Për indianin mesatar, java e punës tani është më e gjatë se kurrë – gjithsej gati 47 orë.

Sipas të dhënave të fundit, India tani ka një nga forcat e punës më të mbingarkuara në botë, duke duruar orë më të gjata se në Kinë, Singapor dhe madje edhe Japoni, një vend i njohur për kulturën e tij të pamëshirshme të punës.

Mesatarisht, indianët punojnë 13 orë më shumë çdo javë se një punonjës në Gjermani.

Pothuajse 90% e atyre që punojnë në Indi janë të punësuar në sektorin informal, i cili është kryesisht i parregulluar dhe shfrytëzues.

Megjithatë, shqetësimet kanë filluar të ngrihen edhe për kushtet e punës së atyre në punësim formal, veçanërisht atyre në sektorin e korporatave të Indisë, ku praktikat e punës kanë mbetur kryesisht të pandryshuara në dekada dhe kritikët thonë se ndjekja e fitimit mbetet mbret.

Nënçmimi dhe degradimi i stafit është i zakonshëm, ka thënë një punonjës, me punonjësit që shihen si burime dhe jo si qenie njerëzore.

“Ka një hierarki ekstreme”, tha ai.

“Menaxherët e lartë janë të njohur për terrorizimin e stafit të ri për t’i mbajtur të gjithë në këmbë vazhdimisht. Ata bërtisin dhe hedhin dosje përreth dhe njerëzit shpesh përloten”.

Një numër në rritje i të rinjve indianë tani shkojnë në universitete dhe marrin kualifikime, megjithatë numri i pozicioneve në sektorin e korporatave nuk është rritur për të përmbushur kërkesën dhe vetëm 40% e të diplomuarve janë të punësuar.

Shpesh ka dhjetëra mijëra aplikantë për një pozicion të vetëm, me firma globale si Ernst dhe Young që shihen si veçanërisht aspiruese.

“Nuk ka stimuj që korporatat e mëdha të ndryshojnë praktikat e tyre, sepse drejtuesit e dinë se nëse një person nuk e bën atë ose largohet, ka mijëra njerëz të tjerë që do të zënë vendin e tyre”, tha ai.

“Fokusi i vetëm është produktiviteti dhe orët e gjata, pa menduar për mirëqenien e punonjësve. Është e vështirë të shohësh se do të ndryshojë”.

Më pas, kreu i Ernst and Young në Indi, Rajiv Memani, lëshoi ​​një deklaratë duke thënë se pretendimet për presion të lartë ishin “plotësisht të huaja” dhe se ai i kushtonte “rëndësi të madhe mirëqenies së popullit”.

Megjithatë, shumë kanë vënë në dukje se kërkesat e tepërta nuk ishin vetëm pronë e firmave të mëdha të kontabilitetit në Indi.

Narayana Murthy, një nga themeluesit e firmës më të madhe indiane të IT Infosys, sugjeroi vitin e kaluar që indianët duhet të përgatiten të punojnë 70 orë në javë për të siguruar rritjen e vendit.

Ravneet, i cili më parë ka punuar në një kompani IT, përshkroi një mjedis pune të ngjashëm toksik, ku punonjësit nuk lejoheshin të flisnin ose të shoqëroheshin në vendin e punës, të gjitha pushimet e tyre monitoroheshin nga afër dhe paga e tyre ishte vendosur në mënyrë arbitrare.

Ravneet tha se puna atje kishte shkaktuar një dëm të madh në shëndetin e tij mendor përpara se një ditë të pushohej nga puna, pa dhënë asnjë arsye.

Punonjësit në sektorë të tjerë, nga media në argëtim, thanë se problemi ishte endemik edhe atje.

Sara, e cila ka punuar në ngjarjet e korporatave për më shumë se një dekadë, tha se ishte plotësisht e normalizuar të punonte 16 orë në ditë dhe t’i jepeshin detyra në orën 23:00 të së dielës mbrëma dhe iu tha që t’i përfundonin ato deri në mëngjesin e së hënës.

“Këto kompani inkurajojnë politikën e tmerrshme të zyrave sepse mendojnë se është mirë për biznesin që punonjësit të ndihen të pasigurt dhe të kërcënuar në punën e tyre, kështu që ata do të punojnë më shumë”.

Marrë nga “The Guardian”, përshtatur për “Albanian Post”.