Kaja Kallas – sfiduesja e Rusisë – gati të udhëheqë politikën e jashtme të BE-së

Kritikët kanë frikë se natyra e palëkundur e kryeministres estoneze Kaja Kallas e bën atë të përshtatshme për të pasuar Josep Borrell, por aleatët e admirojnë forcën dhe qartësinë e saj.

Kallas do të heqë dorë nga shumë gjëra për t’u rikthyer në Evropë për të pasuar Borrell si shef i politikës së jashtme të BE-së.

Zyrat e saj të shekullit të XVIII-të në krye të qytetit të vjetër piktoresk në Talin martojnë elegancën me efikasitetin.

Jashtë ka një ballkon në buzë të kodrës Toompea ku Kallas ndonjëherë ulet, me pamje të lavdishme mbi qytetin dhe Gjirin e Finlandës.

Por për vitin e fundit Kallas është shfaqur e destinuar të largohet nga vatrat e politikës estoneze dhe të enjten ajo u miratua nga liderët e BE-së si përfaqësuesja e ardhshme e lartë e bllokut për politikën e jashtme.

Një nga pikat e forta të Kallas është qartësia e vlerave të saj dhe mungesa e dukshme e dyshimit me të cilin ajo i përkthen ato në politika.

Ajo e di se çfarë mendon dhe di si ta thotë, dhe mund ta bëjë këtë rrjedhshëm në shumë gjuhë, duke përfshirë frëngjisht, anglisht, finlandisht, rusisht dhe, natyrisht, në gjuhën e saj.

Kjo është ajo që e ka bërë atë udhëheqësen e parë evropiane që futet në listën e të kërkuarve nga Rusia.

Nuk është për t’u habitur që emërimi i saj, një deklaratë e qartë për Rusinë, do të shihet si një rrezik nga disa, veçanërisht në një kohë mosmarrëveshjeje për Ukrainën.

Roli i përfaqësuesit të lartë nuk ka të bëjë vetëm me avokimin, por me ndërmjetësimin shërues brenda BE-së, dhe në këtë kontekst disa argumentojnë se siguria e jashtëzakonshme e Kallas mund të bëhet problem.

“Në disa situata është e admirueshme të kesh dikë që udhëheq nga fronti dhe mund të jetë i pakompromis, por përfaqësuesi i lartë është një përfaqësues”, ka thënë një diplomat perëndimor.

Përfaqësuesit e lartë supozohet të bashkojnë zërat konfliktualë të 27 vendeve në një pozicion unifikues, edhe nëse kjo mund të jetë e ngarkuar dhe zhgënjyese – siç e ka gjetur Borrell në dëshirën e tij të qartë për të qenë më kritik ndaj luftës së Izraelit në Gaza.

Por mbrojtësit e saj thonë se Kallas, një fëmijë i politikës së koalicionit, është më delikate se sa sugjeron reputacioni i saj si një çekiç i Moskës.

Ajo është e vetëdijshme se historitë dhe gjeografitë e ndryshme drejtojnë pikëpamjet e vendeve të ndryshme.

Ajo mund të mos jetë aq akademike sa Borrell, i cili është në elementin e tij në një sallë seminari për marrëdhëniet ndërkombëtare, por është një lexuese e pangopur e historisë, duke numëruar profesorët Timothy Snyder dhe Timothy Garton Ash si miq.

Ukraina mund të jetë sfida kryesore e Evropës, pasi shtetet baltike e dinë shumë mirë. Por Kallas e di se ajo do të duhet të jetë një diplomate 360 ​​gradë, e aftë për të biseduar për Lindjen e Mesme, Kinën, Amerikën Latine dhe Afrikën.

Kohët e fundit, në një samit të paqes në Ukrainë, ajo argumentoi se Estonia, si një vend që kishte qenë viktimë e shtypjes koloniale, kuptonte disa nga motivimet e jugut global.

E ardhur nga një vend i vogël me një popullsi prej 1.4 milionë banorësh, ajo thotë se është instinktivisht e gatshme të dëgjojë të gjithë zërat rreth tavolinës.

Ajo nuk ka qenë një avokate e votimit të shumicës në politikën e jashtme të BE-së, një ndryshim që mund të lehtësojë nevojën për të përshtatur pikëpamjet e Hungarisë për Rusinë, por, sipas kritikëve, do t’i linte vendet e mëdha shumë dominuese.

