Njoftimi se në Bosnjë dhe Hercegovinë u miratua ligji, i cili dënon mohimin publik të gjenocidit të Srebrenicës, është mirëpritur nga familjarët e viktimave të tij.
Lajmi u bë i ditur nga, Valentine Inzko, zyrtari ndërkombëtar që mbikëqyr zbatimin e marrëveshjes së paqes, e cila i dha fund luftës së Bosnjës në vitet 1992- 1995.
“Shumë nëna vdiqën pa jetuar për ta parë këtë ditë”, tha Munira Subasiç, presidente e shoqatës Nënat e Srebrenicës.
Ajo theksoi se ky ligj do të ketë dy të mira: atë të ndalimit të poshtërimit të fyerjeve ndaj nënave si dhe mbrojtjen e vendimeve që janë dhënë nga Gjykata deri më tani.
Inzko njoftoi më herët se ai ka vendosur një ndryshim në kodin penal të Bosnjës dhe Hercegovinës për të bërë të paligjshëm mohimin publik, faljen, banalizimin ose justifikimin e gjenocidit, krimeve kundër njerëzimit ose krimeve të luftës.
Sipas tij imponim vjen pasi “kishte një shqetësim që individë të njohur dhe autoritete publike në Bosnjë dhe Hercegovinë vazhdojnë të mohojnë se akte gjenocidi, krime kundër njerëzimit dhe krime lufte u kryen gjatë konfliktit të armatosur”.
Reagimet
Ky ligj shkaktoi reagim edhe te pala serbe.
Anëtari serb i presidencës trepalëshe të Bosnjës, Milorad Dodik, theksoi se serbët nuk do ta pranojnë kurrë këtë.
Dodik dhe liderë të tjerë politikë nuk e pranojnë që masakrat e Srebrenicës përbënin gjenocid, megjithëse vendimet e gjykatave ndërkombëtare dhe vendore.
Serbët e Bosnjës gjithashtu kanë nderuar udhëheqësin e tyre të luftës, Radovan Karad Karaiž, dhe komandantin ushtarak, Ratko Mladiç si heronj, edhe pse të dy janë dënuar për gjenocid dhe janë dënuar me burgim të përjetshëm nga gjykata me bazë në Hagë.
Inzko tha se vendimi i tij nuk kishte për qëllim kombet, por individët.
Në Sarajevë, kryeqyteti i Bosnjës, zyra e prokurorit tha se do të monitorojë çdo deklaratë nga individë ose grupe dhe do të veprojë në përputhje me ndryshimet ligjore.
Masakra e Srebrenicës
Në korrik 1995-ës, forcat nga Republika Srpska e shkëputur nga Bosnja dhe aleatët paraushtarakë vranë më shumë se 8 mijë burra dhe djem kryesisht myslimanë në qytetin e Srebrenica.
Gjykata Penale Ndërkombëtare për ish Jugosllavinë (ICTY) kaloi vite duke hetuar masakrën.
ICTY zbuloi se forcat serbe të Bosnjës filluan planifikimin e gjenocidit gjatë fazës përfundimtare të Luftës tre-vjeçare të Bosnjës, në Mars 1995.
Objektivi i forcave serbe të Bosnjës ishte kapja e Srebrenicës, e cila ishte shpallur pjesë e një zone të sigurt të OKB-së në 1993.
Kur sulmuesit pushtuan Srebrenicën më 11 korrik dhe morën paqeruajtësit peng, rreth 25 mijë boshnjakë u larguan në periferi të qytetit.
Një ditë më vonë, sulmuesit filluan t’i sulmojnë, përdhunojnë dhe t’i vrasin ata.
Më 12 dhe 13 korrik, vajza, gra dhe refugjatë të moshuar u ngarkuan në autobusë dhe u drejtuan për në rajonet nën kontrollin e boshnjakëve.
Pasi vranë më shumë se 8 mijë njerëz nga 13 deri më 17 korrik, sulmuesit hodhën trupat e tyre në varre masive.
Pas masakrës, ushtarët serbë të Bosnjës rihapën varret masive me makineri të rënda dhe zhvendosën mbetjet njerëzore në varret dytësore dhe terciare.
Qëllimi i tyre ishte të fshihnin krimet e tyre. Patologëve iu është dashur të marrin dhe copëtojnë mbetjet njerëzore nga zona të ndryshme.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
