Izraeli ka vendosur të zhvendosë frontin e luftimeve intensive drejt Hezbollahut.

Pasi njoftoi se kishte shpërbërë ushtarakisht Hamasin nga Gaza (aftësitë ushtarake nga pikëpamja organizative janë asgjësuar, por milicët vazhdojnë të bëjnë luftë në Rrip), ushtria, siç tha ministri i Mbrojtjes pak ditë më parë kanë vendosur se ka ardhur koha për të sulmuar Hezbollahun.

Që nga mëngjesi i sotëm, bombardime intensive kanë prekur zonat ku grupi shiit libanez ka bastionet e tij: në jug të vendit, afër kufirit izraelit dhe luginën Beqaa, në lindje deri në kufirin me Sirinë.

Ushtarët izraelitë fillimisht u dërguan mesazhe dhe telefonata banorëve të jugut duke i ftuar ata të largoheshin nga shtëpitë e tyre ku strehonin armë dhe municione të Hezbollahut, dhe më pas bënë të njëjtën gjë me ata në zonën e Baalbekut, në luginën Beqaa.

Më shumë se treqind objektiva u arritën këtë mëngjes nga ushtria, veçanërisht bazat e nisjes dhe qendrat e Hezbollahut.

Sipas Ministrisë së Shëndetësisë libaneze, ka më shumë se 200 viktima dhe 720 të plagosur, edhe nëse nuk bëhet dallim, si në Gaza, mes civilëve dhe milicëve të Hezbollahut.

Pavarësisht kësaj, grupi shiit po lëshon raketa drejt Izraelit verior, duke përfshirë edhe Haifan.

Raportohen disa të lënduar.

Vendimi i Izraelit për të bombarduar rëndë tani Libanin, pavarësisht se që nga 8 tetori Hezbollahu, në solidaritet me Hamasin në Gaza, ka filluar të lëshojë raketa kundër Izraelit verior, u mor kryesisht për dy arsye.

E para ka të bëjë me shkatërrimin e lartpërmendur të një pjese të madhe të kapaciteteve ushtarake të Hamasit, në mënyrë që ushtria ishte në gjendje të zhvendoste disa brigada ushtarësh në frontin verior.

Së dyti, shpërthimet e pajisjeve elektronike, fillimisht pager-at dhe më pas radiot të përdorura nga milicët dhe oficerët e Hezbollahut, të cilat prekën pothuajse të gjithë grupin shiit për dy ditë, i dhanë një goditje të rëndë menaxhimit organizativ dhe komunikimit të milicisë së Partisë së Zotit.

Pikërisht për shkak të kësaj vështirësie komunikimi, disa oficerë të lartë ishin mbledhur javën e kaluar dhe u vranë nga një bastisje izraelite në Bejrutin jugor.

Prandaj ushtria vendosi të shfrytëzojë këtë moment dobësie për Hezbollahun, i cili megjithatë vazhdon të lëshojë raketa.

Nuk është ende e qartë nëse bombardimet janë një prelud i pushtimit tokësor.

Mbetet një fije diplomatike shprese dhe një shans i dytë për paqe.

Nëse Hezbollahu tërhiqet, siç kërkohet nga rezoluta 1701 e OKB-së e vitit 2006, nga jugu i lumit Litani në Libanin jugor, Izraeli mund të shmangë një pushtim tokësor.

Më në fund, siç ka përsëritur vazhdimisht Hassan Nasrallah, lideri i Hezbollahut, nëse arrihet një marrëveshje për Gazën, ata janë të gatshëm të ndalojnë sulmin ndaj Izraelit.