Vuçiç kopjon presidentin rus: E quan Kurtin nazist, njëjtë siç Putin e quante Zelensky-in

Presidenti i Serbisë, Aleksandër Vuçiç, duke folur për zgjedhjet në katër komunat në Veri të Kosovës, që do të mbahen të dielën e 23 prillit, zgjodhi që ta sulmojë kryeministrin e Kosovës, Albin Kurti, njëjtë siç presidenti rus, Vladimir Putin e konsideronte kreun e Ukrainës, Volodymyr Zelensky, si nazist.

“Askush nuk do të shkojë në kontejnerët e policisë dhe të votojë për Gauleiterin okupator Albin Kurti”, tha Vuçiç.

Të njëjtën gjë e përsëriti edhe shefi i të ashtuquajturës Zyrë për Kosovën në Qeverinë e Serbisë, Petar Petkoviç, i cili i reagoi Kurtit pasi kishte komentuar stërvitjen ushtarake serbe në Batajnicë, lokacion ku ishin gjetur në një varr masiv trupat e 744 shqiptarëve të Kosovës, e për të cilën tha se “në vend të një memoriali për viktimat e luftës, Serbia po zhvillon atje stërvitje ushtarake për ‘Ditën e Forcave të Armatosura’”.

“Nesër dëshironi të bëheni Gauleiter pushtues në veri të Kosovës, bashkë me gypat e gjatë, kontejnerët dhe 1% shqiptarë”, i tha Petkoviç Kurtit.

Pra, Vuçiç dhe Petkoviç, ndaj Kurtit përdorën një termë që Adol Hitler, udhëheqësi i Gjermanisë Naziste dhe ai që kishte filluar luftën e dytë Botërore, e cila kishte shkaktuar demet njerëzore dhe materiale më të mëdha në histori të Botës, e përdorte për njerëzit e tij të besueshëm, të cilët e kishin ndihmuar që ai të vinte në pushtet.

Çfarë nënkupton fjala Gauleiterin?

Ky term u përdor për herë të parë në vitin 1925 – pasi Hitleri rithemeloi partinë naziste me 27 shkurt të atij viti, dhe kur ata u bënë udhëheqës rajonalë të partisë.

Shenjat naziste për gradën Gauleiter përbëheshin nga dy gjethe lisi të veshura në një copë jakë me ngjyrë kafe.

Në vitin 1933, kur nazistët morën pushtetin dhe krijuan shtetin e Gjermanisë naziste, Gauleiter u bë grada e dytë më e lartë paraushtarake naziste, duke u renditur nën gradën e re të “Reichsleiter”, që nënkuptonte një udhëheqës kombëtar.

Ata organizuan vizita nga anëtarë të lartë të partisë në turne të fushatës dhe ndihmuan në zhvillimin e fushatave zgjedhore të partisë Naziste.

Gauleiters ishin krerët rajonalë të Organizatës Politike të Partisë Naziste dhe drejtonin zyrën e zonës ku ishin caktuar të vepronin. Përgjegjësia dhe funksioni i Gauleiter ishte të siguronte autoritetin e Partisë Naziste brenda zonës së tij, të koordinonte aktivitetet e Partisë dhe të gjitha organizatave të lidhura me të, dhe të zgjeronte ndikimin e Partisë mbi njerëzit dhe jetën në Gau’n e tij.

Megjithatë, Gauleiters nuk kishte kontroll të drejtpërdrejtë mbikëqyrës mbi personelin paraushtarak të Gau-ut, të tillë siç e kishte “Sturmabteilung” ose “Schutzstaffel”(grada tjera në kuadër të ushtrisë naziste). Për më tepër, zyrtarët vartës të Gau-së si Udhëheqësi i Propagandës, Eksperti Bujqësor dhe të tjerë i detyroheshin një besnikëri të dyfishtë Gauleiter-it në zonën e tyre të veçantë gjeografike dhe kreut të organizatës filial për fushën e tyre specifike të politikës në nivel kombëtar. Kjo e bëri të vështirë koordinimin dhe kontrollin e Gauleiter-it të të gjitha aktiviteteve të Partisë, dhe nganjëherë kishte situata konfliktuale mes tyre.

Autoriteti i Gauleiter- it u shtri përmes organizatës së Partisë tek të gjithë anëtarët përmes një zinxhiri të rreptë vertikal komandimi. Gauleiter kishte autoritet të drejtpërdrejtë mbi Kreisleiters (Udhëheqësit e Qarqeve) të cilët administruan rreth 650 qarqe në Gjermani (913 në kulmin e zgjerimit pas 1941) dhe u krijuan si një nivel ndërmjetës midis Gauleiter dhe udhëheqësve lokalë në fillim të vitit 1929.

