Washingtoni i kujdesshëm, verdikti i Hagës është një armë shtesë për të ushtruar presion ndaj Netanyahut

Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë në Hagë, gjykata më e lartë e OKB-së, nuk është Gjykata Penale Ndërkombëtare, së cilës disa vende si SHBA-ja nuk i janë bashkuar kurrë.

Pra, gjykimi i saj jo vetëm që nuk mund të hidhet poshtë aq lehtë, por ai mund të përdoret gjithashtu nga Washingtoni në prapaskenë për të rritur presionin ndaj kryeministrit izraelit Netanyahu për të pranuar propozimet amerikane për t’i dhënë fund luftës në Gaza.

Në dhjetor, Afrika e Jugut denoncoi Izraelin, duke e akuzuar atë për gjenocid.

Si pjesë e këtij procesi në vazhdim, GJND-ja lëshoi ​​dje një vendim të pjesshëm për ngjarjet e fundit, duke kërkuar ndalimin e menjëhershëm të ofensivës në Rafah ose çdo veprimi tjetër që mund të shkaktojë shkatërrim fizik për palestinezët në Gaza.

Në mesin e 13 gjyqtarëve që votuan pro është edhe Sarah Cleveland, e emëruar nga administrata Biden.

Kjo nuk do të thotë se Washingtoni e ka favorizuar aktgjykimin, por në një farë mënyre nuk devijon nga ajo që amerikanët kanë thënë tash e disa muaj.

Mund ta lexojmë edhe në interpretimin e gjyqtarit gjerman, Georg Nolte, sipas të cilit “masa kushtëzohet nga nevoja për të parandaluar kushtet e jetesës që mund të çojnë në shkatërrimin fizik të palestinezëve në Gaza”.

Kjo sugjeron që operacionet ushtarake të synuara kundër Hamasit mund të vazhdojnë, siç ka thënë gjithmonë Washingtoni, nëse garantohet mbrojtja e civilëve.

Sekretari i Përgjithshëm i OKB-së Guterres, sipas zëdhënësit Stephane Dujarric, vuri në dukje se vendimet e Gjykatës “janë të detyrueshme” dhe “ai beson se ato do të respektohen siç duhet nga palët”.

Sekretari i Shtetit Blinken diskutoi “zhvillimet ligjore” me lidershipin izraelit, pra si vendimin e Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë në Hagë ashtu edhe aktakuzat e shpallura nga prokurori i Gjykatës Ndërkombëtare Penale.

Në të njëjtin kontekst ai nënvizoi “rëndësinë e situatës humanitare në Gaza”, gjuhë e përdorur nga Washingtoni pikërisht për të nxitur armëpushimin, të cilin drejtori i CIA-s, Burns e ka kthyer për të negociuar orët e fundit në Evropë me ndërmjetësit e Katarit.

Presidenti Biden ka refuzuar aktakuzën ndaj Netanyahut nga prokurori i Gjykatës Ndërkombëtare Penale, pjesë e së cilës nuk bëjnë pjesë SHBA-të, si një akt të paligjshëm.

Megjithatë, situata është ndryshe për GJND-në, sepse ajo është gjykata më e lartë e OKB-së.

Dënimet e saj janë të detyrueshme, edhe nëse nuk ka fuqi për të zbatuar respektimin e tyre.

Prandaj, ky gjykim nuk mund të hidhet poshtë me lehtësinë me të cilën u refuzua masa e asaj penale.

Ai rrit izolimin ndërkombëtar të Izraelit dhe mund të përdoret për të paraqitur një rezolutë të re armëpushimi në Këshillin e Sigurimit.

Më 25 mars, organi më i lartë në Pallatin e Qelqtë kishte miratuar tashmë një masë për armëpushimin, me Shtetet e Bashkuara qw abstenuan.

Dështimi për të përdorur të drejtën e vetos ishte një shenjë e parë e pakënaqësisë së Washingtonit, i cili tani mund t’i rikthehet presionit ndaj Netanyahut për të mos nisur një ofensivë totale në Rafah dhe për të pranuar zgjidhjen e negociuar të promovuar nga amerikanët, e cila parashikon përfundimin e konfliktit, lirimin e pengjeve dhe rifillimin e rrugës drejt shtetit palestinez.

Kjo në këmbim të normalizimit të marrëdhënieve me Arabinë Saudite.

Frika e administratës Biden është se Netanyahu megjithatë është i vendosur të zgjasë konfliktin sa më shumë që të jetë e mundur, me shpresën për të favorizuar rizgjedhjen e Trump, gjë që do ta kthente Shtëpinë e Bardhë në pozicione më të favorshme për të.

Në fakt, kryetari republikan Johnson e ftoi atë të fliste në Kongres.

Megjithatë, vendimi i Hagës mund ta komplikojë këtë lojë, duke ndihmuar Biden të promovojë linjën e tij.

Marrë nga “Repubblica”, përshtatur për Albanian Post 

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.