Estonia, pasi ka luftuar fort për lirinë e saj nga Bashkimi Sovjetik dhe që zëri i saj të respektohet në Bruksel, nuk ka dëshirë t’ia dorëzojë pushtetin gjigantëve evropianë, argumenton ajo.

Liderja e Partisë Reformiste të Estonisë që nga viti 2018, Kallas ishte deputete nga viti 2011 deri në vitin 2014 përpara se të zgjidhej në Parlamentin Evropian, ku specializohej në teknologjinë dhe ligjin e konkurrencës.

Ajo u kthye në parlamentin e Estonisë si udhëheqësja e parë femër e partisë përpara se të zgjidhej kryeministre në vitin 2021.

Kallas pranon se historia e saj familjare i jep formë pikëpamjes së saj për Rusinë, siç bën për shumë estonezë.

Gjatë dëbimit të qershorit sovjetik të vitit 1941, nëna e Kallas, Kirsti, gjashtë muajshe, u dëbua në Siberi me nënën dhe gjyshen e saj.

Ata u lejuan të ktheheshin në Estoni vetëm 10 vjet më vonë.

I ati i saj, Siim Kallas, shërbeu si kryeministër i Estonisë nga viti 2002 në vitin 2003 dhe si komisioner evropian për një dekadë deri në vitin 2014.

Kallas ishte në detyrë për pak më shumë se një vit kur Vladimir Putin filloi pushtimin e tij në shkallë të plotë të Ukrainës në shkurt 2022.

Lufta ka vazhduar të dominojë kohën e saj në detyrë dhe ka qenë krijimi i reputacionit të saj global.

Kur të tjerë si Emmanuel Macron argumentuan se kishte një shans për të penguar Putinin nga sulmi i tij ndaj Kievit, Kallas, e ndikuar nga leximi i saj i historisë, ishte e bindur se mosbesimi ishte i kotë.

Që atëherë, së bashku me liderët e saj të tjerë balltikë, Poloninë dhe Britaninë e Madhe, ajo ka argumentuar me forcë se Ukraina nuk ka nevojë vetëm për mbështetje për aq kohë sa duhet, por me gjithçka që duhet.

Argumenti i saj është se Rusia është një fuqi perandorake revanshiste dhe të dëgjosh kërcënimet e Moskës, këmbëngul ajo, do të thotë t’i nënshtrohesh frikës.

Ajo favorizon dhënien fund të zbrazëtirave të sanksioneve, më shumë armë, gjykata për krimet e luftës, sekuestrimin e aseteve ruse, ndalimin e turistëve rusë nga BE-ja: e gjithë paketa.

Kohët e fundit ajo ka zgjeruar konceptin e saj për kërcënimin rus për të përfshirë përdorimin e metodave të tjera përçarëse, duke përfshirë migrimin, dezinformimin dhe sabotimin.

Mbi të gjitha ajo paralajmëron pasojat e humbjes së vullnetit evropian.

“Arritja e paqes ose një armëpushim sipas kushteve të Rusisë nuk do të thotë se vuajtjet do të ndalen. Më keq, Putini gjithmonë do të dëshirojë më shumë dhe asnjë vend në Evropë nuk do të jetë i sigurt”, ka thënë ajo në një intervistë të fundit.

Kallas nuk është thjesht një vajzë e retorikës; ajo vjen me ide praktike duke përfshirë borxhin e përbashkët për të bindur prodhuesit e armëve të ndërtojnë fabrika.

Kallas mbërrin për të marrë pjesë në Konferencën e Rimëkëmbjes së Ukrainës në Berlin më 11 qershor 2024.

Por mendjemprehtësia e saj – ose dogmatizmi, në varësi të mënyrës se si e shihni – ka pasur një çmim.

Kallas është e para që pranon se është më e njohur ndërkombëtarisht se sa në vend dhe vendimi i saj për të rritur taksat për të rritur shpenzimet e mbrojtjes, mallkim për një parti liberale, ka qenë një formë e vetëvrasjes politike brenda vendit.

Ajo mund të qeshë me veten dhe mund të ketë nevojë për shumë nga ai humor në vitet në vijim.

Marrë nga “The Guardian”, përshtatur për “Albanian Post”.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.