Më 30 janar 1933, Partia Naziste mori pushtetin dhe themeloi shtetin e Gjermanisë naziste. Në nivelin e qeverisë kombëtare, Hitleri zgjodhi dy Gauleiters për t’u bërë gjithashtu ministra të Rajhut – të dy prej ministrive të reja që ai krijoi: Ministrinë e Propagandës së Rajhut në mars 1933 dhe Ministrinë e Rajhut të Shkencës, Arsimit dhe Kulturës në maj 1934.

Gauleiters u bënë shpejt agjentët kryesorë në zgjerimin e kontrollit nazist mbi shtetet gjermane dhe qeveritë provinciale prusiane. Gauleiters shpejt fituan autoritet të padiskutueshëm në juridiksionin e tyre. Kontrolli partiak mbi administratën civile u institucionalizua kur në shumicën (por jo të gjitha) rastet Gauleiter u emërua në postin më të lartë administrativ civil në zonën e tij.

Sipas “Ligjit të Dytë për Koordinimin e Shteteve me Rajhun” të 7 Prillit 1933, u krijua pozicioni i ri i Reichsstatthalter (Guvernatori i Rajhut). Duke pasur parasysh kompetencat e gjera, ky zyrtar u ngarkua të siguronte përputhjen e shtetit me politikat e qeverisë qendrore të Rajhut dhe u përshkrua nga Hitleri si “nënkryetari i Rajhut”. Hitleri i caktoi këto poste pothuajse ekskluzivisht me Gauleiters. Në mënyrë të ngjashme, në provincat prusiane, pozicionet e Oberpräsident (Presidentit të Lartë) gjithashtu u morën kryesisht nga Gauleiters.

Kështu, shumica e Gauleiters bashkuan nën kontrollin e tyre partitë më të larta dhe zyrat qeveritare në juridiksionet e tyre.

Me fillimin e Luftës së Dytë Botërore në Evropë më 1 shtator 1939, 50-të Gauleiters u emëruan Komisionerë të Mbrojtjes të Rajhut, një në çdo rreth ushtarak të Gjermanisë dhe Austrisë. Ata u akuzuan për organizimin e aktiviteteve të mbrojtjes civile dhe mobilizimit, duke përfshirë mbrojtjen ajrore dhe evakuimin. Ata gjithashtu mbikëqyrën masat racionale të kohës së luftës dhe përpjekjet për të kontrolluar tregun e zi.

Ata u vunë në krye të një politike të pamëshirshme gjermanizimi dhe gjenocidi gjatë periudhës së Luftës së Dytë Botërore.

Në 1940-1941, ndërsa ndodhën pushtimet ushtarake nëpër Evropë, katër Gauleiters u zgjodhën për të administruar njëkohësisht tokat e tjera të pushtuara që nuk ishin aneksuar drejtpërdrejt nga “Rajhu”. Me titullin e “Reichskommissar”, ata sunduan zona të gjera territori që përfshinin Norvegjinë, Belgjikën dhe Francën Veriore, Ukrainën.

Përafërsisht 125 burra mbajtën pozicionin e Gauleiter-it. Shumë prej tyre kishin një sfond të përbashkët. Shumica e tyre, veçanërisht gjatë viteve të hershme, u morën nga kuadri i “luftëtarëve të vjetër” që e kishin ndihmuar Hitlerin të krijonte Partinë gjatë Kampfzeit (Koha e Përpjekjes). Shumica kishin lindur në dekadën e fundit të shekullit të XIX dhe ishin rritur gjatë Luftës së Parë Botërore. Ata kishin luftuar në luftë dhe më pas shumë kishin shërbyer në paraushtarakët, duke luftuar me komunistët dhe grupe të tjera të majta.

Shumica kishin të paktën një arsim të mesëm dhe shumë pak kishin një arsim të lartë. Shumë ishin mësues ose nëpunës tregtarë. Ndonëse diplomat e avancuara ishin të rralla në atë kohë, mes tyre kishte disa që kishin doktoratura, apo ishin avokatë, mjekë dhe mes tyre ishte edhe një dentist. Shumica ishin të klasës së mesme, me shumë pak nga klasa punëtore proletare. Shumë prej tyre përjetuan ndërprerje të arsimit dhe karrierës, dhe që nuk e rifilluan për shkak të shërbimit të tyre në luftë. Të tërhequr nga organizatat e krahut të djathtë, antisemite ata gravituan në Partinë Naziste në vitet e pasluftës.

Gauleiters përbënin një të tretën e listës zgjedhore të Partisë Naziste për zgjedhjet parlamentare të vitit 1928 dhe ishin ndër 12 nazistët e parë të zgjedhur.  Pasi nazistët erdhën në pushtet, Gauleiters u ulën në mënyrë rutinore si deputetë në Parlamentin gjerman.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.