edicioni i 2021 i samitit BE-Kinë ishte pezulluar pas vendimit për ngrirjen e marrëveshjes së investimeve.

Vitin e kaluar Pekini dhe Brukseli arritën të rivendosin kontaktet në samitin dypalësh, qoftë edhe me videokonferencë, ndërkohë që ende nuk ka një datë për samitin zyrtar që duhet të mbahet këtë vit.

Takimi do të shërbejë pikërisht për rivendosjen e rendit në marrëdhëniet e torturuara mes BE-së dhe Kinës, me presidentin e Komisionit Evropian i cili do të përpiqet të sjellë në tryezë një përmbledhje të qëndrimeve të vendeve anëtare, të cilat në shumë raste janë jashtëzakonisht të ndryshme nga njëri-tjetri (aq sa dosja do të jetë në axhendën e Këshillit Evropian në qershor).

Ato variojnë nga linja e ashpër e promovuar nga vende si Lituania, duke u rikuperuar nga një krizë e hidhur diplomatike me Pekinin, në pozicione më të përshtatshme si ato të promovuara nga Gjermania (në fund të fundit, kancelari Olaf Scholz kishte shkuar tashmë në Kinë në nëntor).

Franca po bën presion për të rifilluar marrëdhëniet, veçanërisht nga pikëpamja ekonomike: kjo është edhe arsyeja pse Macron udhëton me një delegacion të përbërë nga rreth 50 kompani të mëdha që synojnë të nënshkruajnë marrëveshje tregtare.

Në sytë e kinezëve, duke udhëtuar përkrah Macron, von der Leyen shihet disi si “polici i keq”.

Në fund të fundit, në takimin kokë më kokë nuk do të mungojnë referimet për situatën në Tajvan dhe respektimin e të drejtave të njeriut.

Mes të dyve, është padyshim presidentja e Komisionit ajo që mbështet një linjë paksa më pro-amerikane, por fjalimi i saj javën e kaluar ishte shumë i qartë: von der Leyen u përpoq të përvijonte se cila duhet të jetë strategjia evropiane në marrëdhëniet me Kinën e cila “është një nga më komplekset në botë”.

Sepse, shtoi ajo, “mënyra sesi do ta menaxhojmë do të jetë një faktor përcaktues në prosperitetin tonë të ardhshëm ekonomik dhe sigurinë kombëtare”.

Kryetarja e Komisionit pranoi se “në vitet e fundit marrëdhëniet tona janë bërë më të largëta dhe më të vështira” dhe nuk e fshehu frikën dhe kritikat e saj për faktin se “objektivi i qartë i Partisë Komuniste të Kinës është një ndryshim sistematik i rendit ndërkombëtar, e cila do të duhet të përqendrohet në Kinë”.

Por në të njëjtën kohë është e vendosur të ndjekë një linjë jo të këputjes, por të “reduktimit të rrezikut” (de-risking).

Marrëveshja e investimit, për shembull, do të duhet të rishikohet në dritën e kuadrit ndërkombëtar të ndryshuar dhe qëndrimit kinez.

Kreu i Komisionit Evropian kërkon një ribalancim në marrëdhëniet tregtare dhe mbi të gjitha synon të minimizojë varësinë nga Pekini në disa fusha, siç është importi i lëndëve të para.

Përvoja e gazit me Rusinë është një gabim që BE-ja nuk mund ta lejojë më ta përsërisë.

Por Evropa nuk dëshiron të ndërpresë lidhjet me Kinën siç dëshirojnë Shtetet e Bashkuara.

“Është thelbësore të sigurohet stabiliteti diplomatik dhe linjat e hapura të komunikimit me Kinën”, tha von der Leyen në fjalimin e saj.

Kush synon të rifillojë marrëdhëniet me Xi-n, duke nisur pikërisht nga dosja e Ukrainës: gjermania dëshiron të “hapë një dialog të sinqertë” me Pekinin për të siguruar që presidenti kinez të dëgjojë edhe një version tjetër, përveç atij rus.

Në Bruksel ata janë të bindur se mund të gjejnë pika konvergjence me Kinën për çështjen e integritetit territorial dhe sovranitetit, në luftën kundër kërcënimeve bërthamore të Moskës dhe për perspektivat për një plan të vërtetë paqeje. Por Pekini duhet të bëjë një hap drejt Kievit.

Marrë dhe përshtatur nga “La Stampa” për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.