Endja e pëlhurës nga Von der Leyen për vota në Parlamentin e BE-së

“Meloni dhe Orbán tani mund të provojnë gjithçka për t’ju bërë të rrëzoheni në Strasburg”.

Mbrëmjen e së enjtes, pasi Këshilli Evropian i dha dritën jeshile emërimeve në BE, mesazhi i dërguar Ursula von der Leyen nga disa krerë shtetesh dhe qeverish, përfshirë francezin Emmanuel Macron, ishte ky.

Italia dhe Hungaria janë tani në opozitë në union.

Dhe presidentja e emëruar e Komisionit duhet të përballet me votën e Parlamentit Evropian, të planifikuar për 18 korrik, duke ndërtuar një rrjet sigurie rreth shumicës së saj të përbërë nga PPE, PSE dhe Renew.

Për t’u thurur gjatë 20 ditëve të ardhshme duke kërkuar vota gjerësisht.

Me bashkëbisedues të privilegjuar – të Gjelbrit – dhe bashkëbisedues dytësorë – deputetë që nuk janë anëtarë të grupeve.

Pika e fillimit është numerike.

Shumica “e të treve” mund të llogarisë në 399 nga 720 eurodeputetë.

Në teori, pra, shumë më tepër se shumica e kërkuar absolute prej 361 mandatesh.

Por kjo diferencë prej 38 votash mund të mos jetë e mjaftueshme.

Tradicionalisht, pjesa e rebelëve në Dhomën Evropiane është mjaft e lartë. Të paktën 10 për qind.

Kjo do të thotë se ato 399 “po” mund të bëhen më pak se 360. Prandaj, për të mbrojtur veten, von der Leyen duhet personalisht të kërkojë konsensus diku tjetër. Dhe do të vendosë hapje “programatike” dhe madje të vendosë disa “poltronë” në tryezë.

Ana e parë do të jetë ajo e ambientalistëve.

Socialistët po bëjnë presion veçanërisht në këtë front. Megjithatë, është një rrugë e rrëshqitshme, sepse PPE nuk është aspak pro hapjes ndaj një marrëveshjeje të strukturuar me ekologjistët.

Marrëveshja e Gjelbër ka peshë në pozicionin e PPE-së.

Gjithsesi, kreu i ekzekutivit evropian është gati të nisë negociatat me disa delegacione individuale kombëtare të të Gjelbërve.

Nga ai gjerman, i cili ka 16 deputetë, tek ai holandez (6), tek ai spanjoll (4) dhe ai italian (3).

Nuk do të bëhej fjalë për përfshirje të drejtpërdrejtë në mazhorancë, por për “mbështetje të jashtme” të shpërblyer me disa lëshime tematike dhe disa “piste” si “të dërguarit specialë” të caktuar nga Komisioni.

Presidentja e ekzekutivit të BE-së shpjegoi se dëshiron të hapë një kanal komunikimi edhe me ish-kryeministrin italian dhe kreun e M5S, Giuseppe Conte, që ka 8 vende dhe për momentin janë ndër joanëtarët në asnjë grup.

Më pas ajo shpreson që SMER, partia e kryeministrit sllovak Fico – e cila votoi në favor të enjten mbrëma – do t’i kthehet socialistëve dhe për këtë arsye do t’i vërë në dispozicion zyrtarët e saj të zgjedhur (5).

Pastaj është kapitulli i djathtë. Në veçanti ai i grupit ECR, Konservatorët ku bën pjesë Fratelli d’Italia.

Ursula nuk dëshiron t’i japë fund lidhjes me Melonin por e di që nuk mund të ndërtojë më një mirëkuptim programor dhe politik me të.

Sidomos pas zgjedhjes që bëri kryeministrja ndaj saj.

Në projekt Ursula ka ende synimin për të kërkuar vota nga FdI dhe jo nga ECR. Duke theksuar se ky do të ishte vetëm një bashkëpunim institucional.

Në stafin e Ursulës ka nga ata që propozojnë të bëjnë një pakt të fshehtë në këtë drejtim me Palazzo Chigi-n (Kryeministrinë italiane).

Kuptimi i arsyetimit është ky: më jepni votat (24) pa e bërë publike disponueshmërinë tuaj dhe do të tregohem bujare me portofolin që do t’i besohet komisionerit italian.

Por shumë pyesin nëse një marrëveshje e këtij lloji, e cila përfshin shumë tema, mund të mbetet vërtet konfidenciale.

Nuk ka shumë gjasa për këtë. Prandaj është një hap shumë i vështirë dhe shumë i rrezikshëm.

Gjithashtu sepse përgjigja e dhënë në këto orë nga FdI është mjaft kërkuese: Ata duan një nënpresident ekzekutiv dhe duam që komisioneri spanjoll, ministrja aktuale socialiste Ribera, kandidate për Tranzicionin Ekologjik, të mos marrë edhe nënpresidentin.

Një pretendim i papranueshëm, edhe sepse socialistët janë organikisht mazhorancë dhe kryeministri spanjoll Sanchez ishte ndër “sponsorizuesit kryesorë” të Ursulës.

Brenda ECR-së, pra, ka disa opsione të tjera të mundshme. Duke iu referuar gjithmonë delegacioneve kombëtare.

Në mesin e bashkëbiseduesve mund të jenë tre eurodeputetët e partisë qeverisëse çeke dhe tre anëtarët flamandë të NVA.

Shkurtimisht, nga tani deri më 18 korrik, do të hapet një sistem kontaktesh tërthore që ndoshta do ta bëjnë dhomën e Strasburgut të ngjajë me një treg.

Por kjo është e vetmja rrugë që e çon Ursulën drejt konfirmimit.

Dhe gjithashtu për këtë arsye, për të pasur më shumë opsione për t’u drejtuar, ditët e fundit presidentja e Komisionit kërkoi nga të 27-ët që të jepnin dy emra, një burrë dhe një grua, nga të cilët zgjidhej komisioneri.

Procedurë, megjithatë, që askush nuk ka ndërmend ta ndjekë.

Për von der Leyen, pra, “udhëtimi” drejt një bis-i fillon tani.

Dhe rreziku i rënies në të panjohur është aty. Për atë dhe për BE-në.

Marrë nga La Repubblica, përshtatur për Albanian Post

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.