Bisedimet e sigurisë në Mynih u karakterizuan nga ankthi global ‘lose-lose’

Quhet Rregulli i Mynihut: angazhohuni dhe ndërveproni, mos jepni leksione ose injoroni njëri-tjetrin.

Por këtë vit, në Konferencën e 60-të të Sigurisë në Mynih, dy nga njerëzit më të përfolur nuk ishin.

Kjo përfshinte ish-presidentin e SHBA-ve, Donald Trump, kthimi i mundshëm i të cilit në Shtëpinë e Bardhë mund të trazojë punën e marrëdhënieve transatlantike, që qëndron në zemër të këtij forumi kryesor ndërkombëtar.

Dhe presidenti rus Vladimir Putin, i cili u fajësua ashpër nga njëri lider botëror pas tjetrit për vdekjen e kritikut të tij më të shquar Alexei Navalny, për të mos përmendur pushtimin e tij në shkallë të plotë të Ukrainës, i cili vazhdon të hedhë një hije të gjatë të errët në të gjithë Evropën dhe përtej.

Lajmi tronditës i vdekjes së Navalny-t, i cili doli vetëm disa orë përpara se të fillonte konferenca, nënvizoi përsëri paparashikueshmërinë e rrezikshme të një bote të skalitur nga linja të shumta gabimesh dhe interesa të rrënjosura.

“Ne jetojmë në një botë ku ka gjithnjë e më shumë konfrontime dhe më pak bashkëpunim”, ka thënë Përfaqësuesi i Lartë i BE-së për Politikën e Jashtme dhe Sigurinë, Josep Borrell.

“Bota është bërë një vend shumë më i rrezikshëm”, ka thënë ai teksa konferenca po mbyllej.

“Mendoj se kjo ka qenë konferenca e një bote të çrregullt”, ka thënë David Miliband, president i Komitetit Ndërkombëtar të Shpëtimit.

“Është një botë e dominuar nga mosndëshkimi, ku stabilizuesit nuk po funksionojnë dhe kjo është arsyeja pse ka kaq shumë çrregullime, jo vetëm në Ukrainë dhe në Gaza dhe Izrael, por më gjerësisht në vende si Sudani, kriza humanitare e të cilit as nuk po vazhdon rendin e ditës”, ka shtuar ai.

Çështja e mosndëshkimit, një nga sfidat më të vështira politike, u shndërrua papritur në një histori personale prekëse kur gruaja e Navalny-t, Julia Navalnaya, u shfaq papritur në skenën kryesore të konferencës në hotelin madhështor Bayerischer Hof për të dënuar presidentin e Rusisë dhe për të nxitur dërgimin e tij para drejtësisë.

Qetësia dhe qartësia e saj e jashtëzakonshme mahnitën sallën e mbushur plot, gjë që i dha asaj një ovacion të vazhdueshëm përpara dhe pasi fliste me dhimbje të dukshme.

Këtë vit Rusia, si dhe Irani, nuk u ftuan në Mynih sepse organizatorët vlerësuan se ata nuk ishin “të interesuar për dialog kuptimplotë”.

Ndërkohë, fjalimet e guximshme të ministrit të Jashtëm veteran të Rusisë Sergei Lavrov zemëruan dhe elektrizuan sallën kryesore dhe prania e dukshme e Iranit nxori në pah rivalitetet dhe rreziqet që kishin nevojë urgjente për zgjidhje.

Imperativi i vazhdimit të ndihmës së madhe ushtarake dhe financiare perëndimore për Ukrainën u nënvizua në mënyrë të përsëritur nga presidenti i Ukrainës Volodymyr Zelensky, i cili i nxiti pjesëmarrësit të vepronin.

Mbështetja kryesore e SHBA-ve ishte më e rëndësishmja në mendjen e tij, pasi një paketë jetike e sigurisë, që arrin në 60 miliardë dollarë, po mbahet nga Kongresi Amerikan ku ligjvënësit republikanë janë gjithnjë e më të ndarë nëse duhet të vazhdojnë të mbështesin Kievin në luftën e tij.

Në Ukrainë, ushtarëve po u mbarojnë edhe plumbat në vijat e frontit.

Nga ana tjetër, boshllëqet ishin edhe më të dukshme kur bëhej fjalë për luftën shkatërruese Izrael-Gaza, e cila shpërtheu pas sulmit vrasës të Hamasit në Izraelin jugor më 7 tetor.

Operacionet ushtarake të Izraelit po shkaktojnë një numër marramendës viktimash civile dhe kanë shkatërruar pjesën më të madhe të këtij brezi.

“Ne kemi parë një interes të vërtetë të madh nga komuniteti ndërkombëtar dhe liderët botërorë që janë mbledhur këtu në Mynih se ata do të dëshironin të shihnin një armëpushim serioz dhe një sasi të konsiderueshme ndihme ndërkombëtare në Gaza”, vuri në dukje kryeministri palestinez Mohammad Shtayyeh.

Por delegatët izraelitë dyfishuan nevojën për të vazhduar presionin përpara.

Sakaq, Konferenca e këtij viti shënoi një pjesëmarrje rekord: më shumë se 900 pjesëmarrës duke përfshirë rreth 50 krerë shtetesh dhe qeverish nga e gjithë bota, më shumë se 100 ministra, si dhe përfaqësues të organizatave joqeveritare dhe bizneseve kryesore.

E gjithë kjo nënvizoi se si kuptimi i botës për sigurinë globale vazhdon të ndryshojë formë.

Gjatë dekadave, ky forum – i lindur në vitin 1963 në një kërkim të Luftës së Ftohtë për paqe dhe prosperitet – ka qenë shpesh një vend për diplomacinë në kohë reale, gjithashtu.

Por në një vit të shënuar nga shqetësimi për “dinamikën lose-lose”, Mynihu ishte një vend për shumë biseda dhe vlerësime teksa bota mendon me nervozizëm se ku do të bien goditjet e ardhshme.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.